رهبر ملت‌کرد, عبدالله اوجالان برای «کنفرانس چاره‌یابی و اتحاد شمال کردستان» پیامی فرستاد. اوجالان ضمن اشاره به اتحاد ملی کردها, گفت:«هم یک فرد و هم یک سازمان در قبال تاریخ هستنده‌ای گذرا هستند. در دوره کنونی, آنچه برای ما مهم است, تضمین حیاتی آزاد, باکرامت و برابر برای خلق خود است. مبارزاتی مشترک که ما پیشبرد می‌دهیم در چارچوب اتحاد ملی دموکراتیک, بزرگترین مقوله تضمین‌کننده است».

پیام رهبر ملت‌کرد, عبدالله اوجالان چنین است:

دوستان گرامی, شرکت‌کنندگان محترم

من همه شماها را که از کنفرانس چاره‌یابی و اتحاد شمال کردستان پشتیبانی کرده‌اید, درود می‌فرستم.

در چنین بحبوحه‌ای که منطقه خاورمیانه به کوره آتش مبدل شده, این کنفرانس برگزار می‌شود و همه سرنوشت خود را خویش تعیین می‌کنند که بدون‌شک مهم‌ترین و باارزش‌ترین فعالیت در مرحله کنونی است.

سرنوشت میهنمان کردستان که در قرن گذشته از سوی قدرت‌های استعمارگر تجزیه شد حتی آن را لایق استثمار هم ندیدند و نیز سرنوشت آناتولی و مزوپوتامیا مجددا تعیین می‌گردد.

ما غنای تاریخی تمدن مزوپوتامیا را که برایمان به میراث مانده, همچو الگویی برای تحقق آینده‌ای مشترک بکار گرفته و در مبارزات خود عملی ساختیم که هم‌اکنون به سطحی قابل توجه رسیده است.

ما امروزه در نتیجه مبارزاتی که علیه فشار, ظلم, انکارگری, بردگی و بی‌حرمتی‌ای که علیه میهمان صورت گرفت به این سطح رسیده‌ایم.

دیگر هیچ قدرتی توان انکارکردن فرهنگ, زبان و هویت ما را ندارد. تاریخ معاصر ما شاهد مقاومت‌های پرهیبت خلق‌کرد است که مجددا نیرومندانه به قیام برخاسته. این مقاومت با تقدیم دهها هزار شهید و میلیون‌ها تن فداکار داشته تا به این سطح رسیده است. بدینوسیله باردیگر یادو خاطره شهدا را با احترام گرامی می‌دارم و به خلقمان که این همه قربانی تقدیم کرده, مراتب سپاسگذاری خود را ابراز می دارم.

مبارزات هستی ـ نیستی‌مان که تا به امروز همچنان تداومش می‌دهیم, با موفقیت هرچه تمامتر مراحلش را با حفظ موجودیت پشت سر گذاشته است. اما همانطور که شماها هم می‌دانید, از این پس مسئله چگونگی دفاع و پیشبرد و تضمین حفظ این موجودیتمان حداقل به اندازه خود «هستی‌مان» مهم است.

در چنین مقوله‌ای است که باردیگر نقش تاریخی کنفرانس برجسته می‌گردد. بر این باورم که وقت آن رسیده که این مبارزات به آزادی آراسته گردد, مبارزاتی که وسیله‌ای است برای رهایی جامعه از مغاک مرگبار که دولت ـ ملت فردگرا و مدرنیته سرمایه‌داری ملت را در آن انداخته است. نیازی نیست که به کاهنی مبدل شویم برای درک آن حقیقتی که هیچ فرمولی در برابر حقیقت تنوع ملی, فرهنگی, آیینی و زبانی جغرافیایمان برای برقراری آشتی و آرامش ندارد. همه می‌دانند که در سرزمین ما تحمیل صرف یک فرمول بجای تنوع زبانی, فرهنگی, ملی و آیینی, آشتی و خوشبختی به دنبال ندارد. بدون‌شک هیچ چیز برای هریک‌ از خلق‌های مزوپوتامیا, کردستان و آناتولی به اندازه‌ حیات مشترک و برابر, باارزش و با عظمت نیست. هر سیستمی که موجودیت خلق‌ها را نیست بیانگارد و به حاشیه براند, شانس پیروزی ندارد. همچنین به لحاظ اخلاقی هم جنبه دفاعی ندارد. کردها, ترکمن‌ها, ارامنه, سریانی‌ها, اعراب, فارسها, ترکمن ها و همچنین آیین‌ها و مذاهبی همچو مسلمانان, مسیحیان, یهودیان, علویان, ایزدیان و خلق‌های دیگر می‌توانند در سرزمین ما کردستان در آشتی حقیقی و حقوق برابر و برادری بسر برند.

