در غرب کردستان خلق کرد گام به گام اتحاد خود را مستحکم می‌سازد. برای این مهم هم پس از تأسیس شورای عالی, کمیته‌های جداگانه وابسته با آن هم تشکیل می‌شوند. برای ایجاد اتحاد میان تمامی کردها, باید کردهای غرب کردستان سریعا متحد شده و اداره امور را خود در دست گیرند. ار روزی که نیروهای سیاسی تصمیم گرفتند که فعالیتی مشترک داشته باشند, تنها یک مشکل وجود داشته. آن هم در جریان سفر وزیر خارجه ترکیه به هولیر به میان آمد. تنها هدف ترکیه از این کار هم فروپاشی اتحاد کردهای غرب کردستان بود. اما پس از اینکه مقامات کرد با داود اوغلو دیدار انجام دادند, در پیشگاه خلق کرد دست به خود انتقادی زدند و این مشکل هم حل شد. بطور خلاصه, مواضع هوشیارانه سیاستمداران کرد علیه تلاش‌های ترکیه, موجب شد که تمامی نقشه‌های پلید و توطئه‌گرانه آن کشور علیه خلق‌کرد در غرب کردستان نقش‌ بر آب شود.

خلق‌کرد با پیشاهنگی شورای عالی فعالیت‌های خود را گسترش داد و یک سمبل مشترک را تعیین نموده. چند روز پیش سخنگوی «شورای عالی کرد» در مصاحبه با تلویزیون روناهی تحلیلاتی مهم در مورد فعالیت‌هایشان ارایه داد. آقای احمد سلیمان از عموم مردم خواست که پیشنهادات و نظرات خود را برای آنها بفرستند. در تاریخ هزاران ساله کردها, رنگ‌های «زرد, سرخ و سبز» به مثابه رنگ‌های خاص و سمبل ویژه خلق‌کرد معرفی شده است. چیزهای زیادی در مورد این سه رنگ بر زبان رانده می‌شود. به نظر برخی تحلیلگران, سه هزار سال قبل از میلاد مسیح و در دوران زدشت, رنگ‌های سبز, سرخ و زرد نشانه حیات فرهنگی و تمدنی خلق کرد بوده‌اند. رنگ سبز نشانه طبیعت کردستان است, رنگ زرد نماد زحکمت‌کش بودن کردها و رنگ سرخ هم نماد مبارزه و مقاومت‌های خلق کرد بوده و می‌باشد. این روایت‌ها در مورد این سه رنگ کردها امروزه هم در سراسر کردستان همچنان رایج است. لذا رنگ ویژه کردها, رنگ‌های «سبز, سرخ و زرد» است.

در سراسر کردستان و نزد کردها سه پرچم شناخته شده است. نخستین پرچم در سال 1946 هنگام تأسیس جمهوری مهاباد تعیین شد. که متشکل از رنگ سرخ, سفید و سبز و یک خورشید نیمه بود و دور آن هم دو شاخته سنبل و یک قلم وجود داشت. پرچم دوم هم همان پرچمی است که امروزه در اقلیم کردستان از آن استفاده می‌شود. هرچند بسیاری خیال می‌کنند که این پرچم, پرچم جمهوری مهاباد بوده , اما در حقیقت اینگونه نیست و این پرچم توسط حزب دموکرات کردستان (بارزانی‌ها) تعیین شده است. دارای زمینه سبز, سفید , سرخ بوده و یک خورشید به رنگ زرد در وسط آن قرار دارد. این پرچم توسط پارلمان جنوب کردستان مورد قبول مواقع شده است و به عنوان سمبل جنوب کردستان مورد پسند است. پرچم سوم هم که در سراسر کردستان محبوبیت خاص دارد, پرچم «ک.ج.ک» می‌باشد. ک.ج.ک در میان کردها سیستمی خاص «خودمدیریتی دموکراتیک» است. پرچم آن هم دارای زمینه‌ای سبز بوده, یک خورشید در وسط آن و یک ستاره هم در وسط خورشید قرار گرفته است. نماد خورشید در این پرچم که دارای 21 شاخه است, نماد نوروز می‌باشد.

اگر بخوبی به ماهیت این پرچم بنگریم , می‌بینیم که رنگ‌های خاص کردها در این پرچم تغییری پیدا نکرده است. این سه رنگ و خورشید در وسط آن, باردیگر اثبات می‌کند که از عصر زرتشت تاکنون نماد و سمبل کردها بوده است. بسیاری از مورخین , دانشمندان و پژوهشگران کرد این را قبول دارند که زرتشت در انتخاب نمادهای اتنیکی کردها نقش بسزایی داشته است. به همین خاطر, رهبر خلق‌کرد, عبدالله اوجالان گفته است که دیگر زمان, زمان زرتشت است, زمان‌ احیای سنت‌های دیرینه خلق‌کرد. هیچ موجودی در این جهان بدون اصل و بنیان نمی‌تواند موجودیت داشته باشد, هر ملتی هم با تاریخ خاص خود زنده است. هر ملت هراندازه از تاریخ خود صاحبداری کند, به همان اندازه هم آزادانه حیات بسر می‌برد.

در سراسر جهان هر کشور و ملتی دارای پرچم و نماد خاص خود است. خلق‌کرد هم در غرب کردستان در زمینه تعیین سمبل‌های مشترک خود به اتفاق نظر دست یافته و گامی مهم برداشته‌اند. پس از تعیین این سمبل و پرچم , دیگر غرب کردستان بسوی تأسیس سیستم خاص خود هم گام برداشته است.

امروزه کردها برای تعیین سمبل‌های مشترک خود گفتگویی مشترک را آغاز کرده‌اند. این وضعیت مستقیما با اوضاع کنونی کردستان در ارتباط است. برای اینکه پرچم یک خلق مورد پسند واقع شده و به رسمیت شناخته شود, باید قبل از هرچیز هویت این خلق به رسمیت شناخته شود. درغیر این صورت, وجود پرچم هم معنایی نخواهد داشت. هنوز هویت کردها به رسمیت شناخته نشده است. اما بازهم کردها تلاش می‌کنند که پرچم خاص خود را تعیین و انتخاب کنند. چه بسا خلق‌کرد باید برای به رسمیت شناخته‌شدن هویت‌شان هم مبارزه کنند. امروزه پرچم کردستان در هر بخشی به اهتزاز درآید, مسلما به پرچم خاص مبارزاتشان مبدل خواهد شد. لذا باید پرچم مورد قبول در غرب کردستان بعنوان پرچم مبارزات کردها مورد پسند همگان قرار گیرد.