دوران کالکان عضو کمیته اجرایی پ‌ک‌ک گفت حملات علیه مناطق حفاظتی مدیا و شمال و شرق سوریه، قتل روزنامه‌نگاران و دستگیری و زندانی کردن در باکور کوردستان نشان می‌دهند که آکپ نمی‌خواهد جنگ را متوقف کند.
عضو کمیته اجرایی حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک)، دوران کالکان در برنامه ویژه تلویزیون مَدیا هابر شرکت کرد و گفت به تاخیر افتادن بیانیه‌ای که گفته شد رهبر آپو در روز ۱۵ فوریه خواهد داد بخاطر جنبش کورد نیست.
دوران کالکان بیان کرد که حملات دولت ترکیه علیه مناطق حفاظتی مدیا و شمال و شرق سوریه، قتل‌عام روزنامه‌نگاران و دستگیری و زندانی کردن‌ها در باکور کوردستان نشان می‌دهد که آکپ نمی‌خواهد جنگ و درگیر‌ی‌ها را متوقف کند و گفت: «دقت کنید، زبانش هجومی است، افکارش هجومی است، اعمالش هجومی است. می‌زند، می‌شکند و دستگیر می‌کند. فشار اعمال می‌کند. اینگونه نمی‌شود. اینگونه ممکن نیست چنین رهیافتی شکل بگیرد. این موضع، نگرش و سیاست در مقابل دمکراتیک شدن مانع هستند. باید این مورد دیده شود. دمکراتیک شدن با گذار از آن عملی می‌شود. باید به خوبی این امر را دیده و درک کنیم.»
ارزیابی‌های عضو کمیته اجرایی پ‌ک‌ک، دوران کالکان به شرح زیر است:
«در روز ۹ اکتبر ۱۹۹۸ و سپس در روز ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ حمله توطئه بین‌المللی، نابود کردن رهبر آپو را در هدف خود داشت. در شخص رهبر آپو، خلق کورد و تمام انسانیت هدف گرفته شد. توطئه بین‌المللی در طول تاریخ یکی از وحشی‌ترین، ظالمانه‌ترین و ناحق‌ترین توطئه‌هاست. ۲۶ سال است که به پیشاهنگی رهبر آپو، جنبش ما، خلق‌مان و دوستان‌مان مبارزه‌ای قهرمانانه را عملی می‌کنند. قبل از هر چیزی به پیشاهنگ این مقاومت، رهبر آپو درود می‌فرستم. یاد شهدای فدائی که با شعار «هیچکس نمی‌تواند خورشید ما را خاموش کند» پیرامون رهبر آپو به حلقه‌ای از آتش مبدل شده و از وی محافظت کردند را با تحسین و احترام گرامی می‌دارم. به خلق و دوستان‌مان که ۲۶ سال است مقاومت می‌کنند تبریک می‌گویم.
مبارزه و کنش‌های ۲۶مین سالگرد این توطئه قوی بودند. ویژگی‌های امسال مثل سال ۹۹ بود. آن زمان خشونت هم وجود داشت. اما ۲۶مین سالگرد توطئه بین‌المللی از جنبه توده‌ای، شفافیت و مطالبات قویتر شده بود. در جاهایی که کوردها و دوستان‌شان حضور دارند یقینا کنش‌های محکوم کردن برگزار شدند. کوچه‌ها و میادین از سوی صدها هزار نفر پر شده بودند. مطالبات شفاف بودند. مطالبات این بود که نظام انزوای تحمیلی و نسل‌کشی امرالی را از میان بردارید، آزادی جسمانی رهبر آپو محقق شود و شرایطی که رهبر آپو بتواند آزادانه در آن کار کند بیشتر توسعه پیدا کند. بدین شیوه بود که به فراخوان جنبش ما پاسخ دادند. بخاطر این پاسخ و حمایت، ما به تمام کسانی که در کنش‌های محکوم کردن ۲۶مین سالگرد توطئه بین‌المللی شرکت کردند درود می‌فرستیم و از آنها تشکر می‌کنم. به خصوص کنش استراسبورگ و بسیاری از دیگر کنش‌ها که در مناطق مختلفی از اروپا عملی شد، بزرگ و با معنا بودند. مشارکت دوستان هم خوب بوده و پیام‌هایشان هم قوی بود. کنش‌هایی در روژاوا، از حلب تا کوبانی، رقه، دِرک، قامشلو و تمام شهرهایی که آزادی جسمانی رهبر آپو را مطالبه کردند با شور، اشتیاق و به شکلی توده‌ای عملی شدند. این نیز بسیار مهم بود. از اروپا تا مخمور و شهرهای باکور کوردستان، کنش‌های محکوم کردن برگزار شدند. من به تمام آن کنشگران درود می‌فرستم. به خصوص کنشگرانی که در کنش استراسبورگ و مخمور شرکت کردند، درود می‌فرستم. در ۲۷مین سال مبارزه علیه توطئه برای خلق ما و دوستان دمکراتیک‌مان آرزوی پیروزی دارم.
مستندی که از سوی یونان تولید شد
نقش آن در کارزار جهانی واقعا مهم بود. کارزار جهانی آزادی که از روز ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد، در همه‌جای کوردستان و در هر سوی جهان اشاعه پیدا کرد. این امر تاثیراتی ایجاد کرد. به ویژه پیام‌هایی که رهبر آپو در ملاقات‌ها داد نقشی تعیین کننده ایفا کرد. ما این تاثیر را در کنش‌های توده‌ای دیدیم.
در همین حال مستندی در مورد توطئه از سوی آتن تولید شد. یعنی مطبوعات و رسانه‌ها نیز از این نظر و انجام کنش‌ها، رنج بسیاری کشیدند. مستندی در رابطه با ۹ اکتبر در ایتالیا درست شده بود و اکنون نیز در شهر آتن پایتخت یونان مستندی تولید شد. این مستندات مهم بودند. در واقع نقشه‌ها و جنبه‌های کلی که از توطئه دانسته نمی‌شدند در آن وجود داشت. در مورد رهبر آپو تا اندازه‌ای که ممکن بود، اطلاع داده بود و با تحقیق و گزارش‌ها، اطلاعاتی به وجود آمدند. رهبر آپو اینکه توطئه را چه کسی و چگونه عملی کرد را به صورتی عمیق و وسیع به شیوه‌ای قابل درک ارزیابی کرد. برخی جنبه‌های آن و برجسته کردنش برای ما مهم بودند.
در هر دوی آن مستند‌ها چه دیدیم؟ نقش اساسی آمریکا را دیدیم. نخست‌وزیر آنزمان ایتالیا بیانیه داد و آشکارا گفت: «رئیس جمهور آمریکا برای اینکه عبدالله اوجالان را به ترکیه تحویل بدهم، بر من فشار آورد.» اکنون کسانی که رهبر آپو را به یونان بردند به شیوه‌ای آشکار اعتراف می‌کنند که مدیریت آمریکا چگونه فشارهایی بر آنان وارد کرده است. مشخص شد که توطئه ۱۵ فویه در اساس خود، در یونان برنامه‌ریزی شده است. رهبر آپو را برای ملاقات سیاسی به آنجا کشاندند اما در همان‌جا نقشه‌ای حیله‌گرانه مثل دزدان دریایی برای ربودن وی کشیده‌اند. این‌ها به تمامی بیانیه‌هایی مجرمانه است. اگر واقعا حقوق بین‌المللی وجود داشته باشد، در مورد ریاست و مدیریت آمریکا در آن زمان پرونده تشکیل می‌شد.
حکومت آمریکا باید توطئه را جبران کند
ما در مورد مستندی که در ایتالیا هم تولید شده بود این موارد را بیان کرده بودیم اما با مستندی که در آتن درست شد این امر موارد به صورتی شفاف‌تر عیان شدند. یعنی به شیوه‌ای نقشه کشیدند، برنامه‌ریزی کردند، حقوق نقض شده است و مرتکب جرم شده‌اند. اما اکنون چنین حقوق بین‌المللی و جهانی وجود ندارد. در واقع در این جهان هیچ حقوقی برای کوردها عملی نشده است و کوردها از هیچ حقوقی بهره‌مند نشده‌اند. به همین خاطر هم هیچکس حرفی نمی‌زند، اعمالی که انجام می‌شوند به همان شیوه خود می‌مانند. در آن زمان ما گفتیم که حکومت و مدیریت آمریکا باید این ناحقی و اعمال ظالمانه را جبران کند. باید از کوردها عذرخواهی کند. برای از میان برداشتن نظام انزوای تحمیلی و نسل‌کشی کار کند.
