وضعیت سلامتی حیاتی کایتان، زندانی بیمار که به حبس ابد تشدید یافته محکوم شده و حدود ۲۳ سال است که در زندان به سر می‌برد، به طور فزاینده‌ای رو به وخامت است. این در حالی است که هیچ پاسخی به درخواست‌های ارائه شده برای کایتان داده نشده است.

وکیل حیاتی کایتان، علی‌شان یلدز، با بیان اینکه موکلش در اثر انفجار مین، انگشتان پا و دست چپ خود را از دست داده و به همین دلیل دامنه حرکتی او به میزان زیادی محدود شده است، اظهار داشت که بارها در مورد مشکلات سلامتی موکلش با اداره زندان گفتگو کرده و به اداره کل زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها درخواست داده‌اند، اما به این درخواست‌ها رسیدگی نشده است.

«اداره زندان بطور آگاهانه از درمان او جلوگیری می‌کند»

علی‌شان یلدز این موارد را بیان کرد: «در درخواست خود، ما اظهار داشتیم که موکل باید با تامین هزینه‌های خود، در یکی از بیمارستان‌های ترکیه که قادر به انجام عمل پیوند بافت است، بستری شود. برای این منظور، ما درخواست انتقال او به یکی از زندان‌های آنتالیا یا ازمیر را کردیم. اداره کل تصمیم گرفت که ابتدا مشخص شود آیا بیمارستانی برای پیوند بافت در بولو وجود دارد یا خیر، و به همین منظور، حیاتی کایتان به هیئت‌های بهداشتی بیمارستان دانشکده پزشکی و بیمارستان دولتی اعزام شود تا گزارشی مبنی بر امکان‌پذیر بودن درمان او در محل دریافت شود و سپس درخواست ارزیابی شود.

به نظر من، حتی رئیس زندان بولو نیز عمدا به جای اعزام فیزیکی حیاتی به بیمارستان، به بازنویسی گزارش قدیمی بسنده کرد. در این گزارش بازنویسی شده، حتی یک اشاره هم به پیوند بافت نشده است.»

یلدز با بیان اینکه درمان کایتان بطور آگاهانه انجام نمی‌شود و این امر منجر به وخامت تدریجی سلامتی کایتان می‌شود، افزود که ۴۵ روز پیش با دادستان تازه منصوب شده به زندان بولو دیدار کرده‌اند و دادستان نسبت به این وضعیت ابراز توجه کرده است، اما پس از آن هیچ پیشرفتی حاصل نشده است.

علی‌شان یلدز با اشاره به اینکه حیاتی کایتان یکی از چهار زندانی است که دیوان حقوق بشر اروپا در چارچوب «حق امید» حکم نقض صادر کرده است، گفت: «آقای اوجالان، قربان و بولتان به همراه کایتان، از جمله این چهار محکوم هستند که دیوان حقوق بشر اروپا در مورد حق امید حکم نقض صادر کرده است. در دوره جدیدی که با فراخوان آقای باغچلی آغاز شده است، برای اینکه مذاکرات صلح به واقعیت بپیوندد، باید هر چه زودتر انزوای تحمیل شده بر آقای اوجالان برداشته شود و زندانیان بیمار و زندانیانی که آزادی‌شان علیرغم اتمام دوران حکم حبس ابد آن‌ها به طور غیرقانونی به تعویق افتاده است، آزاد شوند.

همچنین می‌خواهم اشاره کنم که اکثر زندانیان بیمار، همزمان از جمله افرادی هستند که آزادی آنها با وجود اتمام دوران احکام‌شان توسط هیئت‌های اداره و نظارت به تعویق افتاده است.»