بقایایی که خبرگزاری مزوپوتامیا برای اولین بار از آن‌ها تصویربرداری کرده است و گمان می‌رود بیشتر آن‌ها متعلق به کودکان و زنان باشد، تخمین زده می‌شود که متعلق به افرادی باشند که در سال ۱۹۱۵ در جریان قتل‌عام سِیفو علیه آشوری‌ها به طور دسته‌جمعی قتل‌عام شده‌اند.

دسترسی به این پناهگاه از طریق گذرگاهی باریک و تاریک امکان‌پذیر است. در داخل، استخوان‌ها و جمجمه‌هایی که در کنار دیوارها چیده شده‌اند، گواه تاریخ وحشتناک این پناهگاه هستند. با این حال، تاکنون هیچ بررسی رسمی صورت نگرفته است.

اهالی روستا اظهار می‌دارند که سال‌هاست از وجود این پناهگاه آگاه بوده‌اند، اما به دلیل ترس از کوچ اجباری و قتل‌عام، سکوت را ترجیح داده‌اند.

روستای آربو که در طول تاریخ سه بار تخلیه شده است، آخرین بار در دهه ۱۹۹۰ به بهانه مسائل امنیتی توسط دولت تخلیه شد.

آشوری‌های ساکن این روستا از سال ۲۰۰۱ به بعد از اروپا بازگشته و شروع به بازسازی روستا کرده‌اند. با این وجود، هنوز هیچ اقدام رسمی در مورد استخوان‌های کشف شده در پناهگاه جمعی زیر کلیسای مور دیمَت صورت نگرفته است.

نسل‌کشی آشوری-سریانی-کلدانی یا سِیفو در جریان جنگ جهانی اول رخ داد. تخمین‌ها در مورد تعداد کل کشته‌شدگان متفاوت است. برخی گزارش‌ها این رقم را بین ۱۸۰,۰۰۰ تا ۲۷۵,۰۰۰ نفر ذکر می‌کنند. تخمین‌های جدیدتر، ارقام بالاتری را نشان می‌دهند.