فرار، سقوط و مرگ پدری پیر از خانه سالمندان بوکان
فرار، سقوط و مرگ پدری پیر از خانه سالمندان بوکان
یک سالمند به نام ابوبکر روح اله زاده که حدود یک ماه است فرزندانش وی را به خانه سالمندان بوکان سپرده اند ،اقدام به فرار از روی دیوار سالمندان نموده و با سقوط از دیوار جان خود را از دست داد .
سپردن پدران و مادران پیر به خانه سالمندان ، با فرهنگ و تمدن کردستان مغایرت داشته و پدر بزرگها و مادربزرگها همواره همچون گنجینه ای در خانواده گرانبها بوده اند ، نوه ها از داستانها و حکایتهای آنان عشق ،صفا ، پاکی، صمیمیت و راستی را یاد گرفته اند و جوانان همواره از تجربیات و اندوخته های آنان استفاده کرده اند ،اما امروز سرای سالمندان همچون زندانی آنان را در خود محبوس و دیدن نوه های عزیزشان را هم از آنان منع میکند .
سالمندانی که دیروز برکت سفره خانه هایمان بودند وتمامی عمر خود را با عشق به بزرگ کردن فرزندان خود بکار برده بودند ،اما امروز از طرف همین فرزندان به سرایی سپرده می شوند که سالمندیشان را کاملا آشکار کرده و آرامش و آسایش در کنار خانواده بودن را از آنان می گیرند.
فردی به نام ابوبکر روح اله زاده مشهور به ابوبکره قیته اهل روستای آلبلاغ که فرزندانش حدود یک ماه بود وی را به خانه سالمندان بوکان سپرده بودند ، با توجه به عدم سازگاری با محیط خانه سالمندان بوکان ، اقدام به فرار از روی دیوار سالمندان نموده با سقوط از دیوار به کام مرگ کشیده شد.
این سالمند شب چهارشنبه گذشته در تلاش برای آزادی با سقوط از روی دیوار سالمندان به داخل حیاط مدرسه راهنمایی ابن سینا به کام مرگ کشیده شد و زمانی مسئولان خانه سالمندان بوکان متوجه مرگ وی شدند که آن شب جنازه اش در زیر باران و رعد وبرق مانده صبح روز پنجشنبه دانش آموزان باحضور در مدرسه مرگ وی را خبر دادند.
اگر از نگاه انسانی به پدیده سالمندی بنگریم ،سالمندان باید در کنار خانواده خود زندگی کنند والدین سالها برای رشد و پرورش فرزندانشان عمر خود را صرف میکنند و از این رو، فرزندان نیز باید در دوره سالمندی از حضور پدر و مادر که به حقیقت گنجینههایی محسوب میشوند، فیض و بهره کافی را ببرند.
سپردن پدران و مادران پیر به خانه سالمندان ، با فرهنگ و تمدن کردستان مغایرت داشته و پدر بزرگها و مادربزرگها همواره همچون گنجینه ای در خانواده گرانبها بوده اند ، نوه ها از داستانها و حکایتهای آنان عشق ،صفا ، پاکی، صمیمیت و راستی را یاد گرفته اند و جوانان همواره از تجربیات و اندوخته های آنان استفاده کرده اند ،اما امروز سرای سالمندان همچون زندانی آنان را در خود محبوس و دیدن نوه های عزیزشان را هم از آنان منع میکند .
سالمندانی که دیروز برکت سفره خانه هایمان بودند وتمامی عمر خود را با عشق به بزرگ کردن فرزندان خود بکار برده بودند ،اما امروز از طرف همین فرزندان به سرایی سپرده می شوند که سالمندیشان را کاملا آشکار کرده و آرامش و آسایش در کنار خانواده بودن را از آنان می گیرند.
فردی به نام ابوبکر روح اله زاده مشهور به ابوبکره قیته اهل روستای آلبلاغ که فرزندانش حدود یک ماه بود وی را به خانه سالمندان بوکان سپرده بودند ، با توجه به عدم سازگاری با محیط خانه سالمندان بوکان ، اقدام به فرار از روی دیوار سالمندان نموده با سقوط از دیوار به کام مرگ کشیده شد.
این سالمند شب چهارشنبه گذشته در تلاش برای آزادی با سقوط از روی دیوار سالمندان به داخل حیاط مدرسه راهنمایی ابن سینا به کام مرگ کشیده شد و زمانی مسئولان خانه سالمندان بوکان متوجه مرگ وی شدند که آن شب جنازه اش در زیر باران و رعد وبرق مانده صبح روز پنجشنبه دانش آموزان باحضور در مدرسه مرگ وی را خبر دادند.
اگر از نگاه انسانی به پدیده سالمندی بنگریم ،سالمندان باید در کنار خانواده خود زندگی کنند والدین سالها برای رشد و پرورش فرزندانشان عمر خود را صرف میکنند و از این رو، فرزندان نیز باید در دوره سالمندی از حضور پدر و مادر که به حقیقت گنجینههایی محسوب میشوند، فیض و بهره کافی را ببرند.
