۲۰ تن از وکلا، حقوقدانان و فعالان حقوق بشر در داخل و خارج از ایران، در نامه‌ای به چهار نهاد بین‌المللی، سازمان جهانی بهداشت، صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) و صلیب سرخ جهانی، از آنها خواستند تا در اقدامی فوری با تشکیل کمیته‌ی تحقیقاتی، نمایندگان خود را برای تحقیق در مورد مسمومیت‌های سریالی دانش‌آموزان در ایران بفرستند.

فعالان حقوقی، ضمن این نامه، بر ضرورت ایجاد کمیته‌ای مستقل و مشترک توسط این چهار نهاد تاکید شده و اظهار کرده‌اند که باید در مورد چهار مسئله‌ی زیر تحقیق و اقدام فوری صورت گیرد:

۱. منشاء این مسمومیت‌های سریالی چیست؟

۲. چرا حوزه آموزشی و به‌ویژه مدارس ایران درگیر این مسمومیت‌های سریالی شده است؟

۳. چرا دانش‌آموزان دختر مورد هدف قرار گرفته‌اند؟

۴. چه اقداماتی باید برای کمک فوری و موثر به دانش‌آموزان انجام شود؟

در این نامه ضمن بیان اینکه حملات شیمیایی به مدارس دخترانه از ٩ آذر ماه آغاز و استان‌های مختلف نیز سرایت کرده است، همچنین با تاکید بر اینکه دولت ایران هیچ‌گونه اقدامی برای توقف یا کشف حقیقت انجام نداده، اظهارات متناقضی داشته و حتی خانواده‌های معترض را سرکوب می‌کند و این فرضیه را که «خود در این جنایات سریالی نقش دارد و یا دست‌کم از آن سود می‌برد، دامن زده است» بیشتر ممکن کرده، آمده است: ما گروهی از وکلا، حقوقدانان و مدافعان حقوق بشر ایرانی مستقر در داخل و خارج از ایران خواستار اقدام فوری در پاسخ به حملات شیمیایی سیستماتیک به مدارس در ایران هستیم که تاکنون صدها تن از دانش‌آموزان دختر ایرانی را مسموم و راهی بیمارستان کرده است.

امضا کنندگان این نامه اظهار کرده‌اند که در کنار بی‌توجهی آشکار در بررسی و پیشگیری این فجایع و «بی‌کفایتی حکومت»، شواهد به روشنی نشان می‌دهد که حکومت قصد داشته دختران و زنان را به دلیل «تضعیف ارزش‌های اسلامی» از طریق رعایت نکردن قوانین حجاب اجباری در ماه‌های اخیر و از زمان شروع جنبش «زن، زندگی، آزادی»، مجازات کند.

همچنین در این نامه ذکر شده است که حکومت جمهوری اسلامی علاوه بر عدم اجازه سفر گزارشگر ویژه سازمان ملل به ایران و تاکید بر عدم همکاری با کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل، نشان داده است که از عضویت در نهادهای بین‌المللی، فقط منافع سیاسی خود را دنبال می‌کند و در مقابل، احترامی برای مصوبات و تصمیمات آن نهادها قائل نیست.

نویسندگان در پایان خطاب به چهار نهاد بین‌المللی نوشته‌اند: با توجه به مسئولیت حقوقی و بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران در قبال این اقدامات فجیع و ضرورت پاسخگویی شفاف، از شما می‌خواهیم از تمام ابزارهای موجود در شرح وظایف و مأموریت‌های خود استفاده کرده تا اطمینان حاصل کنید که این حوادث فوراً و به طور شفاف طبق استانداردهای بین‌المللی بررسی می‌شود و عاملان شناسایی و تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرند. همچنین مطمئن شوید که راهکارهایی برای حمایت خاص از این دسته از دختران دانش‌آموز ایرانی در نظر گرفته می‌شود.

این نامه را نسرین ستوده، گیتی پورفاضل، محمد سیف‌زاده، عبدالفتاح سلطانی، رمضان حاجی‌مشهدی، پیام درفشان، فرزانه زیلابی، سعید دهقان، الهام یوسفیان، محمد مقیمی، محمد اولیایی‌فرد، نیره انصاری، شیرین ملکی، امین راد، حسین احمدی‌نیاز، معین خزائلی، حسین رئیسی، علی هریسچی، هیربد دهقانی آذر، و منوچهر توسلی امضا کرده‌اند.