پس از دستگیری رهبر آپو، زندان امرالی در ۱۷ فوریه ۱۹۹۹ به عنوان منطقه ممنوعه اعلام شد. امرالی که رهبر آپو آن را تابوت می‌نامید، اکنون به نماد نسل‌کشی تبدیل شده بود که با «شکنجه و انزوا» همراه بود. به این ترتیب، به یک «سیستم نسل‌کشی» تبدیل شد که با سیاست انزوا و انزوای سال‌ها زندان انفرادی ادامه یافت.

مردم کورد و دوستانشان در ۱۶ فوریه ۱۹۹۹ با خشم و حس انتقام بیدار شدند. آنها نمی‌توانستند باور کنند که رهبر آپو دستگیر و به جزیره امرالی منتقل شده است. رهبر آپو، خالق انقلاب کوردستان، آفریننده ایدئولوژی آزادی زنان و بنیانگذار پ‌ک‌ک، از کنیا ربوده و به دولت ترکیه تحویل داده شد. تصاویر تحویل نیز در تلویزیون پخش شد. مردم کورد و دوستانشان که این تصاویر را تماشا می‌کردند، به خیابان‌ها و میادین ریختند. عملیات‌های فدایی، کنش‌های نافرمانی مدنی و بیانیه‌ها به دنبال هم رخ می‌داد. دو روز اول پس از توطئه، شورای رهبری پ‌ک‌ک اولین بیانیه را صادر کرد. در این بیانیه آمده بود: «پیام حزب ما و مردم ما بسیار واضح است؛ بدون رهبر آپو، پ‌ک‌ک، و بدون پ‌ک‌ک، راه‌حل مسئله کورد هرگز و تحت هیچ شرایطی محقق نخواهد شد. پ‌ک‌ک، سازمان‌های وابسته به آن و مردم میهن‌دوست ما فقط یک سخنگو، یک سیاستمدار و مخاطب برای راه‌حل سیاسی مسئله کورد دارند و آن رهبر آپو است. به جز او، همه سازمان‌ها و مردم ما فدایی این رهبری هستند. کسانی که سعی می‌کنند با حزب و مردم ما ارتباط برقرار کنند، باید با رهبر آپو ارتباط برقرار کنند. کسانی که می‌خواهند مسئله کورد را حل کنند، باید با رهبر آپو حل کنند. به جز این، هیچ راه‌حل و مخاطبی وجود ندارد و بیهوده است که به دنبال مخاطب دیگری باشند. حزب ما، ارتش ما و هر عضو جبهه ما، هر فرد میهن‌دوست کورد تا آخر به این واقعیت پایبند هستند. و تا چنین راه حلی محقق شود، فقط به عنوان یک فدایی زندگی خواهند کرد و وظایف فدایی خود را انجام خواهند داد.»

رهبر آپو روند امرالی را به ویژه در جلد پنجم از دفاعیات خود ارزیابی کرد و گفت: «این عملیات از ابتدا تحت مسئولیت ایالات متحده آمریکا و مسئولیت سیاسی اتحادیه اروپا توسط گلادیوی ناتو انجام شد. این سه نشانه (اظهارات مشاور ویژه رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا کلینتون، رئیس ژنرال گالتیری، رویکردهای مقامات کمیسیون سیاسی اتحادیه اروپا و نقش رئیس فرماندهی نیروهای ویژه ترکیه اَنگین آلان) این واقعیت را نشان می‌دهد. این روند بسیار متفاوت از واقعیت نشان داده می‌شد. اصرار بر ایجاد فضایی بود که گویا دولت ترکیه فشار می‌آورد و نتیجه می‌گیرد. سخن نخست وزیر بولَنت اجویت که گفت چرا دستگیر و تحویل ترکیه داده شده است را نمی‌فهمد، ادعای من را تایید می کند.»

تشدید جنگ کورد-ترک

«سیستمی برای من ایجاد کردند که ایالات متحده آمریکا پشت آن بود و اتحادیه اروپا نیز آن را کنترل می‌کرد. انگلیس این سیستم را آماده کرد و اجرای آن بر عهده ترک‌ها بود. برای تحلیل روند امرالی، باید درک درستی از تضادهای منافع موجود با ریشه‌های تاریخی داشتم. یکی از مواردی که باید در محاسبات توطئه سیستم هژمونیک به آن توجه کرد، این است که ابزاری برای سیاست «تفرقه بینداز و حکومت کن» که به طور ماهرانه آماده شده و در دو قرن اخیر در منطقه اجرا می‌شود، نباشیم. به ویژه در جنگ کورد و ترک، نباید برای منافع این نیروها مورد استفاده قرار گرفت. این اتحادی که از جنگ ملازگرد اهمیت استراتژیک خود را حفظ کرده است، به ویژه از سال ۱۹۲۵ به بعد با سیاست نابودی و انکار منحرف شد. هنگامی که روند انکار و حذف این عنصر اصلی جمهوری بررسی و با فلسفه تاریخی تفسیر شود، مشخص می‌شود که حمله به این اتحاد استراتژیک صورت گرفته است. فشار انگلیس و دنباله روهای آنها بر مصطفی کمال یکی از گام‌های مهم توطئه بود. در مدیریت سنتی ترک، در فلسفه آن، دشمنی با کوردها و آسیمیلاسیون وجود نداشت. این دشمنی با اهداف خاص ایجاد شد. حوادث رخ داده در زمان قیام‌ها و پس از آن این واقعیت را تایید می‌کند. چیزی که در امرالی توجه من را جلب کرد و باعث شد به آن فکر کنم، این وضعیت بود که تغییرات اساسی در فلسفه سیاسی من ایجاد کرد.»