برای منافع خود به اراده آزاد خلق حمله کرده و سعی کردند آن را نابود کنند. مگر چنین چیزی قابل قبول است؟ باید مدیریت آن زمان آمریکا، واقعیت‌ها را بیان کرده و حداقل موضع‌گیری کند و ساکت نماند. کاملا برعکس، سکوت هنوز هم ادامه دارد. این امر در برابر رهیافت مسئله کورد، دمکراتیک شدن خاورمیانیه و دمکراتیک شدن ترکیه را با مانع روبرو می‌کند. درواقع به همین دلیل هم بود که توطئه را عملی کردند. با این توطئه، نابود کردن رهبر آپو را هدف خود داشتند و می‌خواستند در شخص رهبر آپو، پ‌ک‌ک را پاکسازی کنند، برای رهیافت مسئله کورد و دمکراتیک شدن خاورمیانه و ترکیه مانع‌سازی کنند. در نتیجه هم این موارد را با مانع روبرو کرده و الآن ۲۶ سال است که همچنان به آن ادامه می‌دهند. اگر این توطئه عملی نمی‌شد و بر اساس خط رهبر آپو مبارزه انجام می‌شد، اکنون خلق‌های ترکیه و خاورمیانه در میان صلح و شادی زندگی می‌کردند. این وضعیت مناطق دمکراتیک را ایجاد می‌کرد و فرصت حیات آزاد و مدیریت دمکراتیک به منصه ظهور می‌رسید.
اکنون چگونه است؟ خاورمیانه به دریای خون مبدل شده است. هر ساله سازمان‌ها و دولت‌هایی فرومی‌پاشند و سازمان‌ها و دولت‌های جدیدی به وجود می‌آیند. برای اینکه استعمارگری را ادامه بدهند، همه جا را به دریای خون تبدیل کرده‌اند. در جستجوی تداوم تحکم سلطه‌گرایی، سلطه مردسالار و نظام دولت-ملت هستند. رهبر آپو به همین خاطر ۲۶ سال است که در امرالی زندانی می‌باشد و هنوز هم می‌خواهند آن را ادامه دهند.
واقعا هم این حملات برای مسدود کردن، دمکراسی، آزادی، خواهری و برادری خلق‌هاست. به همین خاطر لازم نیست که ما یکبار دیگر این موارد را بیان کنیم. اما باید این امر را هرگز فراموش نکنیم. توطئه چه بود، چه کسی آن را انجام داد و چگونه ۲۶ سال آن را ادامه دادند. با این حملات چه چیزی در خاورمیانه به وقوع پیوست؟ باید هرکسی به خوبی بر این موارد واقف باشد و هرگز فراموش نکند. اکنون مقاومت عظیم ۲۶ ساله، اهداف توطئه را خنثی کرده است. یعنی اساسی‌ترین مواردی را که قصد عملی کردنش را داشتند، توانستند اجرایی کنند، عملی کنند. اما وضعیت جنگ و درگیری در کوردستان و خاورمیانه را ادامه دادند.
اکنون می‌پرسند، می‌گویند مبارزه تا چه اندازه خنثی شده است، از کدام جنبه خنثی نشده و شکست توطئه به چه معناست. جنبه‌ای که درک نشود وجود ندارد. شکست کامل توطئه به معنای شکست نظام شکنجه، انزوای تحمیلی و نسل‌کشی امرالی و محقق کردن آزادی جسمانی رهبر آپو است. این به چه معناست. به معنای آزادی کوردها و دمکراتیک شدن خاورمیانه می‌باشد. دمکراتیک شدن ترکیه و خاورمیانه هم به معنای کارزار انقلاب و دمکراتیک شدن جهان است. یعنی این موارد مثل گوشت و ناخن به یکدیگر مرتبط هستند. توطئه هنوز ادامه پیدا می‌کند. با نظام شکنجه، انزوای تحمیلی و نسل‌کشی امرالی و انزوای تحمیلی بر رهبر آپو، ادامه پیدا می‌کند. این امر به معنای تدوام نظام امرالی است. نظام شکنجه، انزوای تحمیلی و نسل‌کشی به معنای حمله توطئه بین‌المللی است. ما قبلا هم این امر را بیان کرده بودیم. مبارزه در مقابل توطئه بین‌المللی بسیار پیشرفت کرده است، سطح آن در کوردستان و خاورمیانه ژرفا یافته و در جهان اشاعه پیدا کرده است.
آزادی رهبر آپو بسیار نزدیک است
مبارزه در مقابل توطئه بین‌المللی به جنبش دمکراسی و آزادی متحول شد. این مبارزه در ۲۷مین سال قویتر هم خواهد شد، وسعت و تعمق می‌یابد. ما می‌خواهیم در ۲۷مین سال به نتیجه برسیم. ما به آن سال پایانی گفتیم. مبارزه ۲۷مین سال به سال محقق کردن آزادی جسمانی رهبر آپو مبدل خواهد شد. هدف ما این است. باید یقینا شرایطی که رهبر آپو بتواند آزادانه در آن زندگی و کار کند را محقق کنیم. هدف ما در ۲۷مین سال در برابر توطئه بین‌المللی چنین است. باید خلق‌مان، زنان، جوانان و تمام میهن‌دوستان در ترکیه، نیروهای دمکراتیک در خاورمیانه، دوستان انقلابی‌مان انسانیت این هدف را چنین بنگرند. واقعا هم محقق کردن آزادی جسمانی رهبر آپو و شکست توطئه بین‌المللی بسیار نزدیک شده است. در ۲۷مین سال ما مبارزه‌ای تاثیرگذار و وسیعی را انجام می‌دهیم و یقینا پیروز خواهیم شد. هدف اصلی ما چنین است و لازم است هر کسی خود را بر اساس این هدف متمرکز کند. بدین صورت کارزار جهانی آزادی جسمانی رهبر آپو را با کنش‌هایی تاثیرگذار به تمام میادین برسانیم و ۲۷مین سال را به سال پیروزی مبدل کنیم. برای کسانی که در این راه مبارزه می‌کنند، آروزی پیروزی دارم.
به تاخیر افتادن بیانیه امرالی بخاطر ما نیست
در این مورد اطلاعاتی داده شد. ما نیز این مورد را دنبال می‌کنیم. درواقع برخی طرفین، مشخصا صبحت کردند و آشکارا گفتند که این بیانیه در روز ۱۵ فوریه داده خواهد شد. این امر در میان افکار عمومی هم منتشر شد. اما از ۱۵ فوریه گذشتیم و این بیانیه بدین شیوه داده نشد. ما نیز نمی‌دانیم چرا چنین وضعیتی به وجود آمد و تلاش می‌کنیم تا آن را درک کنیم. چیزی که می‌دانیم و می‌خواهیم بگوییم این است که یقینا این وضعیت بخاطر ما روی نداد. یعنی مانع‌سازی و تعویق از سوی جنبش ما رخ نداده است. از سوی چه کسی بود و چرا چنین شد را در زمان پیش رو خواهیم فهمید. اما اینکه قول می‌دهند و در پایان نیز چنین نتیجه‌ای به وجود می‌آید، چیز خوبی نیست. باید چنین نمی‌شد.
از سوی دیگر رفقا درباره برهه‌ای که رهبر آپو آغاز کرده است بیانیه دادند. در این مورد بیانیه‌های رفیق جُمعه (جمیل بایک) و رفیق هِلین (هِلین امید) وجود دارند. از روند‌های قبل از این واقعا هم اطلاعاتی نداشتیم. درواقع گفته بودیم هم از آن اطلاعی نداریم. اما در مدت زمان اخیر همراه با ملاقات‌هایی که با رهبر آپو صورت گرفتند ما نیز مطلع شدیم. رهبر آپو نامه فرستاده است. رفقا این امر را آشکارا اعلام کردند. چیزی هم که ما مطلع شدیم این بود که رهبر آپو بر اساس رهیافت مسئله کورد، در مورد بنیاد آزادی دمکراتیک کردن ترکیه و در مورد تغییر و تحولات دولت ترکیه و جامعه بسیار شفاف و مُصَمم است. در اطلاعاتی که به ما داده شد ما این موارد را دیدیم.
