محمد اوجالان برادر رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان طب گفتگویی با خبرگزاری مزوپوتامیا اظهار داشت: می‌گفتند که ما او را از میان بر می‌داریم، نابود می‌کنیم، اما هر روز دامنه افکار و اندیشه‌های وی بیشتر گسترش یافته و در سراسر جهان منتشر شدند.
عبالله اوجالان رهبر خلق کورد در ۱۵ فوریه سال ۱۹۹۹ توسط نیروهای بین‌المللی دستگیر و به ترکیه مسترد شد. برادر وی، محمد اوجالان و خواهرش فاطمه اوجالان به مناسبت سالگرد توطه بین‌المللی با آژانس خبری مزوپوتامیا گفتگو کردند.
محمد اوجالان توطئه بین‌المللی را به عنوان لکه‌ای ننگ نام برده و فاطمه اوجالان نیز خواستار آزادی برادرش شد.
محمد اوجالان خاطرنشان ساخت که چون جنبش کورد در خاورمیانه نیرویی است که برای دست‌یابی به راه حل از پروژه و نیروی لازم برخوردار است، نیروهای بین‌المللی دچار نگرانی شده و تلاش کرده‌اند تا جنبش کورد را از میان بردارند و در این راستا سال ۱۹۹۸ نخستین گام برای توطئه را برداشتند.
محمد اوجالان در این باره افزود: توطئه‌ای گسترده بود. رهبری مجبور شد از سال ۱۹۹۸ سوریه را ترک کند. کسانی که رهبری را به کشورهای خود دعوت کردند از وی حمایت کردند، و علی‌رغم آنکه برای همه در این جهان جایی وجود داشت، صرفا رهبری بود که جایی نداشت. تمامی درها را بر روی وی بستند. چرا فقط رهبری جایی نداشت؟ زیرا در خاورمیانه نیرویی بزرگ داشت. مایل نبودند که افکار وی در سطح خاورمیانه منتشر شود.
افکار رهبری و خاورمیانه
محمد اوجالان در بخش دیگری از گفتگوی خود با خبرگزاری مزپوتامیا اظهار داشت که با آغاز توطئه بین‌المللی یکی از راه‌هایی که پیش روی رهبری گشوده می‌شد، عزیمت وی به کوه‌های کوردستان فدرال بود، اما در صورتیکه رهبری جنوب کوردستان می‌رفت، این کوه‌ها با سلاح‌های شیمیایی به آتش کشیده می‌شدند. رهبری این مسائل را نیز ارزیابی کرده بود. و در نهایت در کنیا وی را دستگیر کردند. این اقدام برای دولت‌های جهانی و خاورمیانه لکه‌ای سیاه به شمار می‌رود. تا زمانیکه رهبری آزاد بود، دولت‌های توطئه‌گر اجازه ندادند که به اهداف خود برسد، زیرا افکار رهبری، در مخالفت با منافع آنها بود و می‌توانست به راه حلی برای مشکلات خاورمیانه بدل شود.
محمد اوجالان در بخش دیگری از گفتگوی خود خاطرنشان ساخت که از طریق رادیو از دستگیری و استرداد وی به ترکیه اطلاع یافته و در این باره افزود: روزی سیاه بود. نمی‌دانم چگونه از ان روز گفتگو کنم. استرداد وی به ترکیه برای همه ما مسئله‌ای بسیار ناگوار بود. خلق کورد نمی‌توانست این مسئله را بپذیرد. در همه جا اعتراضاتی برپا بود. در ترکیه، اروپا و در تمامی میادین و خیابان‌ها اعتراضات شدیدی در میان بود. از روستاها گرفته تا شهرها همه بپا خواسته بودند. کورد در تمامی کوردستان به پا خاسته بود. این اقدام برای کورد مایه پذیرش نبود. از طریق توطئه می‌خواستند با هدف قرار دادن رهبری، تمامی خلق کورد را نابود کنند.
