در جنگ‌هایی که اخیراً در خاورمیانه شعله‌ور شده‌اند، زنان و جوانان صدای خلق‌ها در برابر ظلم و نیروهای هژمونیک شده‌اند. فلسفه‌ی «ژن، ژیان، آزادی» که از روژهلات کوردستان و ایران آغاز شد، از بلوچستان تا کوردستان، امید مردم به آزادی را زنده نگه داشته است.
صد سال است که در خاورمیانه، جنگ‌های جهانی اول و دوم با تمام دشواری‌ها ادامه یافته‌اند و اکنون با جنگ جهانی سوم این ویرانگری تکمیل می‌شود. اگر نیروهای حاکم به‌خاطر منافع خود نبودند، این منطقه طعم صلح را هم می‌چشید. این جنگ‌ها بار دیگر نشان می‌دهد که بیشترین رنج را در جنگ و بحران‌ها زنان و کودکان می‌کشند. ایران و اسرائیل با جنگ‌های خود نشان دادند که فراتر از حذف و انکار، هیچ انتخابی برای دیگران باقی نمی‌گذارند. همه‌ی ما باید بدانیم که نه نیروی هژمون و نه جنگ، آزادی نمی‌آورد. نباید فراموش کنیم که با آغاز خیزش «ژن، ژیان، آزادی» صدها شهید تقدیم کردیم. آنان که آن زمان سکوت کردند، امروز می‌گویند «ما برای مردم می‌جنگیم.» همان‌طور که کوردها گفته‌اند: «گاو را بدوش، سپس یک لگد به آن بزن.»
سیاست‌هایی که توسط آمریکا و دیگر قدرت‌ها دامن زده می‌شوند نه برای خلق‌ها، بلکه برای غارت، نسل‌کشی و منافع دولت‌های استبدادی است. در کدام جنگ دیده شده که بیمارستان، رسانه یا زندان هدف قرار نگیرد؟ آنانی که در آن مکان‌ها کار می‌کنند یا در دل‌شان جای دارند، هیچ ارتباطی با طرف‌های جنگ ندارند. این حملات هیچ ارتباطی به آزادی خلق‌ها ندارد.
فرهنگ خاورمیانه و ایران، جنگ‌های اشغالگر و ویران‌گر را نمی‌پذیرد. در سرزمین‌هایی که ریشه در فرهنگ آریایی دارند، دولت ایران باید خود را بازنگری کند و خود را بیگانه با مردمش نداند. اگر خود را بخشی از خلق می‌داند، باید به سیستم سه‌پایه‌ی شکنجه، ظلم و استبداد پایان دهد و به تغییرات جدی تن دهد. در غیر این صورت، سرنوشتی بدتر از صدام در انتظارش است.
دولت ترکیه نیز باید حقیقت رهبر آپو را که پیشگام راه‌حل است درست بفهمد و از او قدردانی کند. اگر تاکنون اقدامی نکرده، این نشان‌دهنده‌ی کم‌کاری است. هر حمله‌ای که علیه زنان و خلق‌ها صورت می‌گیرد، علیه راه حل واقعی است. پارادایمی که خلق را آزاد خواهد کرد، پارادایم رهبر آپو است و این را خوب می‌دانند.
انقلاب زنان
در این مسیر، زنان ایرانی باید از روژهلات کوردستان تا بلوچستان مقاومت را سازماندهی کنند. با خرد و حفاظت از خود پیشروی کنند. در سخت‌ترین زمان‌ها، زنان پیشقدم شده‌اند و آلترناتیو آفریده‌اند. به‌ویژه زنان کورد، همراه با زنان فارس، عرب، گیلک، مازنی، بلوچ، ارمنی و آشوری، وحدت خود را ایجاد کرده‌اند. اکنون زمان آن فرارسیده که در هر گوشه‌ی ایران سازماندهی شوند تا اراده‌ی آزادی‌خواهانه‌ی زنان را نمایندگی کنند. انقلابی که با پیشاهنگی زنان کورد و ایرانی و با فلسفه‌ی «ژن، ژیان، آزادی» شکل گرفته، پیشروی این جریان را تضمین می‌کند.
جوانان: موتور انقلاب
در طول تاریخ، جوانان موتور انقلاب بوده‌اند. امروز نیز باید پیشگام ساختن جامعه‌ای دموکراتیک باشند. رنج سال‌ها -مرگ کولبران، کودکانی که در قاچاق جان دادند، ازدواج‌های اجباری، عادی‌سازی خشونت و بی‌اخلاقی- باید پایان یابد.
جوانان، پسر و دختر در ایران و کوردستان، باید پیشاهنگی کنند و همگام با جنبش زنان به پیش بروند. این تنها راه رهایی خلق است.
پیام رهبر آپو
خلق روژهلات کوردستان و ایران با پیام رهبر آپو نوروز را گرامی داشتند، چرا که او را شایسته‌ی رهبری دانسته و به فراخوانش پاسخ دادند. خلق با این پیام اعلام کردند: «ما برای هر چیزی آماده‌ایم، هیچ فشار و تهدیدی نمی‌تواند ما را بترساند.»
آکادمی شهید زیلان پَپوله
