وضعیت وخیم آوارگان شنگال/ در نیمه راه بچهام را بدنیا آوردم
وضعیت وخیم آوارگان شنگال/ در نیمه راه بچهام را بدنیا آوردم
وضعیت وخیم آوارگان شنگال/ در نیمه راه بچهام را بدنیا آوردم
در پی حمله درندانه ایی که از سوی نیروهای تبهکار داعش در 3 آگوست 2014 به خلق شنگال انجام گرفت، هزاران ایزدی آواره شدند و تعداد کثیری از آوارگان ایزیدی به کشورهایی چون ترکیه پناه بردند. از شنگال به غرب کردستان، جنوب کردستان و حتی شمال کردستان هم راهی دراز در پیش گرفتند. هنوز هم این آوارگی به طور مداوم ادامه دارد. تا کنون نیز قریب هزاران ایزیدی در مرزهای عراق و ترکیه برای رفتن به طرف دیگر مرز، روزها در انتظار می نشینند.
زنی ایزدی به نام «نجال» که نزدیک یک ماه در راه پیادهروی کرده است، گفت: ما در طول راه هم طعم مرگ هم طعم تولدی نو را چشیدیم. نجال جوان که تازه عروس بود، در راه زایمان کرده بود و کودک نجال فقط 20 روز بود که به دنیا آمده بود. نجال که بغض گلویش را گرفته بود، گفت: "من در راه زایمان کردم و با وضعیت سخت جسمانی ام به راه ادامه دادم. فقط به خاطر زنده ماندن کودکم به راه ادامه دادم اگرنه نای راه رفتن نداشتم".
نجال در ادامه گفت: در راه با جسد صدها کودکی مواجه شدم که از فرط تشنگی و گرسنگی تلف شده بودند. ما هم گرسنه و تشنه بودیم، ولی تنها به خاطر زنده ماندن فرزندم، مقاومت کردم و سرپا ایستادم، زیرا مرگ ردپای ما را تعقیب می کرد و در چنین موقعیت ناهنجاری، کودکم به دنیا آمد".
فرزندم را در سرزمین مقدسم، شنگال بزرگ خواهم کرد
نجال جوان که در مرزهای عراق و ترکیه روزهاست در انتظار است، گفت: "درست است که حالا شنگال را ترک کردهایم، ولی در مدتی نچندان دور باز خواهیم گشت". فرزند من در وسط راه به دنیا آمد، ولی در شنگال بزرگ خواهد شد. نجال گریهکنان ادامه داد: دلم برای شنگال خیلی تنگ شده است.
نام فرزندم را مظلوم گذاشتم
نجال که در راه زایمان کرده بود، نام فرزندش را مظلوم گذاشته بود و گفت: رفقای نیروی ه.پ.گ کمک بسیاری به ما کردند و من خواستم برای نامگذاری فرزندم، نظر آنها را نیز بپرسم و رفقای ه.پ.گ گفتند، مناسب ترین نام مظلوم است، من که نمی دانستم رفیق مظلوم چه کسی بوده است ولی وقتی رفقا در مورد زندگی وی بحث کردند، گفتند: "مظلوم یعنی مقاومت"، به همین خاطر هم مظلوم باقی خواهد ماند، زیرا تولد کودکم در این شرایط سخت، نشانه ی یک مقاومت است.
پ.ک.ک ضامن آینده آزاد کودکانمان است
نجال گفت: به غیر از نیروهای (پ.ک.ک) هیچ کس دیگر دست یاری به سویمان دراز نکرد.اگر مداخله ی (پ.ک.ک) نمی بود، حتی یک شنگالی هم جان سالم به در نمی برد. این نیروها بودند که ما را نجات دادند نه کسی دیگر". "اگر هم اکنون من و فرزندم در قید حیاتیم، فقط به خاطر اقدام زودهنگامی است که (پ.ک.ک) انجام داد و برای نجات ما شهدای زیادی تقدیم کردند. حالا هم فقط رفقای (پ.ک.ک) هستند که از خاک شنگال دفاع می کنند نه کسانی دیگر. (پ.ک.ک) ضامن آینده آزاد کودکانمان است".
نجال در پایان سخنانش چنین گفت: "ما مدیون (پ.ک.ک) هستیم و تا روزی که نفس بکشیم با آنان خواهیم بود".