یک دهم جنگلهای زاگرس در 4 سال گذشته نابود شده است
یک دهم جنگلهای زاگرس در 4 سال گذشته نابود شده است
یک دهم جنگلهای زاگرس در 4 سال گذشته نابود شده است
مدیر ملی طرح حفاظت از زاگرس مرکزی با بیان اینکه در 4 سال گذشته یک دهم جنگل های زاگرس از بین رفته است، پیش بینی کرد: اگر روند کنونی بهره برداری از این جنگل ها به همین شکل ادامه یابد، تا 5 سال آینده شاهد مرگ کامل آن و بیابان شدن این پهنه سبز خواهیم بود.
به گزارش ایرنا ، شیرین ابوالقاسمی روز سه شنبه در سمینار معرفی رویکرد همسوسازی در حفظ تنوع زیستی و ساز و کار استقرار آن در طرح ها و برنامه های توسعه در سازمان حفاظت محیط زیست افزود: در چند سال اخیر شاهد از بین رفتن جنگل های زاگرس بوده ایم ، به گونه ای که بخش زیادی از مراتع ، منابع آبی و جنگلی از بین رفته است.
زاگرس رشته کوهی است که هر چهار استان شرق کردستان را دربرگرفته است و عمدتا دارای جنگل های بلوط است.
ابوالقاسمی با بیان اینکه روند نابودی زاگرس از چهار سال پیش شروع شد، توضیح داد: از 4 سال گذشته تاکنون یک میلیون هکتار از جنگل های زاگرس از بین رفته است در حالی که کل وسعت جنگل های زاگرس 10 میلیون هکتار است بنابراین در این مدت یک دهم وسعت این جنگل را از دست داده ایم.
ابولقاسمی نسبت به بیتوجهی رژیم ایران و فقدان برنامه برای حفظ این جنگلها هیچ انتقادی نداشت, درحالی که سیاستهای این رژیم عامل اصلی بیبرنامگی و عدم حفاظت از این جنگلها است.
ابوالقاسمی گفت: تسهیل در جهت ایجاد یک نظام مدیریتی زیستی از طریق ارتباط هماهنگ بین نهاد های مختلف ملی ، استانی و محلی ، یکپارچه سازی حفاظت از تنوع زیستی از طریق ارتباط هماهنگ بین نهادهای مختلف ملی ، استانی و محلی ، حفاظت و استفاده پایدار از محیط زیست طبیعی و منابع تنوع زیستی و مدیریت مشارکتی از طریق ظرفیت سازی و افزایش آگاهی عمومی از اهداف کلان این پروژه است.
وی این را پروژه بزرگ با حمایتهای خارجی خواند اما سالهاست که تنها در سطح حرف باقی مانده و به عمل نرسیده است.
ابوالقاسمی ذغال گیری از درختان بلوط ، چرای بی رویه دام و کشاورزی بی رویه را تهدیداتی دانست که جنگل های زاگرس را به شدت تهدید می کند.
به گفته وی باید با برگزاری کارگاه های آموزشی ، معیشت جایگزین برای اهالی بومی ، حفاظت از جنگل های زاگرس را بین جوامع محلی فرهنگ سازی کنیم.
این درحالی است هیچ یک از کارهای فوقالذکر از سوی رژیم ایران صورت نگرفته و در حد شعار باقی مانده است.