بیانیه دیگر از شورای رهبری

رهبر آپو از یک سو سعی می‌کرد درهای روند صلح و گفتگو را باز کند و از سوی دیگر می‌گفت: «باید آزادی مردم کورد داده شود و راه زندگی مشترک پیدا شود.» در آن زمان تاریخی، شورای رهبری پ‌ک‌ک بیانیه دیگری صادر کرد. این بیانیه به این شرح بود: «هر بیانیه و سخن رهبری حزب ما که مستقیما با مردم و حزب ما در ارتباط است، برای ما یک فرمان و دستور است. تا زمانی که با حزب و مردم ما در ارتباط باشد، هر تحلیل و دستور رهبری حزب ما اجرا خواهد شد. اگر ارتباط رهبری حزب ما با حزب و مردم قطع شود، هر سخنی که به نام رهبر آپو گفته شود، به ما و رهبری ما مربوط نمی‌شود و معتبر نیست. ما این وضعیت را قبول نخواهیم کرد.»

حلقه آتشین بدن‌ها

مردم کورد و دوستانشان مخالفت بزرگی با توطئه بین‌المللی نشان دادند. کسانی که بدن خود را آتش زدند، میراث فدایی بزرگی را از خود به جای گذاشتند که کوردستان تاریک را به سوی روشنایی سوق می‌داد. با هدف محکوم کردن دستگیری رهبر آپو و انزوای شدید، بیش از ۱۰۰ عضو پ‌ک‌ک و میهن‌دوست انقلابی گفتند: «شما نمی‌توانید خورشید ما را تاریک کنید» و بدن خود را آتش زدند. خالد اورال، عضو پ‌ک‌ک، در جلسه ۸ اکتبر با سایر زندانیان هم بند خود پرسید: «حمله بسیار گسترده‌ای به رهبر ما وجود دارد، باید کاری کرد، من بسیار تحت فشار هستم، باید کاری کرد، اما چه؟» و همان شب تصمیم به عملیات گرفت. عملیات‌های «شما نمی‌توانید خورشید ما را تاریک کنید» پس از اینکه محمد خالد اورال در زندان مرعش در شب ۹ اکتبر ۱۹۹۸ بدن خود را آتش زد، آغاز شد. حلقه آتشین به سرعت در سراسر کوردستان، ترکیه و جهان گسترش یافت. تا ۱۵ فوریه ۱۹۹۹، بیش از ۱۰۰ نفر در چهار بخش کوردستان، شهرهای بزرگ ترکیه و اروپا، روسیه و قفقاز بدن خود را آتش زدند.

باید به عملیات‌ها پایان داد

رهبر آپو در ۱۹ نوامبر ۱۹۹۸ بیانیه‌ای صادر کرد و این فراخوان را داد: «در روزهای اخیر، عملیات‌های خودسوزی ادامه دارد، اخیرا در زندان‌ها ۸، در روسیه ۲ (یکی از آنها شهید شد)، در آلمان ۱ و امروز نیز یک رفیق بسیار ارزشمند ما در رم بدن خود را آتش زد. به ویژه به دلیل این عملیات در رم که مردم ما به هر طریقی گرمای خود را نشان دادند، بار دیگر فراخوان می‌دهم، عملیات‌های خودسوزی و پایان دادن به زندگی باید قطعا پایان یابد، می‌خواهم فورا پایان یابد. با تمام وجود، وفاداری به ما و قهرمانی را گرامی می‌دارم. اما وفاداری به ما از این پس نباید قطعا با عملیات‌های خودسوزی باشد، به عنوان یک فرمان می‌گویم، این عملیات‌ها باید فورا پایان یابد. من از هر نظر خوب هستم، وفاداری شما به من انگیزه می‌دهد و نزدیکی آزادی را اعلام می‌کنم. بر این اساس، این تلاش‌های پایان دادن به زندگی که ما را آزار می‌دهد باید پایان یابد. از صمیم قلب به شما درود می‌فرستم و عشق خود را ابراز می‌کنم.»

توطئه خنثی شده بود

رهبر آپو سال‌ها پیش با این سخنان به خنثی شدن توطئه اشاره کرد: «من می‌توانم این خبر خوش را از اینجا به مردم خود بدهم؛ توطئه خنثی شده است. این قطعا درک شده است. این با موضع صبورانه من در اینجا و با تلاش مشترک مردم ما محقق شد. اکنون می‌توانم این را به طور ملموس به مردم خود بگویم؛ ما توطئه را خنثی کردیم. مردم و جنبش ما از تلاش‌های حذف و توطئه نجات یافتند و قوی‌تر شدند. مقاومت مردم ما توطئه را شکست داد. به همین دلیل به مردم خود احترام می‌گذارم. چیزی که با توطئه می‌خواستند انجام دهند، حذف من بود. اگر این اتفاق می‌افتاد، وضعیت هرج و مرج و خونین رخ می‌داد.»

ادامه دارد...