در سال‌های اخیر نام ناصر الحریری در میان گروه‌های اپوزیسیون منتشر و نامی آشنا است. مردی که بعد از انقلاب سوریه به سیاست پرداخته است و در آغوش دشمن جای گرفته است، با خون خلق سوریه به بازرگانی پرداخته و به اشغالگری‌های دولت ترک مشروعیت بخشیده است. ناصر الحریری کیست که حکومت هولیر برای استقبال از وی فرش قرمز پهن می‌کند؟

ناصر الحریری در سال ۱۹۷۷ در استان درعا متولد شده است. مدرک پزشکی را در دانشگاه دمشق گرفته است. وی زمانی که در دانشکده پزشکی مشغول به تحصیل بود، به حزب بعث می‌پیوندد. در جریان ناآرامی‌های سیاسی سوریه که از ۱۵ مارس ۲۰۱۱ از شهر درعا آغاز شدند، نهادهای امنیتی حکومتی دمشق علیه تظاهرکنندگان خشونت به خرج دادند. سازمان اطلاعات رژیم در ۲۹ آوریل ۲۰۱۱ کودک ۱۳ ساله‌ای را با نام حمزه الخطیب که در شهرک الجزه در میان تظاهر‌کنندگان بود دستگیر می‌کند.

بعد از مدتی جنازه حمزه الخطیب به خانواده وی تحویل می‌شود. حکومت دمشق کمیته‌ای امنیتی را برای کشف علت مرگ حمزه تشکیل داده بود. در همین رابطه ناصر الحریری نیز که در ان زمان ریاست پزشکان درعا را برعهده داشت به این کمیته دعوت کرده بودند. الحریری گزارشی را که  بر اساس نظر مقامات امنیتی تنظیم شده بود  امضا نمود، امضای گزارش امنیتی از علت مرگ این کودک برخلاف نشانه‌های شکنجه بر بدن وی بود که علاوه بر آن که گلوله‌ای به دست راست و چپ وی و گلوله‌ای نیز به سینه وی اصابت کرده بود، گردن وی شکسته شده بود، جنازه وی مثله شده بود. تصاویر وی در همان زمان به طور گسترده‌ای از در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شد.

بعد از آغاز تنش‌ها و بی‌ثباتی‌های سوریه در مارس ۲۰۱۱، ناصر الحریری سندیکای پزشکان آزاد را در درعا تاسیس می‌کند. او به عنوان ریاست پزشکان و داروسازان برگزیده شد. در اکتبر سال ۲۰۱۲ از سوریه خارج شده و در کمپ الزعتریه در اردن اقامت گزید. در این کمپ به عنوان مدیر کلینیک عربستان سعودی و مدیر دفتر منطقه‌ای هیات پزشکان سوری فعالیت‌های خود را ادامه داد.

از شکستی به شکست دیگر

ناصر الحریری علیرغم آنکه در هیات سیاسی ائتلاف قرار داشت در سال ۲۰۱۴ به عنوان دبیرکل ائتلاف برگزیده شد. در سال ۲۰۱۷ به عنوان ریاست هیات اپوزیسیون سوری انتخاب شد و در گفتگوهای ژنو تا سال ۲۰۱۸، یعنی در مذاکرات ۴ تا ۹ که به هیچ نتیجه‌ای نیز دست نیافت، شرکت نمود. در ژوئیه‌ی سال ۲۰۲۰ به عنوان ریاست ائتلاف میهنی نیروهای انقلابی و اپوزیسیون سوری به جای انس العبید انتخاب شد و تا کنون در این مقام قرار دارد.

در همین دوره است که الحریری به سوی دولت ترک متوجه شد. به دلیل مواضع خود که رویه‌های مشترکی با مواضع ترکیه و روسیه داشت، در ترکیه مورد استقبال قرار می‌گیرد. بعد از دیدار وی با ریاست جمهوری ترکیه، به وی شهروندی ترکیه نیز اعطا می‌شود. بعد از آن بود که به آستانه، مسکو و ژنو رفته و در آنجا بود که علیه اعضای هیات عالی مذاکرات مخالفت کرد. در همین راستا بود که مورد حمایت‌های ترکیه و روسیه نیز قرار گرفت و شمار فراوانی از افراد هیات اعزامی ار سوی ریاض را از لیست شرکت کنندگان حذف نمود.

فواد عبدالعزیز در مقاله‌ای در سال ۲۰۱۸ در وبسایت «زمان الوسیله» نوشته است آیا ناصر الحریری جاسوس است؟ عبدالعزیز در این مقاله می‌نویسد که بعد از کنگره ریاض ۲، پذیرفتن اینکه ناصر الحریری از دوستان خود در کنگره ریاض ۱ جدا شده و به تنهایی ریاست هیات را برعهده بگیرد، نشان‌دهنده خواست وی برای ضعف اپوزیسیون سوریه بود. این ضعف را همه ما احساس کردیم. ما کودتایی را که طی یک شب طراحی شده بود، در راستای منافع انقلاب سوریه نمی‌دیدیم. این اقدام الحریری تنها به این علت بود که طرف‌های بین‌المللی روانشناسی و ماهیت این شخص را مورد بررسی قرار داده بودند و کسانی که وی را انتخاب کرده بودند، از سرشت قدرت‌طلبانه وی مطلع بودند. این مسئله دقیقا بعد از کنفرانس سوچی آشکار شد.

