کامران تانهان، نماینده پارلمانی حزب دموکراسی و برابری خلق‌ها (دم پارتی)، گفت: «با سیستم انزوا، جامعه‌ای که آزادی‌هایش محدود شده، حقوق بشر سلب شده و به بحران قضایی/حقوقی و اقتصادی کشیده شده است، آنرا متحمل پرداخت بهای سنگینی کرده‌اند.»
کامران تانهان، نماینده پارلمانی دم پارتی با بیان اینکه مشکل انزوای مطلق/عدم ارتباط علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان تنها مختص یک فرد نیست و کل جامعه متاثر است، خاطرنشان کرد: «بایستی مبارزه با انزوا در زندان‌ها و میدان‌ها از سوی جامعه مورد صیانت قرار گیرد.»
کامران تانهان، نماینده پارلمانی دم پارتی مِردین در گفتگو با خبرگزاری فرات (ANF) گفت که انزوای بی‌وقفه/عدم ارتباط علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان باعث ایجاد انسداد در عدم حل مسئله کورد شده است.
تانهان با بیان اینکه قانون در شخص رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در امرالی ۲۵ سال است که کنار گذاشته شده و تمامی تصمیمات علیه او به دلیل انتقام‌جویی سیاسی اجرا شده است، گفت: «نمی‌توان به انزوای مطلق به عنوان یک رویه شخصی نگاه کرد. این سیستم غیرانسانی که در مورد اوجالان اعمال می‌شود و همه او را به عنوان مذاکره‌کننده اصلی مسئله کورد و بازیگر اصلی سیاسی می‌پذیرند، یک سیستم انزوا است که از نظر ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و حقوقی بازتاب‌های منفی جدی بر جامعه دارد.»
آنها قوانین جدیدی وضع کردند
تانهان با بیان اینکه سیستم انزوا از اِمرالی شروع و به همه زندان‌ها سرایت کرده است و این وضعیت بازتابی از دیدگاه دولت نسبت به مسئله کورد است، گفت: «در این زمینه تصادفی نیست که سیستم انزوا از امرالی شروع شده و در تمامی زندان‌ها اعمال می‌گردد. زندان‌های سلولی که در دهه ۲۰۰۰ میلادی با زندان‌های نوع اِف مورد بحث قرار گرفتند، با مدل‌ها و نسخه‌های جدیدی که هدفشان انزوای کامل است، به سرعت در حال گسترش هستند. این زندان‌ها با نام‌های زندان‌های نوع وای، نوع اِس و امنیت بالا آسیب‌های جدی به ساختار روحی و جسمی انسان‌ها وارد می‌کنند. این سازه‌ها که هدفشان جداسازی زندانیان و محکومان از محیط بیرون، تخریب آنها با شکستن اراده و تخریب روحی و جسمی آنها به طور آرام و بی‌صدا است، به‌عنوان «اتاق‌های یک نفره» طراحی شده‌اند. زندان جزیره امرالی که اولین جایی بود که این تحول در زندان‌ها در شدیدترین شکل خود در آن به اجرا درآمد، همچنین مکانی است که تکنیک‌های مدیریت مبتنی بر انزوا در آن توسعه یافت. در واقع، می‌توان گفت که همراه با اینکه سیستم امرالی محل آزمایش انزوا است، هدف اصلی‌اش اعمال آن بر کل جامعه مخالف است. مقررات حقوقی غیرقانونی موسوم به "قوانین اوجالان" که بر هزاران زندانی تأثیر می‌گذارد نیز باید در این زمینه مورد توجه قرار گیرد. اصلی‌ترین مقررات قانونی که در مورد شخص اوجالان انجام شده، این است که مقررات آزادی مشروط اجرا نشود و او تا زمان مرگ در نهاد کیفری بماند. دادگاه اروپایی حقوق بشر (ECHR) در ۱۸ مارس ۲۰۱۴حکم داد که اعطای حبس ابد بدون آزادی مشروط به اوجالان که در امرالی محبوس است، نقض ماده ۳ کنوانسیون اروپایی حقوق بشر (ECHR) است. نه تنها الزامات این تصمیم نقض اجرا نشد، بلکه بسیاری از اقداماتی که عملاً در امرالی اجرا شد، بعداً به اجرا درآمد و به زندان‌ها سرایت کرد. در این زمینه، بسیاری از مقررات و قوانین محدود کننده جلسات وکیل و موکل در قانون آیین دادرسی کیفری اعمال شده است، بازتابی از سیستم انزوا است. بسیاری از شیوه‌ها، از جمله اجازه ندادن زندانیان به استفاده از وسایل ارتباطی مختلف، از ملاقات با ملاقات‌کنندگان تا محرومیت از حق تماس تلفنی و ارتباطی، ابتدا در زندان امرالی اجرا شد.