صدها سال است که تحمیل مدل دولت‌ـ ملت سرمایه‌داری و فرهنگ آن, سرزمین ما را به دریایی از خون مبدل ساخته, ولی مرحله کنونی زمینه‌ را هموار ساخته برای اتحاد مجدد خلق‌ها.

این همان واقعیت مهم است که در نتیجه قیام‌هایی به میان آمده که آن را بهار عربی می‌نامند. در واقع بهار عربی چیز دیگری نیست جز دریدن و تکه‌پاره‌کردن آن پیراهنی که به زور بر تن دیوانه‌ای کرده‌اند.

دوستان گرامی و ارجمند

هم‌اکنون در حال بنیان‌نهادن بنای آینده‌ای هستیم که با توسل به حقوقی صحیح متکی بر نیروی ذاتی و تجارب گذشته آن را انجام می‌دهیم. من علی‌رغم شرایط سخت در امرالی, با صداقت تمام در تلاش برای بجای آوردن مسئولیت‌هایی هستم که تاریخ به من سپرده. ما مرحله نخست یعنی خاموش کردن سلاح‌ها را که در نتیجه تحمیل‌های بورژوازی بدست گرفته بودیم, تقریبا به پایان رساندیم. از این پس مسئولیت‌ها برعهده کسانی است که در کنفرانس شرکت کرده‌اند. بدون‌شک در مرحله کنونی دولت هم وظایف و مسئولیت‌های خطیری برعهده دارد. از جمله این مسولیت‌ها: گشودن راه‌ برای پیشبرد سیاست دموکراتیک, دست برداشتن از فشارهای سیاسی و تضمین این موارد با توسل به قانون اساسی. برای پیشبرد هرچه بهتر روند چاره‌یابی, راهی دیگر وجود ندارد. چه‌بسا این امر وظیفه و مسئولیت خلقمان هم می‌باشد. هر کاری که با توسل به نیروی مشروع ما انجام نگیرد, نمی‌توان به پایداری آن باور کرد. تاریخ هزاران بار این واقعیت را برایمان اثبات نموده است.

بخاطر شرایطی که در امرالی در آن بسر می‌برم, پیشبرد مرحله صلح به تنهایی هم غیرممکن است و هم صحیح نیست. من بنا به وظیفه رهبری که به من محول شده, راه مذاکرات را هموار می‌سازم, اما آنکه باید در این راه برود و روند صلح را پیشبرد دهد, شماها هستید. اگر دولت برای پیشبرد روند آشتی صادق و جدی است, آنگاه مجبور است اجازه دهد که با خود دولت, خارج از زندان, رفقایم و خلقم ارتباط برقرار کنم.

بر این بنیان باید کنفرانس شما به بنیادی‌ترین مکانیسم سیاسی در مرحله مذاکره مبدل شود. بر این باورم که تعیین سرنوشت خلق‌کرد بدست شماست و اینکه باید از این پس بر اساس کدامین حقوق حیاتی مشترک داشته باشند, وی یا چگونه از زبان و فرهنگ خود محافظت کنند, و در چارچوب چه حقوقی باید با جمهوری ترکیه و دولت‌های دیگر از موجودیت خود دفاع کنند همه و همه از وظایف بنیادین کنفرانس شماست. تصمیماتی که شما اخذ کنید و نتایجی که باید به آن برسید, مسلما راه را بر روند مذاکرات صلحی که ما ادامه می‌دهیم هموارتر خواهد ساخت.»

اوجالان همچنین در مورد اهمیت کنفرانس آمد گفته است تصمیماتی که شما اتخاذ می کنید چگونگی مرحله مذاکرات را روشن خواهد کرد چرا که درست نیست من به تنهایی به نام ملتی تصمیم گیری کنم . با توجه به این تصمیاتی که در کنفرانس آمد اتخاذ می شوند سرمنشایی برای همه ما خواهد بود . در این کنفرانس همچنین باید برای بهبود اوضاع اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی تدابیر لازم اتخاذ شوند و در موارد آموزش ، هنر ، نیروی دفاعی ، اقتصاد و دیپلماسی نیز چارچوب حقوقی حکومت و مردم مشخص شود.

 رهبر ملت کرد همه افراد و جناحهای کردستان را به مبارزاتی مشترک و همسو فراخوانده و آنرا ضامن امنیت و آزادی مردم دانسته است .

 اوجالان در بخش پایانی پیام خود از نقش کلیدی زنان و جوانان نوشته و می گوید یقین دارم که جوانان در برابر حملات احتمالی آماده خواهند بود و همچنین اطمینان دارم که کنفرانس آمد در ارتباط با موضوع آزادی زنان که از دستاوردهای بزرگ انقلاب دمکراتیک کردستان است دارای موضع باشد .

اوجالان بار دیگر تأکید کرده است تا زمانی که زنان آزاد نشوند جامعه آزاد نخواهد شد .