«استانیسلاو تاراسف» مورخ و تحلیل‌گر روسی تحولات اخیر کردستان و گفتگوها با رهبر ملت‌کرد, عبدالله اوجالان در امرالی را مورد ارزیابی و تحلیل قرار داد و قرن حاضر را برای کردها «عظیم‌ترین قرن برای کردستان» عنوان کرد. استانیسلاو تاراسف خاطرنشان ساخت که اوجالان در میان کردها شخصیتی «کاریزماتیک» است و گفت که بر جوامع کردها بسیار تأثیرگذار است.

استانیسلاو تاراسف, مورخ و تحلیل‌گر روسی مقاله‌ای با سرتیتر «عظیم‌ترین قرن برای کردستان» در سایت «انفورماسیون» روسیه به نام « iarex.ru» منتشر کرد. وی ضمن اشاره به مسئله کرد در خاورمیانه , گفت:«کردها با اندیشه‌ها و اهدافی عظیم به حرکت در آمده‌اند. برخی قدرت‌ها به محاسبات و عملکردی اشتباه دست می‌زنند, اما کردهای عراق, سوریه, ترکیه و ایران کم‌کم متحد می‌گردند و بسوی کردستانی بزرگ گام برمی‌دارند».

مقاله استانیسلاو تاراسف, مورخ و تحلیل‌گر روسی با سرتیتر«عظیم‌ترین قرن برای کردستان» چنین است:

«بنا به نظر عموم مردم و افکار عمومی, در ترکیه میان مقامات آن کشور و رهبر ملت‌کرد, عبدالله اوجالان در امرالی دیدارهایی صورت می‌گیرد. چنانچه مشاهده می‌شود, هدف از این دیدارها خلع‌سلاح پ.ک.ک است. بنا به اظهارات «یالچین آکدوغان» دیگر مسئله کرد از طریق جنگی که سی‌ سال است ادامه دارد,چاره‌یابی نمی‌گردد. باید از این پس مرحله‌ای نوین آغاز شود.

عبدالله اوجالان, بویژه نزد خلق‌کرد در شمال کردستان شخصیتی «کاریزماتیک» است. 14 سال از اسارت اوجالان گذشت. مدتی مدید است در ایزولاسیون(جدایی از خلق‌خود) بسر می‌برد. پیشتر از سوی وکلای خود از مسایل مطلع می‌شد, اما مدتی است که از مرحله حاضر مطلع نمی شد. به همین خاطر دیدارهای میان ترکیه و اوجالان بصورت پنهانی صورت می‌گیرد. می‌توان گفت که این یک سرآغاز است.

اوجالان در دیدار اخیر خود با برادرش تأکید کرده بود که اگر مسئله کرد در ترکیه چاره‌یابی شود, مسلما اوضاع ترکیه تغییر خواهد کرد و خونریزی پایان می‌یابد. درغیراینصورت آینده ترکیه هم نامعلوم خواهد بود.

بطور خلاصه می‌توان گفت که رهبر پ.ک.ک هرچند در زندان بسر می‌برد, اما بازهم به مبارزاتش ادامه می‌دهد و به سیاستمداران و دولت ترکیه می‌گوید از مسایل مطلع است و می‌تواند آینده را مورد تحلیل قرار دهد. این مسئله‌ای سوال‌برانگیز است که تاکنون بسیاری از کارشناسان نتوانسته‌اند مقاصد اوجالان را درک کنند.

دیگر اینکه علی‌رغم تلاش‌های ترکیه, با فراخوان اوجالان بود که اعتصاب غذا در زندان‌های ترکیه خاتمه یافت. می‌توان نتایج آن را در زیر برشماریم:

1ـ اوجالان و قدرت ایشان نشان می‌دهد که هنوز شانس این وجود دارد که مسئله کرد در ترکیه چاره‌یابی شود بشرطی که دولت در این زمینه گام‌هایی بردارد.

2ـ در درون دولت برخی نیروها سربرمی‌آورند و به زعم خود در صدد نابودی کردها هستند.

3ـ هنوز تلاشهایی مبنی بر سهیم‌نکردن اوجالان در مسئله چاره‌یابی و مخاطب قرارندادن وی صورت می‌گیرد. هنوز هم برخی‌ قدرت‌ها در ترکیه ادعا می‌کنند که اوجالان نمی‌تواند پ.ک.ک را کنترل نماید.

همچنان که مشاهده می‌کنیم, اخیرا نمی‌توانیم روابط ترکیه و کردستان عراق را مدنظر قرار ندهیم. براستی هم به تازگی بنا به گفته مطبوعات ترکیه, اردغان اذعان داشته که تا به آخر از حکومت اقلیم کردستان در مقابل بغداد حمایت خواهد کرد. همچنین بنا به گفته مطبوعات ترکیه, بارزانی هم خاطرنشان ساخته که اقلیم آنها می‌تواند به کمک ترکیه گسترش یابد. همانطور که می‌دانیم اساسی‌ترین مسئله در این میان, مسئله نفت و گاز است.

وقتی که تحلیلات کارشناسان در مورد مثلث بغداد ـ آنکارا ـ هولیر را مدنظر قرار می‌دهیم, این مسئله به ذهنمان خطور می‌کند که :«مهم نیست چه جنسی است, مهم این است که وارد بازار شود. برخی قدرت‌ها به محاسباتی اشتباه دست می‌زنند, اما کردهای عراق, سوریه, ترکیه و ایران کم‌کم متحد می‌شوند و بسوی کردستانی بزرگ گام برمی‌دارند.

آنها باردیگر نشان می‌دهند که در خاورمیانه انجام هر چیزی ممکن است».