رویداد دیگری نیز در خصوص شخصیت الحریری باید مورد توجه قرار بگیرد؛ عبدالباسط سروت در جریان جنگ با نیروهای دمشق مجروح و برای مداوا به یکی از بیمارستانهای دولت ترک انتقال پیدا می‌کند، علیرغم آنکه جراحت وی چندان شدید نبود، اما بعد از مدتی کشته می‌شود. در جریان گذاردن نماز بر جنازه عبدالباسط، ناصرالحریری از سوی شماری از جوانان سوری در مسجد الفتح در استانبول اخراج شد. این جوانان تاکید می‌کردند که خلق سوریه هیات مذاکره کننده را قبول ندارد زیرا به دولت‌های خارجی مانند روسیه متکی است. پیش از آن ناصر الحریری در شهر باب که از سوی دولت ترک اشغال شده بود، به عنوان مزدور دولت ترکیه معرفی شده بود. در تظاهراتی که در سال ۲۰۲۰ در شهر باب برگزار شد، تظاهر کنندگان با سر دادن شعارهایی اعلام کردند که مگر می‌توانند بر خون شهدا مذاکره کنند؟ تظاهرکنندکان اعلام کردند که هیات بازرگانی نمی‌تواند نمایندگی انقلابیون را بر عهده داشته باشد.

بازرگانی کردن با ارزش‌های انقلاب

در ابتدا الحریری در سال ۲۰۱۷ به ریاست هیات مذاکره‌ کنند‌گان رسید و بر اساس توافق بین روسیه و ترکیه، مناطق سوریه یکی بعد از دیگری به دولت دمشق واگذار شدند. در ابتدا در غوطه شرقی، دوما، درعا و سپس حلب به حکومت دمشق واگذار شدند. فواد عبدالعزیز در این باره نوشت: کاملا مشهود بود که جامعه بین‌المللی می‌خواست از تنش‌های سوریه رهایی پیدا کند. و این اقدامات پیش از آنکه عملیات نظامی آغاز شوند روی دادند. روسیه در ابتدا از شر اپوزیسیون رهایی پیدا کرد و سپس بسط و گسترش نیروهای نظامی خود را در مناطق سوریه اغاز کرد.

الحریری و کورد

ائتلاف سوریه در رابطه با تبهکاران وابسته به دولت اشغالگر که در ۱۸ مارس ۲۰۱۸ به روژآوا حمله کرده و در اکتبر ۲۰۱۹ سریکانی و گری سپی را مورد حمله قرار دادند، همواره سعی کرده است به این حملات مشروعیت بدهد. همچنین تبهکاران در عفرین، گری سپی و سریکانی اقدامات وحشیانه‌ای را علیه ساکنان آن انجام داده و به غارت اموال و دارایی‌های آنان پرداختند. این اقدامات توسط نیروهای ائتلاف سوریه به وقوع پیوست که شورای میهنی کورد در سوریه (ENKS) نیز بخشی از آن است. این ائتلاف که نیروهای سوریه دمکراتیک را به عنوان تروریست می‌خواند، از ائتلاف بین‌المللی درخواست نموده است که حمایت‌های خود را از نیروهای سوریه دمکراتیک قطع کند.

در نوامبر سال ۲۰۱۷، با همکاری ائتلاف سوریه، بین دولت روسیه و ترکیه پیمانی مبنی بر استرداد و تحویل مناطق سوریه به امضا رسید. ناصر الحریری که ریاست اپوزیسیون سوری در ژنو را بر عهده داشت، از نیروهای ائتلاف ملی درخواست نمود که دست از حمایت از نیروهای سوریه دمکراتیک بردارند.

اعضای ENKS کارمندان ما هستند

ناصر الحریری در آخرین سخنرانی خود اعلام نمود که موضع وی در مخالفت با خلق کورد چه ابعادی دارد. در فوریه امسال وی در تویتی اعلام کرد که ما در قانون اساسی آینده زبان کوردی را نپذیرفته و آنگونه که برخی از احزاب کوردی تصور می‌کنند، ما ان را به رسمیت نمی‌شناسیم. ابرخی از شخصیت‌های کورد نیز که در ائتلاف حضور دارند از کارمندان ما هستند و در خدمت منافع کشورشان، سوریه هستند و هیچ ارتباطی با حقوق سیاسی کورد ندارند.

چند روز قبل، ناصر الحریری، مهمان پارت دمکرات کوردستان بود و در پارلمان کوردستان، در پایتخت جنوب کوردستان، جنبش آزادی کوردستان را تهدید کرده و اظهار داشت که  ENKS در مناطق عفرین، گری سپی، سریکانی که از ترور پاک شده‌اند حضور گسترده‌تری پیدا می‌کنند. همچنین الحریری نیروهایی را که در شمال-شرق سوریه حافظ جان و مال خلق هستند، به عنوان تروریست خطاب می‌کند. سخنان وی کاملا به سخنان اردوغان شباهت دارد، تنها با یک فرق؛ او به زبان عربی سخن می‌گوید و رئیسش با زبان ترکی. آیا نباید نسبت به عقلانیت سیاسی رهبران پارت دمکرات کوردستان تردید کرد؟

منبع: ANHA