ما نیز مصمم هستیم. جنبش ما بارها بیانیه داد و به مناسبت سالگرد توطئه، تمام نهادها و سازمان‌های جنبش ما بیانیه دادند و موضع خود را نشان دادند. پ‌ک‌ک سو بیانیه داد و چگونگی خوانشش از برهه، با این روند چگونه برخورد خواهد کرد و موضع‌اش چیست را به شیوه‌ای آشکارا بیان کرد. ما همیشه می‌گوییم تا کنون مطابق تصمیمات رهبر آپو حرکت کردیم و یقینا از حالا به بعد هم موضع ما چنین است. عده بسیاری حرف‌های تهی می‌زنند، کسانی که تهی از معنا حرف می‌زنند بسیارند. مهم است که هیچکس به حرف‌های آنان گوش ندهد. ما مصمم هستیم. من می‌توانم این را بگویم، برخی طرفین وجود دارند و می‌خواهند روند را با مانع روبرو کنند. دوست دارند هر کاری که می‌خواهند انجام بدهند ولی حتی اگر از شدت حرص و نفرت به انفجار هم برسند، باز هم آزادی کوردها محقق شده و ترکیه دمکراتیک می‌شود. کسانی که می‌خواهند در مقابل آزادی کوردها و دمکراتیک شدن ترکیه مانع شوند همچنین سعی می‌کنند که در میان خلق‌های کورد و ترک تفرقه و تناقض ایجاد کرده و جنگ به وجود بیاورند و از این امر حمایت می‌کنند، شکست خواهند خورد. ما می‌توانیم این امر را کاملا عیان بیان کنیم.
فعالیت‌های هیئت امرالی در باشور کوردستان وجود دارد و با مدیران باشور ملاقات‌هایی انجام دادند. ما نیز این تحولات را دنبال می‌کنیم. در واقع گفته بودیم که ما هم کار و کنش‌های هیئت را بسیار مهم می‌بینیم. هیئت با احزاب ترکیه و باکور کوردستان دیدارهایی داشت و اکنون نیز با احزاب باشور کوردستان دیدار می‌کند، ما مهم می‌بینیم. این دیدار و ملاقات‌ها را با دقت دنبال می‌کنیم. پیام‌هایی که داده می‌شود و ملاقات و دیدارهایی که انجام می‌شوند، مهم هستند. ما بر این باور هستیم که مثبت خواهند بود. ممکن است که قبلا تناقض و درگیری روی داده باشد، اما اکنون در کوردستان و خاورمیانه، وضعیتی بحرانی پیش آمده است. در زمان پیش‌رو این وضعیت عمیق‌تر هم خواهد شد و تدوام خواهد یافت. سیاست کورد در سطحی که این وضعیت را درک کند می‌باشد و ما بر این باوریم که از جنبه موجودیت و آزادی کوردها موضع‌گیری خواهند کرد و نظرات و موضع‌گیری‌ها مثبت خواهند بود.
رهبر آپو منافع همگان را در نظر می‌گیرد
پیام‌های رهبر آپو برای تمام کوردها است و می‌خواهد مشکلات در تمام بخش‌های کوردستان را به رهیافت برساند. رهبر آپو می‌خواهد رهیافت مسئله کورد بر اساس بنیاد دمکراتیک بودن خاورمیانه عملی شود. نه تنها برای کوردها بلکه منافع همگان را در نظر می‌گیرد. رهبر آپو برای ترک‌ها، فارس‌ها، اعراب، ارمنی‌ها، سریانیان، یهودیان و تمام خلق‌های خاورمیانه و هرکسی حیاتی مشترک را خواستار است. سیاست کورد در سطحی که این روند و برهه را درک کند می‌باشد. ما بر این باور هستیم که بهتر و بیش از پیش از این برهه حمایت و پشتیبانی کنند. انتظارات ما از این جهت می‌باشد.
هرچه از این امر بگذرد بیشتر اتحاد و توافق دمکراتیک در سیاست کورد را نیز توسعه خواهد داد. چنین است، فراخوان برای اتحاد ملی داده می‌شود. از این سو فعالیت و کار و کنش‌های ارزشمند ک‌ن‌ک وجود دارند. باید هرکسی به این برهه نیرو ببخشد و از آن حمایت کند. ما امیدواریم تحولات جدیدی به جود بیایند. به مثابه پ‌ک‌ک با رویی گشاده برای آن آماده هستیم. همیشه بر اساس بنیاد خط دمکراسی و آزادی طرفدار تمام تلاش‌هایی هستیم که به کوردها منفعت می‌رساند و از این سو آماده عملی کردن هر بار و وظیفه‌ای که بر عهده ما می‌باشد هستیم. در واقع رفقا هم این امر را بیان کرده بودند. من قصد دارم این مورد را بیان کنم.
هیچکس سخنگوی رهبر آپو نیست و نمی‌تواند بر اساس نام رهبر آپو حرف بزند
بخاطر اینکه اشتباه درک نشود ما بارها توجه‌ها را به این امر معطوف داشتیم. اگر رهبر آپو بیانیه داده بود، این وضعیت تا حدی شفاف می‌شد. بخاطر اینکه عملی نشد، هرکسی حرف می‌زند و شرح می‌دهد. دیگر به سطحی رسیده است که درستی و نادرستی با یکدیگر مختلط شده‌اند. حتی عده‌ای کاملا قاطعانه حرف می‌زنند، این امر درست نیست. دیده می‌شود که برخی بر اساس و به عنوان نام رهبر آپو حرف می‌زنند. چیزیکه می‌خواهم بگویم این است که باید هرکسی مطلع باشد. هیچکس سخنگوی رهبر آپو نیست، نمی‌تواند تحت نام رهبر آپو حرف بزند. باید برهه را صحیح مدیریت کنیم و افکار عمومی را نیز درست مطلع گردانیم. باید روند را درست درک کرد. رفتاری مانند اینکه من چیزی بگویم دیگر با بیانیه‌ای هر چیزی به راه‌حل می‌رسد، صلح و دمکراسی عملی می‌شود، فقر به پایان می‌رسد، هر کسی راحت خواهد زیست و هر چیزی گل و گلستان می‌شود، چنین چیزی ممکن نیست. باید خود را از این خیالات بورژوازی دور کرد. چنین برخوردهایی دیده می‌شوند. مثل اینکه هر چیزی را رهبر آپو انجام خواهد داد، نشان داده و عمل می‌کنند. نه، این کار تمامی ما است. زیرا مشکل مربوط به تمامی ما می‌باشد. اگر ما همه با هم کار کنیم می‌توانیم به پیروزی برسیم. این امر تنها با یک بیانیه عملی نخواهد بود. این کار یک مبارزه عظیم است. وضعیتی مثل اینکه عده‌ای چیزی بدهند، رهبر آپو به تنهایی کاری انجام دهد، دولت هم چیزهایی را به عده‌ای بدهد یا به حکومت بدهد، در میان نیست. هر چیزی با مبارزه ایجاد می‌شود، به خصوص با رنج و مبارزه این امر عملی می‌شود. باید نگوییم در اینجا حمله وجود دارد، در اینجا ارتجاع وجود دارد و غیره. بله وجود دارد. علیه آن باید مبارزه کرد. هر اندازه که با راه و روش‌های صحیح مبارزه‌ای تاثیرگذار انجام شود، پیروزی حاصل می‌شود.
از این جهت لازم است خلق ما، طرفین میهن‌دوست و نیروهای دمکراتیک به خیالات اشتباه نیفتند. لازم ست هیچکس چنین فکر نکند که بروی میز مذاکره شود، امضا زده شده و هر چیزی به راحتی به رهیافت برسد. چنین چیزی نیست. از سوی دیگر نیز می‌خواهند پ‌ک‌ک را پاکسازی کنند. می‌خواهند آن را نابود کنند. سیاست با ذهنیتی که نسل‌کشی کوردها را پیش‌بینی می‌کند، تغییر نکرده است. انقلاب ذهنیتی و وجدانی عملی نشده است. این امر به آسانی اجرایی نخواهد شد. این تلاشی عظیم است و برهه‌ای طولانی مدت می‌خواهد. این امر با مبارزه عملی خواهد شد. بله، این امر انجام خواهد شد.
