پدر یکی از اعتصابیون: تا به آخر از فرزندانمان حمایت خواهیم کرد

پدر یکی از اعتصابیون: تا به آخر از فرزندانمان حمایت خواهیم کرد

62 روز از اعتصاب غذای نامحدود زندانیان کرد در زندان‌های رژیم ترکیه سپری می‌شود. "خدر یَر" پدر یکی از زندانیان اعتصاب کننده به نام "هولیا یَر" گفت: "فرزندانمان برای احقاق حقوق طبیعی و انسانی دست به اعتصاب غذا زده‌اند. آنچه موجب شرمساری است، موضع رژیم حزب عدالت و توسعه است" و از همگان خواست تا شریک جرم دولت نباشند.

اعتصاب غذای زندانیان کرد در 62امین روز خود کماکان ادامه دارد. "خدر یَر" پدر یکی از زندانیان اعتصاب‌کننده به نام "هولیا یَر" بعد از دیدار با دختر خود با "خبرگزاری فرات" گفتگو کرده و گفت: "آنچه مدام تکرار می‌کرد, این بود که از خواسته‌های ما حمایت کنید. او از مشروع بودن مطالباتشان و همچنین اراده‌ای که برای آن نشان داده‌اند، بحث می‌کرد. وی می‌گفت که در مرحله بسیار دشواری قرار داریم، اما به طور قطع نتایجی را برایمان در بر خواهد داشت. من نیز به او گفتم: مطالبات شما، خواسته‌های ما هستند. به او گفتم که از مبارزات شما حمایت خواهیم کرد".

خدر در ادامه بیان داشت که دختر وی قبل از آغاز اعتصاب از او درخواست ویتامین B1 کرده است و وی نیز برایش فرستاده است، اما مدیران زندان بعد از 15 روز این ویتامین‌ها را به او داده‌اند.

دولت بایستی از موضع خود شرم داشته باشد

پدر این زندانی در ادامه گفت: "دیدگاه ما در مقابل دولت جدای از دیدگاه فرزندانمان نیست. فرزندانمان برای زبان کردی و رهبر خود بدن خود را فدا کردند. رژیم ترک بایستی از این موضع خود شرمگین شود".

دیگر تحمل به خاک‌سپردن پیکر فرزندانمان را نداریم

وی در ادامه گفت: "کاش آنچه فرزندانمان اکنون انجام می‌دهند،‌ قبل از اینکه آنها دست به چنین اقدامی بزنند، ما انجام می‌دادیم. ما اکنون پیرو خط‌مشی فرزندان خود هستیم. رژیم می‌تواند با دروغ‌های خود، برخی‌ها را فریب دهد، اما نمی‌تواند تمامی این ملت را فریب دهد. ما از تمامی حقایق آگاهیم".

وی در ادامه با اشاره به انزوای تحمیلی شدید بر عبدالله اوجالان رهبر ملت کرد گفت: "اگر انزوای تحمیلی بر جناب اوجالان به پایان برسد، فرزندان‌ ما نیز بر سر میز مذاکره خواهند نشست. دولت باید این را قبول کند. دیگر تحمیل خاکسپاری پیکر فرزندانمان را نداریم".

شریک جرم دولت نباشید

خدر در ادامه چنین گفت: "از همگان می‌خواهیم که با زندانیان همصدا شوند. باید از مطالبات و فرزندانمان حمایت کنند. دخترم در این اواخر مقاله‌ای را در روزنامه "اوزگور گوندم" به چاپ رسانده و همگان را فراخوانده بود. می‌خواهم همگان را فراخوانم: کسانی که سکوت کرده‌اند شریک جرم هستند، شریک جرم دولت نباشید".