در زمانیکه که در سراسر ترکیه در رابطه با تاثیر فراخوان ۲۷ فوریه رهبر آپو بحث می‌شد، پ‌ک‌ک نیز مطابق آن فراخوان حرکت کرد و در میان روزهای ۵-۷ می، ۱۲مین کنگره خود را تشکیل داده و پایان دادن به کار و کنش‌های مسلحانه و فعالیت‌هایی که تحت نام پ‌ک‌ک انجام می‌شوند را اعلام کرد.

این تصمیمات در میان افکارعمومی ترکیه و جهان بازتاب زیادی پیدا کرد و در نظریات مشترکی اشاره شد که دیگر دولت ترکیه باید گام‌هایی عملی بردارد.

ریاست کل سندیکای کارگران راه، ساخت و ساز و ساختمانی انقلابی ‌(Dev Yapi-Îş)، اوزگور کاراربولوت بیانیه حزب کارگران کوردستان ‌(پ‌ک‌ک) را برای خبرگزاری فرات ‌(ANF) ارزیابی کرد.

‌«تصمیم پایان دادن به کار و فعالیت‌های پ‌ک‌ک یک گام برای دمکراتیک بودن است»

کارابولوت تصمیم پایان دادن به کار و کنش‌های تحت نام پ‌ک‌ک را یک گام مهم برای مبارزه دمکراتیک عنوان کرد و اشاره داشت که اصرار بر عدم رهیافت، میلیون‌ها دلار خسارت به کشور وارد خواهد کرد و گفت‌: ‌«ما این تصمیم را به مثابه ادامه روند ارزیابی می‌کنیم که با ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌'فراخوان صلح و جامعه دمکراتیک' جناب اوجالان آغاز شد و به جامعه امید بخشید. تصمیم پایان دادن به فعالیت‌ها که می‌گوید علیه سیاست‌های نابودگر و انکارگر قیام کرده است، اگر اصلاحات و تغییرات سیاسی و حقوقی انجام شوند، برای تمام جامعه این امر به یک پیشرفت بی‌همتا مبدل خواهد شد. اگر برهه جنگ، که بیش از ۴۰ سال است ادامه دارد، به پایان برسد و دولت از سیاست‌های امنیتی خود دست ‌بردارد، آن زمان است که می‌تواند به سوی یک سیستم دمکراتیک گام بردارد.

بیش از صد سال است که با ایجاد دشمنی، با شعار ‌'کشور-ملت-ساکاریا' جامعه را به جنگ با یکدیگر دچار کردند؛ اختلافات ایجاد شده و اخلالگری و سرکوب صورت گرفت و چنین نیز بر آن سرپوش گذاشته شد. منابعی که از رنج کارگران و زحمتکشان این کشور بدست آمد را جمع‌آوری کردند و به بهانه سیاست‌های امنیتی آن را به صنایع دفاعی و مافیای جنگ تقدیم کردند.

اصرار بر عدم رهیافت، خسارتی میلیون‌ دلاری به این کشور وارد کرد، همچنین زخم‌های عمیقی را بر میلیون‌ها انسان برجای گذاشت که از زادگاه و محل زندگی خود دور شدند. هزینه آن نیز به کارگران، زحمتکشان، جوانان، زنان، فقرا و تمام جامعه تحمیل شد.

اگر برای رهیافت مسائل بنیادین کشور، روندی آغاز شود و برای آن گام برداشته شود، این امر برای ما کارگران و زحمتکشان، نتایجی بسیار مثبت با خود به همراه خواهد داشت.

‌«اقتصاد جنگ عدم رهیافت را با خود به همراه دارد»

در برابر مطالبه دمکراسی اجتماعی، آزادی سازماندهی و فعالیت‌های کارگری، مانع‌تراشی شد‌؛ با لغو کردن قانون حقوقی به بهانه ‌‌'سیاست‌های امنیتی' از مبارزه برای حقوق جلوگیری شد.

کسانیکه به علت افزایش قیمت برای پر کردن خزانه دولت، که به علت هزینه‌های امنیتی خالی می‌شد، قیام کرده بودند با گفتن 'شما می‌دانید قیمت یک فشنگ چقدر است‌؟ بخاطر هزینه مجبوریم این کار را انجام بدهیم' تلاش می‌کردند که این امر را به مردم بقبولانند.

شمار کسانی که با فقر ایجاد شده به علت اقتصاد جنگی نمی‌توانند درآمد خود را بیشتر کنند، افزایش یافت. شمار بیکاران از ۱۰ میلیون نفر عبور کرد، بجای اینکه برای کودکان گرسنه‌ یا کودکانی که نمی‌توانند در مدارس غذایی بخورند راه حل پیدا کنند، منابع را به تولید سلاح و خرید هواپیمای اف-۳۵ اختصاص دادند. دیگر می‌توان این منابع را برای مسائل اجتماعی بکار گرفت.

حداقل وقتی مشکل بیان می‌شود یا مبارزه‌ای علیه آنها صورت می‌گیرد، دیگر فرصتی برای ایجاد بهانه و مانع‌تراشی بر ضد آن نخواهند داشت.‌»