باید هیچکس انتظار «بخاطر این امر، صلح به آسانی و فوری خواهد بود، مشکلات با مذاکره بروی میز به رهیافت می‌رسند. ما نیز راحتی را خواهیم دید» را نداشته باشد. لازم است همگان سازماندهی خود را توسعه دهند. برهه و روند را به درستی ارزیابی کنند. بیایید اتحاد خود را ایجاد کنیم. مبارزه‌ای افزونتر لازم است. مبارزه‌ای بیشتر احتیاج می‌باشد. مبارزه‌ای تاثیرگذارتر، سازماندهی شده و نتیجه‌گیرنده لازم است. باید تمام طرفین میهن‌دوست و دمکرات و خلق ما بدانند که ما به چنین برهه مبارزه‌ای پا گذاشته‌ایم که رهبر آپو را با رنج و مبارزه‌ای تا این اندازه عظیم درک کنیم و چنین مبارزه‌ای را انجام دهیم.
از سوی حکومت و اپوزوسیون چیز جدیدی وجود ندارد
گفته می‌شود «در جبهه روژاوا چیز جدیدی وجود ندارد.» مثل اینکه به یک ضرب‌المثل مبدل شده است. دیگر باید چنین گفته شود. واقعا هم در جهبه روژاوا چیز جدیدی وجود ندارد. یعنی نمی‌خواهیم که چنین بگوییم. تا این اندازه ناامید نیستیم. بی‌گمان در وضعیتی نیستیم که ناامیدی را رواج بدهیم. ما سیاه نمی‌بینیم و ناامید نیستیم. اما بسیار دقت و توجه می‌کنیم. ما هوشیار هستیم.
عده‌ای می‌نویسند و می‌گویند. طرف کورد بسیار با تجربه است. هیچکس نمی‌تواند فریبش دهد. لازم است هر کسی دقت کند. این درست است. ما در این موضوع هوشیار هستیم. اما واقعا زمانیکه به جبهه ترک‌ها نگاه می‌کنیم، موارد بسیاری را می‌بینیم.
اصلا چیز جدیدی دیده نمی‌شود. رئیس کل مهپ، دولت باغچلی حرف‌های زیادی زد. مهم بود، با معنا بود. واقعا هم راه مذاکره به این صورت کمی باز شد. رهبر آپو نیز در پیام‌های خود این امر را ارزیابی کرد. پس از اینکه هیئت امرالی با رهبر آپو ملاقات کرده بود، برای مدیران احزابی که در مجلس دارای جایگاه هستند درخواست‌های خود را بیان کردند. از تمامی‌شان مطالباتی خواستند. بجز آن چیز مثبتی وجود ندارد. چیز جدیدی نیست.
می‌گویند بگذار بیانیه بدهد. مانند اینکه رهبر آپو بیانیه نداده است. چگونه بیانیه بدهد؟ این نگرش را به وجود می‌آورند که رهبر آپو دارای هرگونه فرصت است، دارای ارتباط به همه جا می‌باشد، می‌تواند از راه‌های تکنیکی استفاده کند، اما نمی‌کند. در حالیکه این امرالی بود که وی را در میان نظام شکنجه، انزوای تحمیلی و نسل‌کشی اسیر کرد. به عبارت دیگر، ارتباطش با جهان قطع است. بدون اینکه این وضعیت تغییر کند، چه و چگونه کار کند؟ رهبر آپو بدون شرایط کار و کنش و حیات آزاد چه می‌تواند بکند؟ چه کسی از این آزادی مانع می‌شود؟ چه کسی از شرایطی آزاد که رهبر آپو بتواند در آن زندگی و کار کند، جلوگیری می‌کند؟ چه کسی نظام امرالی را با مانع روبرو می‌کند. نظام امرالی را از میان بردارد، بگذار آزاد شود، در اینصورت می‌توان گفت که کاری «نکرده است.» به همین علت حرف «بگذار بیانیه بدهد و ما را خلاص کند» بی‌معناست.
مطبوعات و رسانه ترکیه این را می‌گویند. حرف کلی تمامی آنان این است. گاهی همه‌شان از موضوع بحث دور می‌شوند. گاهی نیز می‌بینی که چنین چیزی اصلا در میان نیست، بعضی وقت‌ها هم می‌بینی که این را به موضوع روز و بحث تبدیلش می‌کنند. این امر همیشه در چارچوب جنگ روانی تدوام می‌یابد. به این معنا هم، آنان کار درستی انجام نمی‌دهند. لازم است همگان این واقعیت‌ها را ببینند. به همین علت هم لازم است که با آن مقابله کرد.
ما در جبهه آکپ چیز مثبتی نمی‌بینیم
دولت باغچلی جدیت داشت. زمانیکه اولین بار بیانیه داد ما نیز این مورد را بیان کردیم. برخی می‌پرسند چرا باغچلی آمده است؟ من گفتم البته که باغچلی می‌آید. زیرا اوست که می‌جنگند. کسانی که می‌جنگند می‌توانند از نتایج جنگ بحث کنند. کسانی که نمی‌جنگند چگونه حرف بزنند؟ سخنان کسانی که نمی‌جنگند هیچ ارزشی ندارد. اما اینطور معلوم است که باغچلی هم دارای نیروی زیادی نمی‌باشد، تاثیراتی دارد اما در عمل، تمامی عملکردها در دست حکومت آکپ، ریاست طیب اردوغان است. ما در جبهه آکپ چیز مثبتی نمی‌بینیم. آن موارد را رد نمی‌کنند، اما چیز مثبتی را هم توسعه نمی‌دهند.
طیب اردوغان هنوز هم حرف‌های نامناسبی مثل «یا هرچه زودتر سلاح‌های خود را زمین می‌گذارند یا با سلاح‌هایشان دفن‌شان می‌کنیم» را می‌گویند. چه کسی چه چیزی را به مزار بیاندازد؟ آنان خودشان در موقعیت دفن قرار دارند، حالا از دفن کسانی دیگر حرف می‌زنند. بگذار آنها به حال خودشان مشغول باشند. باید این امر را بیان کنیم.
اکنون وزیر خارجه ترکیه و ریاست میت (استخبارات ترکیه) در سطح جهان می‌گردند. می‌گویند: «ما بر ضد ترور پ‌ک‌ک هستیم، علیه ترور پ‌ک‌ک هستیم.» ما چگونه ترور پ‌ک‌ک را بشکنیم؟ شما که به اصطلاح می‌خواهید با پ‌ک‌ک به راه‌حل برسید. چه کسی به این سخنان باور می‌کند؟ شما بیانیه می‌دهید و می‌گویید ترکیه‌ای بدون ترور به وجود می‌آید. در اینصورت این تلاش‌ها برای چیست؟ هماهنگ و متفق نیستند، جدی نیستند.
اینطور معلوم است که آکپ واقعا هر چیزی را مطابق میل خودش ایجاد می‌کند. طبق منافع خودش ایجاد می‌کند. این را تحقیق می‌کند و به منافع خودش وابسته است. ما این را می‌بینیم. دیگر ما نمی‌دانیم که در میان خود تا چه اندازه متحد هستند، این معلوم نیست. دوباره معلوم نیست که در میان ائتلاف جمهور آکپ و مهپ، در میان طیب اردوغان و دولت باغچلی تا چه اندازه اتحاد یا تفرقه و تناقض وجود دارد.
به امنیت جامعه کورد احتیاج می‌باشد
به همین خاطر است واکنش‌هایی که از جبهه آکپ و حکومت سر می‌زند، هیچکس را اقناع نمی‌کند. مثلا در کوردستان، در شهر آمد، در شهر وان، از خلق می‌پرسند، در مطبوعات و رسانه‌ها هم معلوم می‌شود، ما تمام این سخنان را دنبال می‌کنیم. هر کسی می‌گوید: «ما به رهبر آپو باور داریم، اما به چیز دیگری اعتماد نداریم، ما اطمینان نداریم که چیزی توسعه یابد.»
لازم است که جامعه کورد اقناع شود و به اطمینان برسد. می‌گویند باید گام‌هایی مطمئن برداشته شوند، گام‌هایی که اعتمادسازی می‌کند، اما کاملا برعکس از این مورد حرکت می‌کند. حکومت چه می‌کند؟ در همین اواخر در روز ۱۵ فوریه برای شهرداری کلانشهر وان قیم تعیین کرده و آن شهرداری را مصادره کردند.
شما می‌دانید که اراده خلق کورد نادیده گرفته شد تا طیب اردوغان تنها با انتخابات روی کار بیاید و رای خلق را مصادره کرد. شهردار مشترک وان از راه انتخابات به روی کار آمد. شهردار مشترک آکدنیز نیز انتخاب شده بود. شهردار مشترک مردین هم انتخاب شده بود. مگر این‌ها هم اراده خلق نیستند؟
یعنی اگر انتخابات در کوردستان صورت بگیرد هم باطل است، اما اگر در ترکیه انجام شود مصداق دارد؟ اگر رای برای اردوغان باشد رای است و اراده دمکراتیک را ابراز می‌کند، اما اگر رای به احمد ترک، عبدالله زیدان برود، ترور است. اطمینانی در این مورد وجود ندارد.