محمد اوجالان در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که دستگیری و اعتراضات خلق، تاثیر بسیار مهمی را بر خانواده ما داشت وبعد از این مسئله خانواده انها دو بار تبعید شده‌اند. من یک روستایی بودم. و هیچگاه در زندگی‌ام امتیازی ندادم، هر کاری را که می‌توانستم انجام دهم کردم.
کوردهای همکار توطئه
در بخش دیگری از سخنان خود اوجالان خاطرنشان ساخت افرادی که رهبر آپو را به ترکیه مسترد کردند هنوز برای منافع خود در خاورمیانه در حال فعالیت هستند و برای نابودی جنبش آزادیخواهی خلق دست به توطئه می‌زنند. وی در همین رابطه به کوردهای طرفدار و حامی توطئه نیز اشاره کرده و گفت: در آنزمان کوردهایی نیز وجود داشتند که با دشمن و توطئه همکاری می‌کردند. هنوز نیز این افراد حضور دارند. توطئه همچنان ادامه دارد اما در ابعاد دیگری ادامه دارد. اما خلق کورد این مسائل را نمی‌پذیرد، انها را در میان خود نمی‌پذیرد. کسانی که برای نابودی کوردها دست به جاسوسی می‌زنند، در تاریخ ما همانند لکه‌ای پلید و سیاه جای می‌گیرند. بیش از همه به زندان رفته و با رهبری دیدار کرده‌ام. از نخستین تا آخرین دیدار. رهبری پروژه‌های آماده‌ای برای حل مسائل خاورمیانه دارد. اما دولت اجازه نمی‌دهد.
پلی بین خلق‌ها
اوجالان در بخش دیگری از سخنان خود گفت: بعد از سوءقصدهای نافرجامی که به رهبری شد، نیروهای توطئه‌گر خواستند تا از طریق توطئه‌ای بین‌المللی افکار اوجالان را از میان بردارند و این تلاش‌ها همچنان نیز ادامه دارد. عبدالله اوجالان در سلولی تنگ و تاریک افکار و اندیشه‌های بزرگی را تولید کرده است که می‌تواند از طریق افکار و اندیشه‌هایش جهانی را تغییر دهد.
محمد اوجالان در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که انها نمی‌توانند افکار و اندیشه‌های رهبری را در زندان نگاه دارند. افکار رهبری در سراسر جهان و در خاورمیانه مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند. افکار رهبری نه فقط متعلق به یک خلق است، بلکه برای تمامی خلق‌هاست. تمامی خلق‌ها می‌توانند جایگاه خود را در میان افکار و اندیشه‌های رهبری پیدا کنند. آنها گفتند که وی را از میان بر می‌داریم، نابود می‌کنیم، اما مشاهده شد که دامنه افکار و اندیشه‌های وی روز بروز گسترده‌تر شد و در سراسر جهان گسترش یافتند. رهبری پل میان خلق‌هاست. تخریب این پل در راستای منافع خلق‌ها نیست. به همین دلیل رهبری نباید در میان چهار دیواری محبوس باشد. کسانی که خود را دمکرات می‌دانند، خود را روشنفکر و انسان‌گرا می‌دانند باید این مسئله را قبول نکنند.
آزادی برای اوجالان
در بخش دیگری از سخنان خود محمد اوجالان خاطرنشان ساخت که برای دست‌یابی به این مسئله باید کمیته منع شکنجه اتحادیه اروپا و مکانیزم‌های حقوقی و سیاسی حفاظت از حقوق بشر در مقابله با انزوای تحمیل و تشدید شده علیه رهبر آپو در امرالی صدای اعتراض خود را طنین‌انداز کنند. اوجالان در ادامه افزود: ما به عنوان خانواده وی ١٠ ما است که از سلامتی، از زندگی و مرگ وی خبر نداریم. ما نیز هیچ اطلاعی از سرنوشت وی نداریم. آخرین بار طی تماسی تلفنی با وی ارتباط برقرار کردیم. از آن زمان تا کنون هیچ اطلاعی از وی نداریم. دولت می‌تواند یک انسان را زندانی و محبوس کند اما در هر حال این زندانی از مجموعه حقوقی برخوردار است. جهان نیز از این واقعیت اطلاع دارد؛ اما چرا راه‌حلی برای آن نمی‌یابند؟ مگر جهان اینچنین پلید شده است؟ همه از حقوق خود برخوردارند اما رهبری از حقوق خود برخوردار نیست.
