هشدار کارگران طبسی 8 ماه پیش از رویداد انفجار معدن

هشدار کارگران طبسی 8 ماه پیش از رویداد انفجار معدن

در پی بی توجهی مسئولان حکومتی و دولت جمهوری اسلامی نسبت به‌ اوضاع مردم ایران ، پس از مرگ دختران دبیرستانی در تصادف کاروان راهیان نور و سوختن کودکان کرد در کلاس مدرسه‌ ، این بار فاجعه‌ ،گریبان معدنکاران طبسی را گرفت. در مورد اخیر قربانیان پیشتر نسبت به‌ بروز حوادث ناگوار هشدار داده‌ بودند.

روز سه‌ شنبه‌ 28 م آذرماه در پی بروز انفجاری در معدن یال شمالی طبس و پس از آن ریزش تونل 8 معدنکار جان خود را از دست دادند.

این رویداد در حالی بوقوع پیوسته‌ که‌ کارگران این معدن ، هشت ماە پیش طی نامەای خطاب به نماینده وقت این شهرستان در مجلس ،نسبت به‌ چنین فجایعی هشدار دادە بودند.

بە گزارش ایلنا ، کارگران معادن زغال‌سنگ شهرستان طبس، در نامە سرگشاده‌ ای به‌ نماینده مجلس در 13 اردیبهشت ماە سال جاری نسبت به کمبود امکانات ایمنی و همچنین سوءمدیریت در معادن طبس که جان کارگران را به خطر می‌اندازد، هشدار داده و ابراز امیدواری کرده بودند که‌ با پی‌گیری‌های این نماینده بتوانند بدون ترس و واهمه از دخالت حراست و مدیریت شرکت، نظرات خودشان را برای هیاتهای بازرسی بیان کنند.

عابدی نمایندە پیشین طبس در این باره‌ گفته‌ است که‌ در پی آتش سوزی و انفجارهای قبلی در معادن زغال سنگ این منطقه، جلسات متعددی را با مسئولان ایمنی و کارفرمایان برگزار کرده و درباره عواقب جبران ناپذیر کمبود امکانات ایمنی به آنان هشدارهایی داده بود.

به گزارش ایلنا ، کارگران نویسنده‌ این نامه‌ که شاید تعدادی از آنان در زمره کشته‌ شدگان حادثه اخیر انفجار در معدن یال شمالی باشند، در نامه سرگشاده خود، خواستار پیگیری کامل، جدی و بدون هیچ گونه تساهل و تسامح و رسیدن به نتیجه نهایی و مشخص شدن عمق، ابعاد و زوایای پنهان این سوء مدیریت‌ها شده بودند.

محمد کریم عابدی، در این باره‌ به ایلنا گفت: علی‌رغم هشدارهای پی در پی کارگران، واقعه انفجار معدن یال شمالی نشان داد که متاسفانه همچنان شاهد بی‌توجه‌ ای به مطالبه بحق کارگران هستیم.

تکرار این رویدادها درحالیست که‌ مقامات جمهوری اسلامی بارها در موارد مشابه‌ تنها به‌ ابراز تأسف اکتفا کرده‌ و هیچ گامی در جهت بهبود قوانین کار و یا اقداماتی به‌ منظور مکلف کردن کارفرماها در رعایت مسائل ایمنی برنداشته‌ اند.

کارشناسان مسائل اجتماعی ایران بخشی از بی‌توجهی به‌ چنین مواردی را، علاوه‌ بر بی‌کفایتی حاکمیت در تأمین رفاه اجتماعی، ناشی از فساد گسترده‌ درون دولت و حکومت می‌دانند.