نماینده‌ی پارلمانی هَ‌دَپ: مشکل کنونی کورد به انزوا گره خورده است

نماینده‌ی پارلمانی حزب برابری و دمکراسی خلق‌ها (هَ‌دَپ) در وان، گلجان کاچماز سایگیت به انزوای تحمیلی علیه عبدالله اوجالان اشاره کرد و گفت: «مشکل کنونی کورد به انزوا گره خورده است.»

 گلجان کاچماز سایگیت نماینده‌ی پارلمانی حزب برابری و دمکراسی خلق‌ها (هَ‌دَپ) در وان، در نشست بودجه‌ی وزارت دفاع که در کمیسیون برنامه و بودجه برگزار شد، سخنرانی کرد.

سایگیت گفت: حزب عدالت و توسعه (آ‌ک‌پ) در رابطه با مشکلات کورد و مشکلات ترکیه قادر  به حل آن‌ها نیست، و در ادامه گفت:  آ‌ک‌پ در نتیجه‌ی ۲۱ سال حکومت خود چندین سازمان و نهاد را تحویل ذهنیت نظامی کرده است و این امر فاجعه‌ی بزرگی است. خودروهای نظامی برداشته نشده‌اند و فقط لباسی سیاسی برتنشان نموده‌اند. این نیز باعث از بین رفتن دمکراسی و آزادی و عدالت گردید. فقر و بی‌نظمی و ممنوعیت را به همراه داشت».

سایگیت خاطر نشان کرد که خلق کوردستان در تلاش است که خود را ثابت کند و برای رسیدن به این هدف هزینه‌ی سنگینی متحمل شده‌اند. سایگیت در ادامه‌ی سخنانش گفت: «سرانجام، انکار هستی شناختی پایان یافت. به جای این‌که مشکلات را حل نمایند، هر طور که مایل هستند، آن‌گونه عمل می‌کنند. از نمایندگان قدرت و اپوزیسیون می‌پرسم: اگر کورد مشکلی ندارد پس چرا زبان کوردی در قانون اساسی گنجانده نشده است؟ چرا تحصیل به زبان مادری ممنوع است؟ اگر کوردها مشکلی ندارند چرا زندان‌ها پر از زندانیان کورد هستند؟ چرا کودکان کورد در شهرهای کوردستان زیر خودروهای زرهی جان خود را از دست می‌دهند؟ اگر کورد مشکلی ندارند، چرا همه پرسی و رفراندوم اقلیم کوردستان مورد تهدید شما قرار گرفت؟ پس چرا در شمال و شرق سوریه خواهان کورد نیستید؟ انکار نمودن خلق کورد به معنای راه‌حل نیست. با انکار این مشکل همیشه پابرجاست. پس دلیل این انکار و پافشاری چیست؟ به دلیل وجود مشکل کورد، کسانی که در این دولت حضور دارند انواع کارهای زشت و بد را انجام می‌دهند و دور یک‌دیگر جمع شده‌اند. قرن اول جمهوری با مشکل کورد آغاز و با همین مشکل نیز به پایان رسید. آیا این قرن به همین منوال ادامه خواهد داشت؟»

سایگیت به «پروسه‌ی راه‌حل» اشاره کرد و در پایان گفت: «مشکل کنونی کورد به انزوا گره خورده است. از جزیره‌ی امرالی هیچ اطلاعی وجود ندارد، این نوع سیاست برای هیچ کس سودی در پی ندارد. انزوا قانونی نیست. عدم حل مشکل کورد و پافشاری بر سیاست انزوا در همه جا حکومت را ضعیف خواهد کرد. اگر سیستمی وجود داشت که مشکل کورد را حل می‌نمود، اکنون تاثیرات بیش‌تری داشت. بحران اقتصادی ایجاد نمی‌شد. ادامه‌ی جنگ برای هیچ کس سود و منفعت نخواهد داشت. بسیاری از حاکمان و وزیران آمدند و رفتند، اما یک حقیقت هرگز تغییر نکرد: اگر مشکل کورد را حل نکنند، خواهند باخت.»