این حمله‌ی آشکار فاشیستی، استعمارگرانه و قتل‌عام‌گرایانه است. نه تنها این مورد، بلکه اکنون نیز «ائتلاف» مورد بازخواست قرار گرفته است. کدام ائتلاف؟ به آن سازش شهری گفته می‌شود. دم پارتی و ج‌ه‌پ در بسیاری از مناطق توافق کردند. خیلی خب، مهپ و آکپ هم در همه جا سازش کردند. اگر توافق جرم است باید همگی محاکمه شوند. خیلی متناقض است. درواقع چنین قانونی هم وجود ندارد. هر چیزی خودسرانه انجام می‌شود، مطابق منافع آکپ هر کسی را دستگیر می‌کنند. هر روز به منازل حمله می‌کنند، هر روز دستگیری، فشار، استثمار و ظلم وجود دارد. در روژاوا هم، مدیریتی پلید را ایجاد کردند که بجای اصلاح کردنش، بیشتر عمیقش می‌کنند. این بسیار شفاف است.
آکپ به مثابه سرکرده تبهکاران جنگی، اخلالگری می‌کند
در مورد حزب حاکم ما دارای پیش‌داوری نیستیم، اما با این اعمال هم در مقابل برهه مانع هستند. چیزی که مشخص شد این است: ما دیدیم که آکپ نمی‌خواهد درگیری را متوقف کند. می‌خواهد جنگ و درگیری را ادامه دهند. آنان از این مسئله سودمند هستند. نمی‌خواهد مسئله کورد را به رهیافت برساند. نمی‌خواهد مسئله کورد-ترک را به راه‌حل برساند. از وجود این مشکل سود می‌برد. یعنی رانت‌خوار است. آکپ نیز رانت‌خوار است. رانت‌خواری آنان کاملا عیان شد.
اکنون نیز به مثابه «سرکرده تبهکاران جنگی» جنگ را تحریک کرده و اخلالگری می‌کنند. همیشه به مناطق حفاظتی مدیا، گریلا و روژاوا حمله می‌کنند. اگر دقت کنیم زبان آن هجومی است، اندیشه‌اش هجومی است، عملکرد‌هایش هجومی است. ضربه می‌زند، می‌شکند و دستگیر می‌کند. فشار وارد می‌آورد. نمی‌شود که چنین باشد. چنین برهه‌ای نمی‌تواند عملی شود. این موضع، این نگرش، این سیاست در مقابل دمکراتیک شدن مانع می‌باشد. باید این امر دیده شود. دمکراتیک شدن با گذار از این موانع عملی می‌شود. باید این را دیده و درک کرد.
آکپ واقعا هم دنبال رهیافت چنین مشکلی نیست، به دنبال اسیر گرفتن، فروپاشی و نابود کردن است. جنگ ویژه روانی را تا سطحی به‌خصوص توسعه می‌دهد. به این شیوه می‌خواهند تاثیر رهبر آپو بر جامعه کورد، بر افکارعمومی ترکیه، بر خاورمیانه و بر سراسر جهان را ضعیف کنند. جنگی ویژه را انجام می‌دهند. ما این امر را درک می‌کنیم.
کسانیکه فکر می‌کنند کوردها را فریب می‌دهند، در اشتباه هستند
مگر با چنین روش‌هایی بتوانند بجنگند. کسی که در مقابل ما قرار دارد، گوسفند قربانی نیست. نه بخاطر اینکه تنگنا هستیم چنین چیزی را توسعه می‌دهیم. واقعا هم بخاطر اینکه به آن احتیاج دیدیم آن را پیشبرد دادیم. ما جنگیدیم، ممکن است اشتباهات و خطاهایی داشته باشیم. می‌توانیم در طولانی مدت و سال‌ها آن را به درازا بکشانیم. اما همانگونه که رفقا هم بیان کردند ما عاشق و شیفته جنگ نیستیم. ما برای بدست آوردن آزادی و دمکراسی می‌جنگیم. اکنون ما کار می‌کنیم تا آنان را محقق کنیم. رهبر آپو گفت: «ریختن یک قطره خون، کشتن است.» فلسفه ما چنین است. ما تغییر و تحولات دمکراتیک را می‌خواهیم. درواقع اگر بخواهیم از تناضات بحث کنیم، کسانیکه می‌گویند کوردها نمی‌توانند چنین چیزی را ادامه بدهند، پ‌ک‌ک به سطحی رسیده است که نمی‌تواند به آن ادامه دهد و به آن امیدوار هستند کاملا اشتباه می‌کنند. کسانیکه فکر می‌کنند کوردها را فریب دهند، در اشتباه هستند.
در این چارچوب باید وضعیت جبهه حکومت با دقت در نظر گرفته شود.
بجز این هم، ما می‌توانیم به اپوزوسیون چه بگوییم، واقعا هم احزاب مطالباتی داشتند اما پس از ارائه آن هرچیز از میان برداشته شد. در میان مشکلات داخلی خود گیر کردند، به خود مشغولند. برای مثال حزب اپوزوسیون ج‌ه‌پ از انتخابات بحث می‌کند. با جدیت بپرسید و تحمیل کنید، تا بدین اندازه دارای نیرو می‌باشید. شما می‌توانید این امر را عملی کنید، برای همین هم بر افکارعمومی دارای عرصه‌ای تاثیرگذار می‌باشد. آنان خود می‌گویند که به مشکلات داخلی مشغول هستند اینکه چه کسی کاندید بشود و غیره. برای همین هم به از موضوع بحث خارج شدند.
چنین وضعیتی وجود دارد، واقعا هم بنیاد آن چنین است؟ یا «مرکز جنگ ویژه پسکولوژیک» این برنامه‌ها را می‌سازد و این امر را در مقابل آنان قرار می‌دهد؟ نمی‌توان این امر را متوجه شد، اما از موضوع روز و بحث خارج شدند. زمانیکه به بنیاد سیاست دولت کنونی می‌نگریم، چیزی را که می‌بینیم، تصویر خوبی نیست. در اینجا یک گروه از سیاستمداران دارای اشتباهات بسیار کم وجود دارند. آنان بسیار کم هستند.
ج‌ه‌پ به تمامی از موضوع روز خارج شده است
ج‌ه‌پ می‌گوید آنان حزب بنیانگذار هستند، حزب بنیانگذار دولت هستند. خیلی خوب، بسیار خوب است. بنیانگذار بودن یک حزب چه مسئولیتی را برعهده حکومت می‌گذارد؟ وضعیت حکومت چگونه است؟ در چه معرض چه خطراتی قرار دارد؟ آینده چگونه خواهد بود؟ انجمن صنعت و تجارت ترکیه (TÜSİAD) آمد و گفت نظام فروپاشیده است. ج‌ه‌پ چه نتیجه‌ای از آن می‌گیرد؟ نباید بر این اساس کارهایی انجام نشود؟ بله لازم است، اما ج‌ه‌پ خارج شده است. به تمامی از موضوعات روز خاجر شده است. به مسائل خود مشغول است.
مگر آنان از سوی کسانی دیگر مدیریت می‌شوند؟ آیا آنها راه خود را دنبال می‌کنند؟ یعنی این‌ها از سوی مرکز جنگ ویژه است، ما نمی‌دانیم. اما در کل اعمال درستی نمی‌باشد. باید اعضای ج‌ه‌پ این وضعیت را به درستی ببینند. یک ساختار سیاسی اینگونه کار نمی‌کند.
