ریاست شورای رهبری «کنفدرالیسم جوامع کردستان, ک.ج.ک» اعلام کرد که مطالبات زندانیان اعتصاب‌کننده «حقیقی و برحق» است و دولت «حزب عدالت و توسعه» را فراخواند که مطالبات زندانیان را مورد پذیرش قرار دهد. ک.ج.ک گفت:«جنبش ما بر این باور است که بدون روی‌دادن هرگونه خشونت, بر بنیان استقبالی معقولانه از مطالبات مقاومت‌گران, زندانیان می‌توانند به اعتصاب غذای خود خاتمه دهند».

ک.ج.ک طی صدور بیانیه‌ای درخصوص مسئله انزوای تحمیل شده بر رهبر ملت‌کرد, عبدالله اوجالان و اعتصاب غذای زندانیان کرد که هم‌اکنون وارد 56امین روز خود شده, گفت که اعتصاب غذا به مرحله‌ای بحرانی پاگذاشته است.

اوجالان با انزوایی غیرانسانی روبرو است

ک.ج.ک گفت:«هرچند رهبر ملت‌کرد با فداکاری و مسئولیتی عظیم پروتکل‌هایی برای چاره‌یابی مسئله کرد تدوین و به دولت «حزب عدالت و توسعه» ارایه داد, اما دولت مذکور تاکنون پاسخی مثبت به آن نداده و همچنان با ایزولاسیون (جداساختن از ملت خود) و انزوایی ضدحقوقی و غیرانسانی روبرو است.

دولت آ.ک.پ شرایط سیستم ظلم و قتل‌عام‌گر در امرالی را تشدید ساخت و بیش از یک سال است که به بهانه‌هایی غیرجدی از قبیل «خراب‌بودن کشتی» از دیدار رهبر ملت‌کرد با وکلایش ممانعت به عمل می‌آورد. طی حملاتی در راستای نسل‌کسی, قریب 10 هزار نفر روانه زندان‌ها شدند. شرایط امنیتی, تندرستی و آزادی رهبر ملت‌کرد بهبود نگشته است. خلقمان و جنبش آزادیخواهی ملت کرد در مقابله با این حملات و سیاست‌های تندروانه دولت آ.ک.پ با شعار «یا آزادی , یا آزادی» اقدام به نیرومندتر ساختن مبارزات در تمامی عرصه‌های حیات نمود.»

اعتصاب‌غذا با اراده آزادانه زندانیان صورت گرفته

در ادامه بیانیه آمده که زندانیان کرد با اراده آزادانه خود دست به اعتصاب‌غذای نامحدود زده‌اند و در مقابل ستم‌های حزب عدالت و توسعه ساکت ننشسته‌اند, لذا موضعی شرافتمندانه از خود نشان داده‌اند. در ادامه آمده:«باید دانست که در تاریخ پ.ک.ک همه مقاومت‌گری‌های زندانیان همیشه بصورت جمعی و با اراده و تصمیم آزادانه رفقای ما صورت گرفته است. مقاومتی که رفقای ما در زندان‌ها ترویج می‌بخشند, در تمامی عرصه‌های مبارزات آزادیخواهانه جایگاهی عظیم یافته. همانطور که پیشتر در نمونه مقاومت‌گری در زندان آمده دیدیم, این مقاومت در روند مبارزات آزادیخواهانه به‌شیوه‌ای کارا موثر واقع شده و نوعی پیشاهنگی است. آنچه خط‌مشی مقاومت‌گرانه زندانیان عضو پ.ک.ک به اثبات‌رسانده, همان سنت دیرینه مقاومت است. با «مظلوم‌ دوغان‌ها» آغاز شد و با کمال‌ها, خیری‌ها و فرهادها تداوم یافته است. هیچکس و قدرتی یارای تحریف این حقایق را ندارد و نمی‌تواند آن را هدف قرار دهد. اعتصاب‌غذایی که هم‌اکنون در زندان‌ها آغاز شده, کاملا با اراده رفقای ما آغاز شده است. آنچه از ما و خلق‌مان خواسته می‌شود نیز, آن است که باید با مقاومت‌گری‌ای عظیم از آنها حمایت و صاحب‌داری کنیم.

مقاومت زندانیان حقیقی و برحق است

خلق‌ما, افکار عمومی دموکراتیک, مسئولین حزب ب.د.پ, سازمان‌های مدنی, هنرمندان, نویسندگان, روشنفکران و همه آنهایی که نمایندگی افکار عمومی را بر عهده دارند, در اعتصاب غذا سهیم شدند و با تلاشی عظیم ضروریات وجدانی و اخلاقی را برای صاحبداری از مقاومت شرافتمندانه زندان‌ها را بجای آوردند. بدون‌شک این تلاش, یک تلاش پرمعنی و ارزشمند است. اما دولت حزب عدالت و توسعه نسبت به مطالبات زندانیان مقاومت‌گر بی‌توجه است و بر تداوم پیروی از ذهنیتی که راه را بر ترویج خشونت می‌گشاید, اصرار می‌ورزد. ما همچو جنبش, مطالبات رفقای خود در زندان‌ها را برحق و حقیقی می‌دانیم و از مطالباتشان حمایت و پشتیبانی می‌نماییم.

اگر مطالبات مورد پذیرش قرار گیرد, اعتصاب‌غذا هم خاتمه می‌یابد

مقاومت رفقای زندانی ما که به مرز مرگ رسیده, وارد 56امین روز خود شده و به مرحله‌ای بحرانی پاگذاشته. ما خلقمان را فرامی‌خوانیم که در مرحله بحرانی کنونی اعتصاب غذا مقاومت‌ها و قیام‌های اعتراضی دموکراتیک خود را نیرومندتر سازند. ما تلاش های مسئولانه بسیاری از سازمان‌ها و شخصیت‌ها در قبال اعتصاب غذا و حل مسئله کرد را پرمعنا می‌دانیم و بر این باوریم که چنین تلاش‌هایی که نمایانگر وجدان عمومی است, به نتیجه حصول خواهد یافت.

ما همچو جنبش بر این باوریم که بدون روی‌دادن هرگونه خشونت, بر بنیان استقبالی معقولانه از مطالبات مقاومت‌گران, زندانیان می‌توانند به اعتصاب غذای خود خاتمه دهند. لذا همگان را فرامی‌خوانیم: برای اینکه این مطالبات معقول مورد پذیرش قرار گیرد, بیشتر تلاش کنند. همچنین دولت آ.ک.پ را فرامی‌خوانیم که از اسلوب و مواضعی که به چاره‌یابی مسئله خدمت نمی‌کند, دست بردارد و مطالبات مقاومت‌گران زندان را حمل بر ضعف نکند. باید پاسخی مثبت به طرف‌هایی بدهد که برای چاره‌یابی در تلاش مداوم هستند و آنچه از دستش برمی‌آید را باید هرچه زودتر عملی سازد».