نامهی سرگشاده هشت زندانی سیاسی زندان رجاییشهر به محمدجواد ظریف
"... باش تا صبح دولت مردم بدمد، آن گاه خواهید فهمید که دیپلماسی توجیه جنایت با نیش بازِ تا بناگوش چه عواقبی دارد..."
"... باش تا صبح دولت مردم بدمد، آن گاه خواهید فهمید که دیپلماسی توجیه جنایت با نیش بازِ تا بناگوش چه عواقبی دارد..."
هشت زندانی سیاسی محبوس در زندان رجاییشهر در نامهای در نامهای سرگشاده رژیم جمهوری اسلامی را محکوم کردهاند که در چهل سال گذشته مردم ایران را تحریم و تکفیر کرده و پاسخ هرگونه اعتراض را با گلوله، باتوم، زندان و اعدام داده است.
نامه از سوی زندانیان سیاسی دربند ابراهیم فیروزی، پیام شکیبا، محمد امیرخیزی، حسن صادقی، سعید ماسوری، پیروز منصوری، مجید اسدی و آرش صادقی امضا شده است و متن آن به شرح زیر است:
"چهل سال است که رادیو و تلویزیون حکومتی تماما در انحصار شماست بقیه مردم هیچ، ۴۰ سال است که تمام روزنامهها و نشریات در انحصار شماست و بقیه مردم هیچ، ۴۰ سال است که تمام تریبونها از نمازجمعه، مجلس، مسجد و منبر در اختیار شماست و بقیه مردم هیچ... ۴۰ سال است برای شعار و دعوت و تبلیغ، در و دیوار خیابانها هم، در اختیار شماست و بقیه مردم هیچ... و ۴۰ سال است که به مرحمت آمریکا و اروپای مماشاتگر، حتی تریبون سازمان ملل و همایش و مصاحبه در اختیار شما بوده، از BBC و گاردین و امانپورها و فرید زکریاها، حتی موگرینی و جان کری و بقیه مردم هیچ... شما حتی رئیسجمهورها و نخستوزیرها، رئیس مجلسها و نمایندگان پیشین خود را هم که تماما منصوب و در خدمتتان بودهاند را در حد یک جمله و عکس هم فرصت نمیدهید (حصر و ممنوعالتصویری) بعد خود را نماینده مردم میخوانید و از آزادی بیان دم میزنید؟!
شما به کدام مخالف جدی خودتان در تمام این ۴۰ سال اجازه دادهاید که یک جمله مخالفت جدی کند؟ مگر این ۴۰ سال مردم ایران به تمامی، بوسیله شما تحریم و تکفیر نشدهاند؟ هیچگاه جایی برای شکایت و تظلمخواهی این مردم باقی گذاشتهاید؟ هر زمان هم مردم از فقر و فلاکت و سرکوب و زلزله و سیل و چپاول و غارت شما، خواستهاند اعتراضی کنند، جز آمدن به خیابان و به جان خریدن گلوله و باتوم و گاز اشکآور و زندان و اعدام، جایی و چارهای برایشان باقی گذاشتهاید؟؟؟ مگر ۴۰ سال تمام، همه تریبونهای داخلی و خارجی را بکار نگرفتهاید که تنها دروغها و اکاذیب خود را به جهانیان القا کنید؟ اینکه در ثبات کامل هستید، مخالف سیاسی ندارید، زندانی سیاسی که اصلا ندارید و زنان ایران خودشان حجاب و چادر چاقچور اجباری را انتخاب کردهاند، قوه قضاییه مستقل دارید و همه مردم کشته و مرده شما هستند و تازه، تحریمها هم هیچ اثری ندارد و از قضا فرصت هم هستند و تنها به زیان اروپا و آمریکا میباشند؟!
۴۰ سال است که خون مردم را در شیشه کردهاید، از ریختن خون جوانان این مملکت دریغ و درنگ نکردهاید و از پیکر آنان هزار هزار گور و قبرستان بینشان کاشتید، اموال مردم را به یغما بردید و در حسابهای شخصیتان انباشتید و کاخها بنا کردهاید و حال... و حال که بعد از ۴۰ سال اروپا و آمریکایی که همیشه سپر و حامی و بلاگردانتان بوده (آنهم میلیارد دلاری) و گرین کارت و تریبون در اختیارتان گذاشته، یک چندی است که سیاست مماشات و همراهیاش را تغییر داده و تصمیم گرفته به میزان شایستگی و مشروعیتتان با شما مراوده داشته باشد (یعنی هیچ) و تنها اندکی از همان معاملهای را با شما بکند که طی این ۴۰ سال، شما با مردم ایران داشتهاید. حال آن را دردآور و غیر قابل تحمل میبینید؟!
پس هنوز آنچه را که باید، نچشیدهاید و هیهات که این فقط آمریکاست...
باش تا صبح دولت مردم بدمد، آن گاه خواهید فهمید که دیپلماسی توجیه جنایت با نیش بازِ تا بناگوش چه عواقبی دارد..."