زمانیکه به آنان می‌نگریم، ما سیاست عثمانیان را می‌بینیم، می‌گوییم عثمانی اما باز هم نخبگانی سیاسی وجود داشتند. اگر چنین وضعیتی ایجاد نمی‌شد، بنیانگذاری صورت نمی‌گرفت. اگر به برهه‌ای که جنبش کمالیست پیشبرد یافت و جمهوری را ایجاد کرد بنگریم، سیاستمداری وجود دارد... اکنون بسیار در تگنا قرار گرفته است، از موضوعات روز خارج شده است، از مشکلات بنیادین دور است و نمی‌تواند چیزی درمورد آنها بگوید. نمی‌تواند از دمکراسی بحث کند. زیرا اگر از دمکراسی حرف بزند در واقع از مسئله کورد و آزادی کورد بحث کرده است. برای اینکه این را نگویند، واقعا هم می‌خواهند با کندوکاو نکردن چیزهایی که از قبل باقی‌مانده‌اند، چیزهایی را بدست آورند. چیزی که ما دیدیم این بود: جنگ ۴۰ ساله با خود این واقعیت را با خود به‌وجود آورد. در مدت زمان اخیر کارزارهای رهبر آپو به‌وجود آمدند. هم در داخل و هم در عرصه بین‌المللی، طرفین بسیاری وجود دارند که نمی‌خواهند مسئله کورد به رهیافت برسد. مسئله کورد نیز دارای وضعیتی متناقض می‌باشد. نظام مدرنیته کاپیتالیست گلوبال چنین نظامی است. هرکسی تا سطحی به خصوص از این امر بهره‌برداری می‌کند.
به‌همین خاطر هم افراد بسیاری در مقابل آن مانع می‌شوند، افراد بسیاری نیز تلاش می‌کنند تا آن را با مانع روبرو کنند. در داخل افراد بسیاری وجود دارند، رانت‌خواران بسیاری وجود دارند. در خارج نیز بسیارند. نگاه کنید، موارد بسیرای رخ دادند، اما یک سخن هم نمی‌گویند. در اروپا، هیچ دولتی، کسانی که در توطئه مشارکت کردند هم درباره این تلاش‌ها چیزی نمی‌گویند. ما نمی‌دانیم این چیست و بدین صورت علیه کارهایی که انجام شده، عملی می‌شوند. اگر رهیافت مسئله کورد را بخوهند و طرفدار دمکراسی باشند، مگر ممکن است که حمایت نکنند؟ اما دارای چنین موضعی نیستند. به همین علت مشخص می‌شود که آنان علیه این امر هستند.
سیاست موجود نمی‌تواند از این وضعیت گذار کند. با موضع موجود خود و با سیاست‌هایی که آنان دنبال می‌کنند، آنان رفتاری بی‌تاثیر را نشان می‌دهند که واقعا هم از موارد موجود سود می‌گیرد. نمی‌شود چنین کار کرد، لازم است از این امر گذار صورت بگیرد.
سوسیالیست‌ها باید همواره در حال تغییر و تحول باشند
در این راستا باید نیروهای دموکراتیک، اپوزیسیون دموکراتیک، نیروهای چپ و سوسیالیست، سازمان‌ها، احزاب و جنبش‌های دموکراتیک مبنا قرار داده شوند. در این زمینه تلاش‌هایی از سوی آنان در جریان است، اما کامل نیست و هنوز فاقد تاثیر هستند. ائتلاف‌هایی داریم. ائتلاف جنبش انقلابی متحد خلق‌ها وجود دارد. می‌گویند: «ما نتوانستیم بحث کنیم. ما نیز در صدد درک آن هستیم. موفق نشدیم که به اندازه کافی آنچه را که درک کردیم تفسیر نماییم.» آنان باور داشته، مترصد وضعیت بوده و در صدد درک آن هستند. ضروری است که درک کنند. زیرا ما در حال انجام مبارزه در راستای دموکراسی هستیم. آنچه که ما در صدد پیشبرد و انجام آن هستیم، این مسئله است. در این راستا باید سریع‌تر و صحیح‌تر درک کنیم. آنان باید با سرعت بر این مسئله تمرکز کنند.
باید متحد شویم. ما باید این روند، یعنی دموکراتیک شدن را مرحله به مرحله پیشبرد دهیم. باید نقش پیشاهنگی را بر عهده گیریم. ما چنین موضع و ایستاری را از دوستان و متحدین خود انتظار داریم. آنان که نگران بوده و با دقت وضعیت را دنبال می‌کنند، می‌پرسند: ‘چه خواهد شد؟’ به جای آنکه نگران باشیم، باید این روند را درک نموده، از آن حمایت کرده و به آن پایبند باشیم. این امر نیز با مبارزه تحقق خواهد یافت. به این شکل مبارزه در راستای دموکراتیک شدن ادامه می‌یابد.
از سوی دیگر این امر چگونه تداوم خواهد یافت؟ یعنی موقعیتی ایجاد کرده و همواره آن را تکرار کنیم. اینگونه هیچ پیشرفتی حاصل نخواهد شد. البته سوسیالیست‌ها همواره در حال نوشدن هستند. نباید تکراری شوند. همواره باید در حال تغییر و تحول مداوم باشند.
زیرا به این صورت می‌توان آن را ایجاد کرد. معنای پیشاهنگی این است. در این راستا، ما به مثابه جنبش‌های چپ سوسیالیست، دموکراتیک و نیروهای دموکراتیک انقلابی باید بیشتر علاقه نشان داده، درک کرده و اتحاد بیشتری ایجاد کنیم. بایستی راه هموار شده، تلاش بیشتری در پیش گرفته و به توسعه سیاست دموکراتیک خدمت شود.
در این زمینه کاستی‌هایی نیز وجود دارد. فراخوان من خطاب به این دوستان و رفقا این است که باید به صورت ژرف‌تر و صحیح‌تر این روند را توسعه دهیم. باید مبارزه در راستای دموکراسی، دموکراتیزاسیون و مبارزات در راستای آزادی خلق کورد و دموکراتیک شدن ترکیه را گسترش دهیم.
هدف، تلاش و فراخوان ما این است. به همین دلیل ما رهنمودهای جبهه کورد را بیان کردیم، ضروری است که از درک اشتباه رهایی یابد. لذا باید این رفقا نیز از این درک رهایی یابند. مسئله، مسئله ترکیه است. آنچه که دموکراتیک خواهد شد، ترکیه است. تمامی تلاش‌های رهبر آپو نیز در این راستا است: برای دموکراتیک شدن ترکیه، دموکراتیک کردن آن، تحقق تغییر و تحول دموکراتیک در ترکیه، حساس کردن دولت ترکیه در برابر دموکراسی، رساندن جمهوری به ساختاری دموکراتیک، ایجاد سازماندهی دموکراتیک و موثر جامعه و ایجاد زمینه‌ای که مسائل بر مبنای دموکراتیزاسیون حل شوند.
باید تمامی زنان، جوانان، نیروهای چپ‌گرا و سوسیالیست، و نیروهای انقلابی دموکراتیک ترکیه در این روند مشارکت جویند، از آن حمایت کنند، به آن نیرو بخشیده، آن را به مثابه مسئله خود تلقی کرده و از آن حمایت کنند. فراخوان ما بر این مبنا است. من همه را به درک صحیح روند، حمایت از آن و مشارکت موثر فرا می‌خوانم.
جنگ در همه جبهه‌ها ادامه دارد
در رابطه با جنگ، ارزیابی‌های طولانی و مفصلی انجام نخواهم داد. پیشتر چنین ارزیابی‌هایی انجام داده‌ایم. فرماندهی قرارگاه مرکزی، بیانیه‌ها و ارزیابی‌هایی لازم را در خصوص وضعیت جنگ ارائه خواهد کرد. جنگ در تمام جبهه‌ها ادامه دارد. زیرا حملات همچنان ادامه دارد. حکومت آکپ-مهپ که به ویژه مدیریت آکپ بر این امر اصرار می‌ورزد، به حملات خود ادامه می‌دهند. حملات در مناطق حفاظتی مدیا، باکور و روژاوا ادامه دارد. در هیچ نقطه‌ای تضعیفی به وجود نیامده است. مقاومت قهرمانانه گریلاها در برابر این حملات ادامه دارد. در مورد کلید و تصرف فلان منطقه صحبت می‌کنند. چنین مسئله‌ای وجود ندارد. چنین اتفاقی نیز رخ نداده است. سالهاست که موفق به تصرف حتی یک سنگر هم نشده‌اند. مقاومت گریلاها مقاومتی بی‌نظیر است. من باری دیگر به قهرمانی گریلاها درود می‌فرستم. به این مقاومت درود می‌فرستم. با احترام و امتنان یاد شهدا را گرامی می‌دارم. تنها این مسئله را می‌توان به زبان آورد.
