کنگره دموکراتیک خلقها (هدک) سیزدهمین مجمع عمومی خود را با شعار «با امید، با مقاومت، با هم پیش به سوی آزادی» برگزار میکند. روسای مشترک حزب دموکراسی و برابری خلقها (دم پارتی) تولای حاتماوغوللاری و تونجر باکرهان، رئیس مشترک حزب مناطق دموکراتیک (دبپ) کَسکین بایندیر، نمایندگان احزاب سیاسی و همچنین اعضای هدک در مجمعی که در مرکز فرهنگ و هنر دکتر قادر توپباش برگزار شد، شرکت کردند. پرچمهایی با شعار «با امید، با مقاومت، با هم پیش به سوی آزادی» و «ژن، ژیان، آزادی» به ۶ زبان از جمله ترکی، کوردی و عربی در سالن مجمع نصب شد.
قبل از سخنرانی، کلیپی از تاریخچه و مبارزات هدک پخش شد.
«واقعیت میهن و منطقه نشان میدهد که زمان هدک فرا رسیده است»
چنگیز چیچک، سخنگوی هدک، سخنان خود را با گرامیداشت یاد و خاطره شهدای مقاومت کوبانی به مناسبت ۱ نوامبر روز جهانی کوبانی آغاز کرد. چیچک با بیان اینکه تنش جنگی در میهن و منطقه ادامه دارد، گفت: «انقلاب روژاوا را میتوان دفاعی برای حفظ موجودیت و آزادی مردم کورد توصیف کرد. انقلاب نه تنها دفاع از خود بلکه آزادی است. سلطهای که نظام سرمایهداری تاکنون بر ما تحمیل کرده است، چیزهای زیادی را آشکار ساخته است. تاریخ آزادی مردم و اینکه فقط مقاومت کافی نیست، بلکه باید آزادی باشد و در این زمینه آزادی باید ماندگار شود را نشان داد. هدک در مواجهه با دو قطب مسلط، در برنامه خود میگوید که 'این حقیقت است که زندگی دموکراتیک کمونال ستمدیدگان را ممکن میکند'. بر این اساس مباحثی که برای دوره جدید باید مطرح شود نیز باز میشود. ما باید از حقیقت هدک دفاع کنیم. واقعیت میهن و منطقه اهمیت گام 'زمان هدک فرا رسیده است' را به ما نشان میدهد. ما دورانی را میگذرانیم که سرمایه و بحران جهانی در حال عمیقتر شدن است. از سوی دیگر حاکمان بیمیهنی و فقر را بر مردم تحمیل میکنند. چرا باید بگوییم 'زمان هدک فرا رسیده است'... اتفاقی که در فلسطین و کوردستان افتاد نشان میدهد که مردم با خطراتی روبرو هستند. ترکیه از این امر مستثنی نیست.»
«مبارزه عبدالله اوجالان را آزاد میکند»
چیچک با جلب توجه به انزوای تحمیلی بر رهبر آپو گفت که انزوا در عین حال وحدت مردم را نیز مورد هدف قرار میدهد. چیچک گفت: «به همین دلیل است که ما باید پلی بین مردم ایجاد کنیم. فقط مقاومت کافی نیست. میبینیم که در جمهوری ۱۰۰ ساله مردم همیشه در مقابل هم قرار گرفتهاند. به همین دلیل است که باید بگوییم 'زمان هدک فرا رسیده است'. ما مسئله کورد را میبینیم. عدهای گفتند 'نرمش' و قیم به اسنیورت منصوب شد. آنها گفتند ' راهحل'، اما فراخوانهای توهینآمیزی به عبدالله اوجالان داشتند. به نظر میرسد صلحی که حاکمان تحمیل میکنند امری عادی و طبیعی خودشان است. کسانی که هر روز به ارزشهای شما توهین میکنند چگونه میتوانند صلح را به ارمغان بیاورند؟ اجتماعی کردن صلح و طرفدار صلح کردن مردم یکی از دلایل وجود هدک است. رهبر خلقها آقای اوجالان بیش از ۲۰ سال است که برای حل مسئله کورد تلاش میکند. ضمن انجام این کار، راهحلی برای همه مردم در میان ۱۲ متر مربع نیز پیدا میکند. جواب سوالاتی از جمله 'چگونه بر انزوا غلبه کنیم و چگونه آزادی جسمانی آقای اوجالان را تضمین کنیم' در گرو مبارزه متحد مردم میباشد.»
چیچک سخنان خود را این گونه ادامه داد:
«ما دیدیم که ایده هدک در آستانه انقراض است و در اصرار بر اجتماعی شدن سیری کاهشی بوجود آمده است و مخالفان در ترکیه از وضعیت متلاشی شده خلاص نشدهاند. نقش هدک در اتحاد تاریخی مهم است. همچنین وجود هدک برای کسانی که در این سرزمینها به اندازه نان و آب مبارزه میکنند لازم است. اگر باز هم سیاسی شدن جامعه هدف اصلی است، باید بر هدک تمرکز کرده و آن را گسترش دهیم. مقاومت عظیمی از سراسر جهان وجود دارد. تبدیل اینها به یک قدرت مشترک و جمع کردن این مبارزه که در مویرگهای زندگی ما جریان دارد به رگهای اصلی باید یکی از کارهایی باشد که انجام دهیم.»
«ما تحت هر شرایطی مقاومت خواهیم کرد»
اسنگول دمیر، سخنگوی هدک پس از آن بیان کرد که جامعه تحت فشار جدی است. اسنگول دمیر با تاکید بر اینکه هژمونی جهانی بر مردم وجود دارد، اظهار داشت: «دهها کانون مقاومت در سراسر جهان وجود دارد. اما ندیدن همدیگر راهحل را به تاخیر میاندازد. ما باید همه این کانونهای مبارزه را، حداقل آنهایی که میتوانیم به آنها برسیم، دور هم جمع کنیم و برجسته کنیم. بنابراین، از سوی دیگر، با ذهنی سازمانیافته و منطقی میتوان این کار را انجام داد. ما همچنین از مردم کوبانی که با مبارزهای همراه با نیروهای بینالمللی به این مهم دست یافتند، تشکر میکنیم. کوبانی یک امید برای مردم جهان است. به همین دلیل تنها هدف ما این است که در هر شرایطی هرگز تسلیم نشویم و مقاومت کنیم. همچنین به زنان و انقلابیونی که در جریان مبارزه جان خود را از دست دادند، درود میفرستم. به زندانیانی که میگویند حق مردم است و حدود ۸ سال است که به همین دلیل در زندان هستند درود میفرستم. مایلم از صلاحالدین دمیرتاش و فیگن یوکسکداغ عزیز تشکر کنم.»