طبق بیانیه صادر شده از دمشق، دولت جدیدی به ریاست احمد الشرع تشکیل شده است. آنچه قبلا انجام شده است، معرفی شده است؛ در یک جلسه نظامی، الشرع رئیس جمهور شد. کمیسیونی که توسط هیئت تحریر الشام (HTS) منصوب شده بود، قانون اساسی موقت را تهیه کرد و کمیسیون دیگری کنگره ملی را تشکیل داد. همه این اقدامات بدون اطلاع مردم انجام می‌شود. امور با منطق کودتا انجام می‌شود و مردم سوریه با یک عمل انجام شده مواجه می‌شوند.

اختیاراتی که به احمد الشرع داده شده است، در هیچ کشور دموکراتیکی وجود ندارد و امکان‌پذیر هم نیست. آنها اختیاراتی را به رئیس جمهور داده‌اند که به یک دیکتاتور یا پادشاه در سیستم بعث داده می‌شد. قانون اساسی موقت تهیه شده، نه توسط روشنفکران، نه توسط حقوقدانان و نه در محافل سیاسی مورد بحث قرار گرفته است. در حالی که قانون اساسی، توافق اجتماعی است؛ باید با بحث‌های چند ماهه مردم بالغ شود و حقوق همه اقشار جامعه را شامل شود. با این حال، HTS  همه چیز را حول محور خود شکل می‌دهد و بخش‌های وسیعی از جامعه را نادیده می‌گیرد. بدترین بخش این است که آنها آگاهانه اقشار سازمان‌یافته را حذف می‌کنند.

دولت اعلام شده سال‌ها سوریه را اداره خواهد کرد. اما سایر احزاب غیر از HTS، کسانی که دیدگاه‌های متفاوتی دارند، ملت‌های کم‌شمار و غیره در دولت حضور ندارند. یک رویکرد کاملا تک‌گرا حاکم است. HTS تمام دستاوردها و دستاوردهای انقلاب سوریه را تصاحب می‌کند. طوری رفتار می‌کند که انگار این انقلاب فقط انقلابی است که توسط HTS انجام شده است. در حالی که کوردها، دورزی‌ها، آشوری‌ها، سریانی‌ها، روشنفکران و اقشار وسیع علیه بعث مقاومت و جنگیدند. HTS در ادلب مؤثر بود، اما اکنون طوری رفتار می‌کند که انگار کل سوریه پایگاه آنهاست و هیچ کس غیر از آنها شایستگی شرکت در دولت را ندارد.

روشی که HTS دنبال می‌کند، کاملا ضد دموکراتیک است. آنها به جای سیستم بعث، سیستم خود را ایجاد می‌کنند و این کار را با روش کودتا انجام می‌دهند. آنها اجازه فضای بحث دموکراتیک را نمی‌دهند؛ مدیریت شفاف و عمومی هم وجود ندارد. امور به صورت مخفیانه انجام می‌شود، تصمیمات خود را اعلام می‌کنند و به مردم تحمیل می‌کنند. آنها اکنون از رسانه‌های باقی مانده از بعث استفاده می‌کنند و این رسانه‌ها کاملا به روی مردم، روشنفکران و کسانی که دیدگاه‌های متفاوتی دارند، بسته است. جامعه با سیاست‌ها و تبلیغات یک طرفه هدایت می‌شود.

اخبار مربوط به قتل‌عام سنگین علیه علوی‌ها در جهان طنین‌انداز شد. اعلام شده است که کمیسیونی برای بررسی این قتل‌عام‌ها منصوب شده است. کسی که کمیسیون را منصوب کرده است، خود احمد الشرع است. همان کسی که دستور حمله و عملیات علیه علوی‌ها را صادر کرده است. چه کسی باور می‌کند که این کمیسیون یک تحقیق واقعا مستقل انجام دهد و نتایج را همانطور که هست به اطلاع عموم برساند؟ این کمیسیون باید در چارچوب سازمان ملل متحد تشکیل می‌شد. اما همانطور که دیده می‌شود، HTS در همه زمینه‌ها خودش می‌نوازد و خودش می‌رقصد.

یک توافق به اصطلاح با اداره خودمدیریتی امضا شد. حدود یک سوم سوریه در مناطق خودمدیریتی زندگی می‌کنند و مردم در آنجا خود را اداره می‌کنند. مردم سازماندهی مشخصی دارند. اداره خودمدیریتی حتی از این دولت تازه تاسیس اطلاعی ندارد؛ حتی هیچ تبادل نظری صورت نگرفته است. دورزی‌ها نیز با صدور بیانیه‌ای اعلام کردند: «این دولت نماینده ما نیست». آنها هم از دولت اطلاعی ندارند. وضعیت علوی‌ها مشخص است. جوامع آشوری-سریانی، ارمنی و غیره نیز از این تصمیمات مستثنی هستند. در این شرایط، دولتی که احمد الشرع اعلام کرده است، چگونه می‌تواند نماینده مردم سوریه باشد؟

ایالات متحده آمریکا، انگلیس و کشورهای اروپایی از نزدیک به سوریه علاقه‌مند هستند و ظاهرا دولت دمشق را طرف مذاکره قرار می‌دهند. اما HTS را هنوز از فهرست سازمان‌های تروریستی خارج نکرده‌اند و تحریم‌ها را نیز لغو نکرده‌اند. آنها همچنان تلویحا می‌گویند که به HTS اعتماد ندارند. اما آنها همچنین تماشاگر تاسیس یک دولت دین‌گرا، فوق متمرکز و مستبد توسط HTS در سوریه هستند. سکوت آنها در برابر پیش‌نویس قانون اساسی موقت اعلام شده توسط HTS بسیار قابل تامل است. این پیش‌نویس قانون اساسی، مخالف یک سوریه دموکراتیک است. آنها دین را پایه قانون اساسی قرار داده‌اند و شرط کرده‌اند که رئیس جمهور مسلمان باشد.

ما نمی‌دانیم که HTS با ایالات متحده آمریکا و انگلیس در چه زمینه‌هایی توافق کرده است و تعهدات آنها چیست. اما آنها از اداره خودمدیریتی و سایر نیروها می‌خواهند که با HTS ارتباط برقرار کنند، حتی توافق کنند. اما HTS به جای تاسیس یک دولت دموکراتیک، در حال تاسیس یک دولت متعصب مذهبی و دینی است. واضح است که این دولت، تک‌گرا، سرکوبگر و ممنوعیت‌گرا تر از رژیم بعث خواهد بود. می‌گویند «روستایی که دیده می‌شود، نیازی به راهنما ندارد»؛ مشخص است که HTS به دنبال تاسیس چه نوع دولتی است. سوری‌هایی که مخالف تاسیس دولتی بدتر از بعث هستند، باید قبل از اینکه کار از کار بگذرد، اقدام کنند.

مردم سوریه سازماندهی نشده‌اند و HTS از این فرصت برای سازماندهی خود استفاده می‌کند. در مردمی که سال‌ها تحت فشار رژیم بعث زندگی کرده‌اند، فرهنگ دموکراسی توسعه نیافته است. بنابراین، روشنفکران سوری و نیروهای خواهان دموکراسی باید به سرعت سازماندهی شوند. اما سازماندهی بدون آگاهی امکان‌پذیر نیست. از این نظر، آموزش و روشنگری مردم باید در اولویت قرار گیرد. باید هر چه سریعتر یک مبارزه سیاسی و ایدئولوژیک گسترده در سوریه انجام شود.

منبع: روزنامه روناهی