و اما می‌توان درباره جنگ چه گفت؟ به پیشرفت‌های گریلاها بنگریم. یگان‌های کوچکی بودند که صرفا تفنگ و سلاح‌های کوچک در اختیار داشتند. حتی اکثر آنان این سلاح‌های کوچک را هم نداشتند. حرکت کرد، روز به روز گسترش یافت و پیشرفت کرد. گریلاهای ما به اقتضای تغییر در وضعیت، متحول شدند. اکنون بیانیه می‌دهند و اعلام می‌کنند که ‘از آسمان به دشمن ضربه زدیم’، ‘با تکنیک ضربه زدیم’ و ‘در یک سنگر در برابر حملاتی که با سلاح‌های شیمیایی انجام شد مقاومت کردیم’. گریلا توان انجام تمام این اقدامات را دارد. نیروهای گریلا تکنیک‌های دشمن را خنثی کردند. دولت در صدد تحمیل قدرت بر گریلاها بود اما نیروهای گریلا حملات دولت ترکیه را خنثی کردند. همه می‌دانند که چند فروند پهپاد از سوی گریلاها ساقط شده است. امروزه دیگر نیروهای گریلا از آسمان نیز عملیات‌های خود را انجام می‌دهند.
آنان مبارزان فدایی آرمانی بزرگ هستند
چنین نیرویی وجود دارد. اکنون دیگر نه تکنیک، بلکه نیروی گریلا مطرح است. قدرت گریلا، ذهنیت، ایمان، میل و ولع آنان برای آزادی و عشق مطرح است. زنان و مردان خلق کورد در این راستا نبرد خود را پیش می‌برند. آنان مبارزان فدایی یک آرمان بزرگ هستند. تاکنون هیچگاه بر مبنای تکنیک این مبارزه را ادامه نداده‌اند. بر ذهنیت، ایمان و سازماندهی خود اتکا دارند و می‌جنگند. هیچکس از ذهنیت و ایمانی نطیر گریلاها برخوردار نیست.
هیچ ارتشی توان انجام آن چه که گریلاهای کورد انجام می‌دهند را ندارد. بارها چنین مسئله‌ای را مطرح کردیم. وضعیت فعلی نیز به این شرح است. گریلا به حملات پاسخ داده و جنگ ادامه دارد. تا زمانیکه حملات ادامه داشته باشد، جنگ نیز تداوم خواهد یافت. همه باید از این حقیقت آگاه باشند.
در این رابطه می‌توان گفت که طرفی که در حال انجام حمله است، ما نیستیم. حکومت آکپ همواره حمله می‌کند. از ۱۷ نوامبر ۲۰۰۹ کودتایی انجام دادند. طیب اردوغان گفت: ‘از نو آغاز خواهیم کرد.’ احزاب را بسته و تمامی فرصت‌های رهبر آپو را به صورت کامل سلب کرده و دست به تحمیی جنگ زدند. تاکنون به اشکال مختلف جنگ متوسل شده‌اند.
هر اندازه که آنان به جنگ متوسل شده و جنگ ادامه داشته باشد، خلق کورد مقاومت خواهند کرد. در آینده نیز مقاومت خواهند کرد و از چنین قدرتی برخوردار است. اکنون این فرصت بیشتر است. فرصت زیاد است و روش‌های مختلف نیز افزایش یافته‌اند.
اکنون جنگ در کوردستان شدت گرفته است. دولت ترکیه در آستانه فروپاشی قرار گرفته است. همانطور که TUSÎAD نیز اعلام کرد؛ ‘محفل ثروتمندان است’. خودشان نیز به این حقیقت اعتراف کردند. حکومت طیب اردوغان هر اندازه که برای تداوم‌بخشی به عمر خود در صدد کتمان حقایق باشد، نمی‌تواند این واقعیت را پنهان کند. ترکیه در آستانه فروپاشی است.
این جمهوری ترکیه است که در حال فروپاشی است
حکومت از طریق این جنگ در صدد تداوم‌بخشی به عمر خود می‌باشد، اما فروپاشی آن موجبات فروپاشی ترکیه را نیز فراهم خواهد ساخت، به این سمت حرکت می‌کند، ترکیه را به فاجعه وارد کرد و فاجعه نیز ادامه دارد. نوبت قبرس فرا می‌رسد، هیچگاه تحولی در این زمینه رخ نداده است. نیروهای زیادی در خاورمیانه در حال مبارزه هستند و این جمهوری ترکیه است که فاقد آلترناتیو بوده، طرد می‌شود، جایگاه استراتژیک خود را از دست می‌دهد و در آستانه فروپاشی قرار گرفته است. طرف‌های مترقی در صدد اعطای فرصتی برای نجات از این وضعیت بودند. جنبش و خلق ما نیز از این اقدام حمایت کرد. این شانسی برای آنان بود. شانسی است که کوردها به حکومت دادند. کار عاقلانه‌ای نیست که این مسئله را مدنظر قرار نداده، در صدد سرکوب کوردها برآمده و بگوید: ‘تسلیم شوید، من پیروز خواهم شد.’
یا این ذهنیت واقعا درس نگرفته است و یا اینکه قصد دارد عمر خود را تا هر زمان که بخواهد ادامه دهد. یعنی آنان مسئول هستند. ما همواره اعلام کرده‌ایم که ما هم برای صلح و هم برای جنگ آماده‌ایم. ما بر این اساس خود را آماده کرده و به کار خود ادامه می‌دهیم. از این به بعد نیز به این کار ادامه خواهیم داد.
حکومت آکپ دشمن حقیقت است
بله من در ابتدا یاد عگید روژ که طی روزهای اخیر در سد تشرین به شهادت رسید و یاد عزیز کویلواوغلو که در روز ۲۷ ژانویه در منطقه رانیه توسط دولت ترکیه به قتل رسید را با احترام، امتنان و عشق گرامی می‌دارم. در شخص آنان، یاد تمام شهدای مطبوعات و رسانه آزاد را با احترام و امتنان گرامی می‌دارم. قبل از آنان هم شهدای دیگری در تشرین و باشور داشتیم. جیهان بیلگین و ناظم داشتان از جمله افرادی هستند که به قتل رسیدند. عگید روژ پرچم آنان را برافراشت. در باشور گلستان تارا و هیرو بهاالدین، وحشیانه به قتل رسیدند، عزیز کویلواوغلو پرچم آنان را بدست گرفت، او نیز به شیوه‌ای ناجوانمردانه به قتل رسید.
حکومت وقت آکپ، دشمن واقعیت، روشنایی و حقیقت است و به حملات وحشیانه ادامه می‌دهد. در این زمینه هیچ حد و اصل اخلاقی و حقوقی نمی‌شناسد. آزادی مطبوعات را به رسمیت نمی‌شناسد، به امنیت هیچکسی توجه نمی‌کند، این کاملا آشکار است. یعنی در داخل مرزهای خود زحمتکشان و کارکنان مطبوعات را دستگیر کرده و تلاش می‌کند بصورتی ناحق آنان را در زندان بپوساند. دیگر کارکنان رسانه‌ای خارج از مرزهایش، کسانی که در باشور یا روژاوا هستند را هم با حمله و هدف گرفتن به قتل می‌رساند. سیاست وی چنین است. این امر کاملا آشکار شده است.
هر دو عملش هم جنایت است، جنایات علیه بشریت می‌باشد. مطابق حقوق هم جرم و جنایت است. چنین جرمی را مرتکب می‌شود. چرا؟ چون می‌ترسد. به گریلا حمله می‌کند، می‌خواهد آنان را به قتل برساند. به جوانان مبارز، زنان و خلق حمله می‌کند، ئست به بازداشت افراد می‌زند. همچنین به کسانی که واقعیت‌ها را بیان می‌کنند حمله می‌کند، به اعضای مطبوعات که حقیقت را افشا می‌نمایند، حمله می‌کند.
