پنجمین سالگرد مقاومت زاپ توسط گریلاهای کُرد

پنجمین سالگرد مقاومت زاپ توسط گریلاهای کُرد

تا قبل از آغاز حملات ارتش ترکیه علیه منطقه زاپ, جنبش آزادیخواهی کرد همچنین بدنبال برقراری صلحی پایدار بود. این درحالی بود که دولت حاکم ترکیه, آ.ک.پ دیدارهایی سیاسی برای پیشبرد جنگ انجام داد و در 21 فوریه به منطقه زاپ حمله کرد, اما گریلاهای کرد در عرض 2 روز ارتش ترکیه را با شکستی سنگین مواجه ساختند.

دیدار دولت ترکیه در 5 نوامبر 2007 در آمریکا در راستای شروع جنگ بود. آن موقع آمریکا هم «جنبش آزادیخواهی کرد» را «دشمن مشترک» خود و ترکیه اعلام کرد. این امر مواضع ترکیه و آمریکا را آشکار ساخت. پس از آن دیدار ترکیه و آمریکا, هواپیماهای جنگی ارتش ترکیه بی‌وقفه مناطق دفاعی مدیا را بمباران کردند. ترکیه باردیگر علیه کردها اعلام جنگ کرد.

جنبش آزادیخواهی کرد تا قبل از آغاز جنگ زاپ, در تلاش برای حل صلح ‌جویانه مسئله کرد بود, اما دولت ترکیه با وجود آن به جنگ دامن زد. دولت آ.ک.پ از طرفی لایحه جنگ برون‌مرزی را در مجلس مورد تصویب قرار داد و از طرف دیگر هم در عرصه خارجی هم دیدارهایی دیپلماتیک برای شروع جنگ به عمل آورد. نخست با دولت‌های منطقه, سپس دولت‌های اروپایی دیدار انجام داد, پس از آن هم آخر سر در 5 نوامبر در آمریکا با دولت آن کشور دیداری به انجام رساند. اردوغان در کاخ سفید با جرج بوش رئیس‌جمهور آمریکا دیدار کرد. پس ازآن بوش اعلام کرد که «پ.ک.ک دشمن مشترک ترکیه و آمریکاست». آمریکا از هر لحاظ از ترکیه حمایت و پشتیبانی کرد. دوران کالکان عضو شورای رهبری ک.ج.ک هم این دیدار مقامات دو کشور را بخشی از توطئه «آمریکا» در خاورمیانه توصیف کرد.

حمله نخست

دولت ترکیه حمله برون‌مرزی را تدارک دید. نیروهای نظامی را به منطقه مرزی در چلی و شمزینان فرستاد. در 2 دسامبر 2007  منطقه زاپ و چمچو را بمباران کرد که در نتیجه آن 2 شهروند مدنی جان باختند. یک روز پس از آن ارتش ترکیه حمله‌ای هوایی انجام داد و بدنبال آن هلیکوپترهای جنگی, تانک‌ها و 500 سرباز ویژه به دره «رش» در خاکورک حمله کردند. گریلاهای ه.پ.گ هم از سه طرف ارتش ترک را محاصره کردند که بر اثر آن 8 سرباز کشته و 4 تن هم زخمی شدند. این بود که در 19 دسامبر نیروهای ترکیه پا به فرار گذاشتند.

کالکان در مورد این حملات گفت «نوعی جنگ نرم بود». وی افزود: این حملات برای این بود که گریلاها را در تنگنا قرار دهند و در نقاط استقرار به گریلا ضربه بزنند, اما موفق نشدند». باهوز اردال فرمانده قرارگاه مرکزی ه.پ.گ هم گفت:«از طرفی خواستند گریلا را دچار زبونی سازند و از طرفی تدارکات خود برای حمله گسترده را به اتمام برسانند».

ارتش ترکیه در 21 فوریه 2008 هم دست به عملیاتی نظامی به نام «گونش» زد. هدف این حمله زدن ضربه‌ای ناگهانی به قرارگاه مرکزی ه.پ.گ و محاصره آن بود. اما گریلاهای ه.پ.گ آن حملات را با مقاومت‌هایشان مهار نمودند.

باهوز اردال در مورد حملات ترکیه به زاپ گفت:«در حین بمباران منطقه, ارتش ترکیه از سه طرف دست به حمله زد. حمله نیروهای نخست ارتش از جولمرگ آغاز شد, هدف آن هم کنترل کوهستان «رش» بود تا غرب منطقه زاپ را هم به محاصره درآورد. از طرف دیگر هم به تپه هرکول و «شکفتا برینداران» حمله کرد تا در آن مناطق مستقر شود. سوم اینکه به منطقه «برجلا, جیلوی کوچک و شامک» حمله کرد تا از آنجا وارد منطقه چمچو و سیدا شود. هدف از این حملات این بود که قرارگاه مرکزی ه.پ.گ را مستقیما محاصره کند.»

شکست سنگین ارتش

دکتر  اردال در ادامه در مورد مقاومت گریلاها گفت:«در این حملات شمار زیادی سرباز کشته و زخمی شدند. تا چند روز نمی‌توانستند بیایند و کشته و زخمی‌شدگانشان را منتقل کنند. پس از این شکست دیگر توان انجام حمله‌ای دیگر را نداشتند».

فرمانده کل نیروهای مسلح ترکیه, ایلکر باشبوغ به منطقه چلی رفت و خواست اقدامی کند, اما نتوانست و عقب‌نشینی کردند. از آن پس دیگر علیه کوهستان «رش» حمله‌ای صورت نگرفت. نظامیان ترک در عرض دو روز از آن منطقه بیرون رانده شدند.

نتایج جنگ زاپ

ه.پ.گ پس از پایان جنگ زاپ , نتایج جنگ با ارتش ترکیه از 1 اکتبر 2006 تا 1 دسامبر 2007 را اعلام کرد. ه.پ.گ گفت در عرض 14 ماه ارتش ترکیه 579 حمله انجام داده و 39 بار به مناطق دفاعی مدیا حمله کرده است.

این حملات مواضع دولت آ.ک.پ برای حل مسئله کرد, آشکار شد. ارتش ترکیه در ماه اکتبر 2007 در جنگ منطقه گابار دچار شکستی سنگین شد. پس از آن ارتش ترکیه نام دختری نظامی را که در آن جنگ کشته شد, بر عملیات «زاپ» گذاشت.

سوگند خورده بودند که انتقام بگیرند. با اینکار می‌خواستند خلق ترک را هم شریک این جنگ‌طلبی خود سازند. در 20 فوریه 2008 و در ساعت 9:30 الی 10 صلح جنگنده‌های ارتش ترک از فردگاه آمد و ملاتیه برخواستند و منطقه زاپ را تا ساعت 17 بمباران کردند. و حملات توپخانه‌ای هم علیه آن منطقه آغاز شد. این درحالی بود که توان انتقام این شکست‌شان را نداشتند.