منجر به فاجعه اقتصادی نیز شد
تانهان یادآور شد: «در دورانی که شرایط انزوا برای عبدالله اوجالان منعطف گردید و روند حل ادامه یافت، فضای رفاه و صلح در ترکیه ایجاد شد. تانهان با تاکید بر اینکه ترکیه به دلیل روندهای درگیری وارد یک بن‌بست اقتصادی جدی شده است، تشخیصات زیر را مطرح کرد: «درآمد ملی که در سال ۲۰۱۳ به بالاترین حد خود رسید، با تشدید انزوا و آغاز روند درگیری شروع به کاهش کرد. تخمین زده می‌شود که هزینه اقتصادی این رویکرد و ذهنیت 'آیا می‌دانید قیمت یک گلوله چند است؟' در ۴۰ سال گذشته در حد تریلیون دلار باشد. اجرای سیاست انزوایی که در مورد آقای اوجالان که موقعیت سیاسی خود را به عنوان مذاکره‌کننده اصلی برای حل مسئله کورد و پایان درگیری‌ها حفظ می‌کند، بحران اقتصادی را عمیق‌تر می‌کند. از سوی دیگر، انزوای تحمیل شده در امرالی شروع به تبدیل شدن به یک تکنیک مدیریت سیاسی شده است. انزوا که با تبدیل شدن به یک تکنیک مدیریتی اجتماعی شده است، دلیل اصلی محدودیت آزادی‌ها، افزایش نقض حقوق بشر و بروز بحران‌های قضایی- حقوقی و اقتصادی است.
بیایید از کنش زندانیان صیانت کنیم
تانهان با تاکید بر اهمیت پذیرش کنش زندانیان مبنی بر عدم حضور در جلسات خانواده، وکلا و تماس تلفنی جهت تحریم دادگاه، از سوی خانواده‌ها و در این خصوص حساسیت اجتماعی در ارجحیت قرار گیرد، ادامه داد: «تحصن‌های برای عدالت در زندان‌ها و بسیاری از مکان‌ها در حال توسعه است. این یک نیاز اجتماعی است. سیستم انزوا که به طور خاص در امرالی اعمال می‌شود، بر کل جامعه تطبیق داده شده است. کل جامعه تحت تاثیر این سیستم انزوا قرار گرفته است. برای جلوگیری از بدتر شدن شکایات تجربه شده در زندان‌ها، جامعه باید نسبت به این کنش‌ها حساس باشد. نقض حقوق بشر در زندان‌ها به کرات اتفاق می‌افتد. ما باید با یک مبارزه بطور اجتماعی از زندانیان حمایت کنیم تا از گسترش این تخلفات جلوگیری کنیم. همه ما باید با حساسیت از کنشی که برای حل مسئله کورد و اجرای قانون آغاز شده است، حمایت کنیم.»
کمیسیون پارلمان باید امرالی را بررسی کند
تانهان با اشاره به اینکه انزوای شدید و مطلق/عدم ارتباط تحمیل شده بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان همه جامعه را نگران می‌کند، خواستار شد: «برای حل مسئله کورد از طریق راه‌های مسالمت‌آمیز و دموکراتیک بر اساس عدالت، برابری و آزادی و هموار ساختن راه برای دموکراتیزه شدن ترکیه که خواست بحق و مشروع میلیون‌ها نفر است، نیز به عنوان تحقق خواسته‌های صلح اجتماعی مردم، پایان دادن به انزوای امرالی که بر تمام جامعه تحمیل شده است امری ضروری است. در این زمینه، برای رفع این نگرانی اجتماعی مبنی بر اینکه مقامات سیاسی فعلی نمی‌توانند اراده‌ای برای حل مشکلات ذکر شده از خود نشان دهند، برای انجام تحقیق و بررسی در محل زندان امرالی که شرایط انزوا در آن حاکم است از سوی پارلمان ترکیه و افشای آثار انزوا بر تحولات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حقوقی ترکیه و سایر ابعاد و پیامدهای آن 'تشکیل کمیسیون تحقیق برای آشکارسازی مشکلات و تعیین راه‌حل ضروری است.'»
