گزارشی درباره ۹ زندان: انزوای تحمیلی، تصمیمات خودسرانه و نقض حقوق بشر در
سازمانهای جامعه مدنی و سازمانهای حقوقی شهر وان پس از بازدید از زندانهای وان، خَلات، پاتنوس، ایدیر، کالکاندره، گیرَسون و بَشیکدوزو، گزارش جامعی تدوین و منتشر کردند.
سازمانهای جامعه مدنی و سازمانهای حقوقی شهر وان پس از بازدید از زندانهای وان، خَلات، پاتنوس، ایدیر، کالکاندره، گیرَسون و بَشیکدوزو، گزارش جامعی تدوین و منتشر کردند.
کانون وکلای وان، جمعیت حقوقدانان برای آزادی (OHD)، جمعیت همیاری و همبستگی با خانوادههای محکومین و زندانیان (TUHAY-DER)، سندیکای کارکنان بهداشت و خدمات اجتماعی (SES) و اتاق پزشکان وان-جولَمِرگ، گزارش خود را درباره ۹ زندان در منطقه سَرحَد و دریای سیاه منتشر کردند. این گزارش در سالن طاهر اَلچی کانون وکلای وان منتشر شد. در این گزارش به ارزیابی وضعیت زندان نوع F وان، زندان فوق امنیتی وان، زندان نوع T وان، زندان نوع T خَلات، زندان نوع L پاتنوس، زندان نوع S ایدیر، زندان نوع L کالکاندره، زندان نوع L اَسپیه گیرَسون و زندان نوع T بَشیکدوزو پرداخته شد.
وکیل مهتاب ایشِک این گزارش را قرائت کرد. وی اعلام کرد که در زندانهایی که مورد بازدید قرار گرفتند، انتقال زندانیان بیمار به بیمارستان و یا اعطای مرخصی از زندانیان سلب شده است و حقوق سلامتی زندانیان نقض میشود. در ادامه گزارش اعلام شد که در برخی دیگر از زندانها با وجود اعزام زندانیان به بیمارستان اما به دلیل تفتیش داخل دهان و یا مداوا با دستبند، کرامت زندانیان نقض میشود و زندانیانی که از پذیرش این وضعیت امتناع میکنند، بدون معاینه و درمان به زندان بازگردانده میشوند.
در بخش دیگری از این گزارش ضمن اشاره به تعیین سهمیه برای دریافت کتاب در زندانها، اعلام شد که در برخی دیگر از زندانها دسترسی به کتابهای کوردی و حتی روزنامههای قانونی نیز ممنوع شده است. کیفیت پایین غذای زندان، عدم دسترسی به تلویزیونهای مخالف دولت، گران بودن اجناس فروشگاه داخل زندان و عدم امکان تامین مایتحاج ضروری و ممنوعیت وزرش، کارگاه و دورههای آموزشی از دیگر مواردی هستند که در این گزارش ذکر شدهاند.
مهتاب ایشک در ادامه گزارش به انزوای تحمیلی علیه زندانیان اشاره کرد و افزود: «این اقدامات نیز نشان میدهند که زندانیان در یک انزوای تحمیلی قرار دارند. فرصتهای اجتماعی زندانیان کاملا سلب شده است.»
در پایان بیانیه به تعویق آزادی زندانیان به دلایل واهی نظیر «عدم احراز جدایی از سازمان، عدم آمادگی برای زندگی خارج از زندان، تمایل به انجام جرم» اشاره شد. این گزارش اعلام کرد که تصمیمگیری مقامات زندانها خودسرانه و خارج از موازین قانونی است و خواستار محدود شدن صلاحیت هیئتهای نظارت زندانها و گام برداشتن در راستای پایان دادن به اقدامات ناقض حقوق زندانیان شد.