کسانی را که در داخل‌های مرزهایش حضور دارند زندانی کرده و سعی می‌کند تحت شکنجه آنها را بپوساند. دیگر کسانی که در خارج از مرزهایش هستند با سلاح‌های خود هدف گرفته و افراد غیرمسلح را به قتل می‌رساند، به نحوی که گویی در حال انجام قتل گریلا است. از آنان می‌ترسد، من می‌خواهم این را بگویم. تا چه اندازه از گریلا می‌ترسد، به همان اندازه از کارکنان مطبوعات و رسانه آزاد، کادرهای آن و زحمتکشانش می‌ترسد. از کسانی که در پی حقیقت هستند، با دوربین و قلم خود می‌جنگند و روشنی‌بخش واقعیت‌ها هستند، می‌ترسد. چرا؟ زیرا کارهایی کثیف انجام می‌دهد، دزدی می‌کند، اقداماتش غیرقانونی است، جنایت می‌کند. می‌خواهد این‌ها آشکار نشوند و افشا نگردند. نمی‌خواهد این حقیقت ثبت شود که کارهایش جنایت هستند و از سوی او انجام می‌شوند. می‌خواهد چیزهایی که در چارچوب جنگ روانی انجام می‌دهد، آشکار نشوند. به دلیل افشای آنان، به کارکنان مطبوعات و رسانه آزاد حمله می‌کند. چه زن باشد و چه مرد، هرکسی که در هرجایی پیشاهنگی می‌کند، تاثیر می‌گذارد، حقیقت را ابراز می‌کند، جرائم و جنایات‌های حاکمان را آشکار می‌کند را سریعا تعقیب کرده، آن افراد را با میت رصد می‌کند، از تکنولوژی خود استفاده کرده و به شیوه‌ای وحشیانه به قتل می‌رساند. این یک واقعیت آشکار است. باید هرکسی این را ببیند، باید جامعه مطبوعات و رسانه را ببیند. سازماندهی مطبوعاتی، سازماندهی رسانه آزاد باید این واقعیت را ببیند، درک کند و مطابق آن به کار و کنش‌ها و فعالیت‌های خود ادامه بدهد. چیزی که در اینجا می‌گویم این است؛ باید ببینند کار و کنشی که انجام می‌دهند تا چه اندازه مهم است. بدین صورت است که مطبوعات و رسانه در مبارزه علیه فاشیست‌ها، در مبارزه علیه استعمارگری و نسل‌کشی، در مبارزه علیه ذهنیت سلطه‌گرای مَرد و نظام نقش بزرگی ایفا می‌کند، تبلیغاتی بنیادین و وظیفه شورانشگری (آژیتاسیون) را انجام می‌دهد، واقعیت‌ها را آشکار می‌کند، جرائم و جنایات را عیان ساخته و جامعه را آموزش می‌دهد. جامعه را دانا و آگاه کرده و با جنایاتی که انجام می‌شوند، مقابله می‌کند. وظیفه‌ای عظیم و بنیادین را انجام می‌دهد، واقعا هم فدائی‌گری حقیقت را انجام می‌دهد.
مبارزان فدائی آزادی هستند که حقاقیق را آشکار می‌کنند، مبارز حقیقت بودن در این سطح است. می‌بینیم کسانی که این مبارزه را ادامه می‌دهند، این مسئله را به خوبی درک می‌کنند. قتل‌عام، اراده، مقاومت، شجاعت و فداکاری را تقویت کرد، ما از بیانیه‌ها و اظهاراتشان به این مسئله پی می‌بریم. می‌خواهیم اعلام کنیم که نباید زیاد به احساسات جای داد. همواره گفته می شود: ‘قتل‌عام‌های انجام شده نمی‌توانند مطبوعات آزاد را به سکوت واداشته، حقیقت را کتمان کرده و مانع از افشای حقیقت شوند.’ قطعا اینگونه است. پیروان عزیزها و عگیدها این اهداف را محقق خواهند کرد.
من باور دارم که آنان بر اساس این خط مشی حرکت می‌کنند و پیروز خواهند شد. من خود را در درد و رنج مطبوعات سهیم می‌دانم و برای آنان آرزوی پیروزی دارم.
کنفرانس خلق‌ها به پاسخ توطئه ۱۵ فوریه مبدل شد
کنفرانس خلق‌ها که در ۲۶مین سالگرد ۱۵ فوریه، در روزهای ۱۴-۱۶ فوریه انجام شد. به پاسخی برای توطئه ۱۵ فوریه تبدیل شد. این نیز بخشی مهم از مبارزه علیه توطئه بود. ما آن را چنین ارزیابی کردیم، چنین به آن نگریستیم، ما باور داریم که در واقع نیز اینگونه بود. از بیانیه‌هایی که داده شد، چنین مشخص شده و بسیار نیز بدان معنا بخشید.
در واقع مطالبه عملی شدن شرایط کار و کنش و زندگی آزاد رهبر آپو را به شعار اساسی خود مبدل کردند. همانطور که در بیانیه‌های پایانی این کنفرانس آمده و شرکت‌کنندگان در بیانیه‌های خود مشخص کردند، افکار رهبر آپو منبع الهام است، جهت دهی می‌کنند و اساس گرفته می‌شوند. واقعا هم بسیار مهم است. به عنوان «پلتفرم خلق‌های اروپا» یک جلسه ۳ روزه تشکیل شد. گفته می‌شود بیش از ۷۰۰ نماینده در آن مشارکت کردند، مشارکت کنندگان از ۳۰ کشور مختلف گردهم آمده بودند. گفتگوهایی در این زمینه که خلق‌ها چگونه بر اساس پارادایم مدرنیته دموکراتیک رهبر آپو آزادانه، برابر و همراه با خواهری-برادری خلق‌ها زندگی کنند و چگونه دموکراسی خلق‌های جهان ایجاد گردد. ما این موارد را بسیار مهم و معنادار می‌بینیم. زمان و محتوای آن هم مهم است.
آنان علیه توطئه در سطح جهانی در صدد اشاعه تفکرات رهبر آپو برای انسانیت هستند. این صیانت از رهبری، مبارزه موثر برای آزادی جسمانی رهبر آپو را نشان می‌دهد. از سوی دیگر چرا اروپا چنین چیزی را لازم می‌بیند؟ زیرا واقعا هم فاشیسم رو به افزایش است و بعید نیست که دوباره هیتلریسم گسترش یابد. همه در هراس به سر می‌برند. خلاهایی بجا مانده بود، می‌گفتند «دموکراسی وجود دارد، بر ما حکومت می‌شود»، اما تابلویی که شکل گرفت خوشحال‌کننده نبود. وضعیت حکومت و مدیریت در اروپا عیان است، جهت‌ها و میل‌هایی که در اروپا شکل می‌گیرند، کاملا مشخص هستند. اتخاذ موضعی جدی، متحدانه و هوشیارانه در برابر آن ضروری است. یعنی انسانیت در معرض خطر قرار دارد، جهان در معرض تهدید قرار گرفته است. به همین خاطر، پارادایم رهبری و اصول بنیادین پارادایم مدرنیته دموکراتیک دارای اهمیتی حیاتی است.
حیات اکولوژیک و جهان در آستانه نابودی قرار دارند. زمین‌لرزه ایجاد می‌شود اما هنوز مشخص نیست که تا چه حد طبیعی است و تا چه اندازه ناشی از استثمار طبیعت می‌باشد. چنین وضعیتی وجود دارد.
از سوی دیگر مبنای خودمدیریتی دموکراتیک، سیستم کنفدرالیسم دموکراتیک، حیات و اتحاد ملت دموکراتیک، زندگی کمون دموکراتیک بر مبنای آزادی‌خواهی زنان و اکولوژی... در جامعه مصرف‌گرا و در محیطی عجین با فردگرایی و دولت‌گرا برای موجودیت جامعه و طبیعت به اصولی که اجتناب‌ناپدیر مبدل شده‌اند.
رهبر آپو آن اصول را فرموله کرد، به آن سیستم بخشید، به پروژه رهیافت مبدل کرد. اکنون می‌خواهند آن را فهم کنند، بر همین اساس است که گفتگو می‌کنند. این بسیار مهم و با معنا است. یعنی ما هم از آن هیجان گرفتیم، تلاش کردیم تا دنبال کنیم و آن را بسیار مهم و با معنا دیدیم.
ما به مثابه جنبش همیشه اهمیت و ارزشی فراوان برای چنین کار و کنش‌هایی قائل هستیم. یکی از بزرگترین کوشش‌های رهبر آپو اشاعه تفکراتش، با هوشمندی و جهان‌بینی تمام انسانیت و عمل به رهایی مشترک است. این‌ها گام‌هایی کوچک، اما بسیار محترم و مهم در این راستا هستند. ما آن را اینگونه درک کردیم. هنوز نتیجه و جزئیات آن را نمی‌دانیم اما این رصد ما است. درواقع با دقت بسیار آن را رصد کردیم، ما باور داریم که اقدامی موفق است. ما به‌عنوان مدیریت جنبش به آنان تبریک می‌گوییم و به مشارکت‌کنندگان در این کنش درود می‌فرستیم. ما برای دوستان و رفقایی که چنین فعالیت و کنش‌هایی انجام داده یا در آینده انجام می‌دهند، آرزوی موفقیت می‌کنیم»