منظور من اشاره به قوانین جدید است. چگونه رفرم‌های قانونی را انجام می‌دهند؟ چگونه حقوق ما را در این رفرم‌ها بازتاب می‌دهید؟ چرا همه از حقوق برخوردارند اما ما از حقوقی برخوردار نیستیم. اکنون چهار نفر در امرالی حضور دارند، خانواده آن چهار زندانی هیچگونه اطلاعی از سرنوشت آنها ندارد. این مسئله قابل پذیرش نیست. چرا قوانین ترکیه برای ما قابلیت اجرایی ندارند؟ تحمیل انزوا راه حل نیست. ناگزیر باید روزی از روزها درهای زندان امرالی را باز کرده و رهبری را آزاد کنند.
در بخش دیگری از گفتگوی آژانس مزوپوتامیا با محمد اوجالان وی با اشاره به اعتصاب‌های غذا در زندان‌های ترکیه اظهار داشت که این اعتصابات برای ما بسیار ارزشمند هستند. به کسانی که دست به اعتصاب غذا زده‌اند ادای احترام می‌کنیم. این افراد مسئولیت‌پذیری و ادای احترام خود را به رهبری نشان می‌دهند. اما مخاطب ما افراد خارج از زندان هستند. زندانیان چندین بار است که دست به اعتصاب غذا زده‌اند. رهبری به من می‌گفت: زندانیان محبوس در زندان در شرایط دشواری قرار دارند. چرا شما این بار را بر دوش نمیهگیرید؟ از همه می‌خواهیم که اقدامات دمکراتیک خود را گسترش بدهند.
فاطمه اوجالان: به یاد بردارم هستم
فاطمه اوجالان نیز در این گفتگو اظهار داشت که ۶ سال است که قادر به دیدار با بردارش نشده است و در این باره اظهار داشت: هیچ اطلاعی نداریم که زنده است یا خیر؟
فاطمه اوجالان به خاطر می‌آورد که در نخستین دیدار با بردارش بعد از دستگیری وی گفته بود که گروهی طی اجماعی بزرگ من را مسترد کردند. فاطمه اوجالان در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که زمانی که وی دستگیر شد و آنها به زندان رفتند با آنها بسیار بدرفتاری کرده‌اند. یکبار زمانی که به زندان رفتیم، یک وکیل خارجی نیز همراه بود، این وکیل به من گفت حداقل می‌توان ۲ سال در اینجا ماند. هیچکس نمی‌تواند در انزوا زندگی کند. اما برادر من ۲۲ سال است که در این زندان دستگیر و زندانی است. و اکنون هفتاد سال دارد. لازم است که دیگر بیش از این در زندان نباشد، باید آزاد شود.
فاطمه اوجالان در خاتمه سخنان خود اظهار داشت که بسیار مشتاق دیدار با برادرش است. اوجالان همچنین خاطرنشان ساخت که پیش از این هر دوماه یکبار می‌توانستیم وی را بینیم، اما اکنون ۵ سال از آخرین دیدار ما گذشته است. زمانیکه برای دیدار با وی به امرالی می‌رفتم، از تمامی رویدادهای خارج از زندان پرس و جو می‌کرد. یعنی می‌توانستیم رویدادهای خارج از زندان را به اطلاع وی برسانیم. اما اکنون نمی‌توانیم. نه تلفنی، نه دیداری و نه خانواده و نه وکلا قادر به ملاقات با وی نیستند.
