دوازدهمین کنگره فوقالعاده پکک
دوازدهمین کنگره پکک در تاریخ ۵ تا ۷ می در مناطق حفاظتی مدیا برگزار شد. سورخوین آوستا و ابراهیم اورفا، از نمایندگان کنگره، ارزیابیهایی در مورد مبارزه گریلایی ارائه دادند.
چرا کسانی که فداییانه میجنگند تسلیم شوند؟
سورخوین آوستا: من پس از اسارت رهبری به حزب پیوستم. در حال حاضر نیز دو سوم رفقایی که در این کنگره شرکت میکنند، پس از اسارت رهبری به حزب پیوستهاند. این به طور طبیعی این را آشکار میکند؛ ما در مخالفت با اسارت رهبری و توطئه به حزب پیوستیم. هدف اساسی ما بیرون آوردن رهبری از سیستم امرالی و تامین آزادی جسمانی اوست. دولت نمیتواند این را نادیده بگیرد. نمیتواند ما را تنها با یک تصویر و پیام راضی کند. پس از بیانیه رهبری، آنها به نزدیک تمام تونلهای ما آمدند و بیانیه رهبری را خواندند و خواستند یک جنگ روانی و تحقیرآمیز به راه بیندازند. فراخوانهایی مانند 'تسلیم شوید، سلاحها را زمین بگذارید، سازمان تصمیم گرفته است، شما هم بیایید و تسلیم شوید' دادند. دشمن حقیقت ما را به خوبی نمیداند. حقیقت پکک و مبارزان آن را زیاد نمیداند. حتی اگر ارتباطی با رفقا و سازمان نداشته باشیم، کم و بیش میدانیم که سازمان چه تصمیماتی خواهد گرفت، چه بحثهایی خواهد کرد و چه چیزی به ما خواهد گفت. همین امر در مورد رهبری نیز صدق دارد.
من با رهبری نماندهام و با او زندگی نکردهام، اما میدانم که رهبری در مورد ما چه فکر میکند، چه میگوید، چه تصمیمی میگیرد و چه تصمیمی نمیگیرد. دشمن با استفاده از روشهای کثیف و گشتن در تونلها میخواهد با فراخواندن رفقا آنها را 'تسلیم کند'. رفیق جمال پیش از این در بیانیهای گفته بود؛ چرا کسانی که سالهاست فداییانه علیه شما جنگیدهاند، تسلیم شما شوند؟ آن هم در حالی که شما این همه ظلم کردهاید. رفقای مستقر در تونل مقاومت شهید یونس نامهای به رفیق جمال و رفیق زوزان نوشته بودند. بخشی از نامه در مورد دشمن نوشته شده بود. آنها این بخش را از طریق بیسیم برای دشمن نیز خوانده بودند. زیرا دشمن دائما میآید و فراخوان میدهد. در واقع، موضع و نگرش رفقای مستقر در تونل در مورد این روند با این پیام به وضوح برجسته میشود. گروهی از رفقا این پیام را فرستاده بودند. وقتی پیام رسید، رفیق بسه و میترا هنوز شهید نشده بودند. به این مناسبت میخواهم پیام رفقا را در کنگره بخوانم.
این بخش را رفقا برای دشمن نوشته بودند؛ 'شما هر روز میآیید و به ما میگویید تسلیم شوید، ما را با تسلیم شدن و کشتن تهدید میکنید. با تمام امکاناتی که در اختیار دارید، مرتکب جنایات جنگی میشوید. تنها پاسخ ما به شما، اصرار بر مقاومت در برابر تسلیم شدن است. ما مبارزان آزادی هستیم که در برابر این جنگ ناعادلانه ایستادهایم، اما شما قربانیان این جنگ ناعادلانه هستید. 'این رفقا با پیامی که دادند، موضع خود در برابر دشمن را به وضوح بیان میکنند. این فقط در یک تونل نیست، وضعیت در تمام تونلهای ما همینطور است. آخرین بار در آن منطقه رفیق بسه و رفیق میترا شهید شدند. ما به یاد این رفقا، برای تقویت بیشتر مبارزه و مبارزه بیشتر علیه بازیهای کثیف دولت ترکیه، هر وظیفهای را که در این روند بر عهده داریم، انجام خواهیم داد.»
«رهبری نباید در امرالی باشد»
ابراهیم اورفا: جنگ مسلحانه دستاوردهای زیادی برای ما داشت. اگر امروز دولت ترکیه مجبور شده است به سراغ رهبری برود، این به یمن نیروی مسلح ماست. رهبری نیز میگوید که مقامات دولتی گفتهاند 'ابتدا بیرون، منظورشان گریلاها میباشد، آنها را نابود خواهیم کرد، بعد نوبت تو خواهد رسید. 'اگر امروز نمیتوانند ما را نابود کنند و به پای رهبری میروند، پس این نقشه خنثی شده است. جنگی که ما پیش میبریم را دولت نمیتواند پیش ببرد. هیچ کس نمیتوانست در برابر داعش بایستد. مثلا به سمت ارمنستان رفتند، ۲ ماه دوام نیاوردند و تسلیم شدند. این از سر تحقیر نیست، واقعیت این است. روسیه کشور بزرگی است و تاریخ دارد، اما سبک جنگشان انتحاری است. در عرض دو سال صدها هزار نفر تلفات دادند. مدیران و مقامات حزبالله به اندازه ما احتیاط نکرد و در عرض چند هفته منحل شدند. ما میتوانیم جنگ خود را بسیار قدرتمندانه پیش ببریم. ما قدرت فنیای در اختیار داریم که برخی دولتها نیز ندارند. ما به این سطح رسیدهایم.
نیازی به کشاندن این روند به این طرف و آن طرف نیست، رهبری باید آزاد شود. ما فداییان او هستیم، هیچ رفیقی از مرگ یا چیز دیگری نمیترسد. تا زمانی که رهبری آزاد نشود، هیچ گامی برنمیداریم. در این مورد قاطع هستیم، چه کسی میتواند ما را نگه دارد؟ به همین دلیل رهبری آزاد خواهد شد. نه شرایط امنیتی، نه شرایط کاری، نه، رهبری آزاد خواهد شد و در امرالی نخواهد بود. مثلا برای ساختن جای جدید در امرالی تعریف و تمجید میکنند، اما ما این را نمیپذیریم. رفقا در تلویزیون دیدهاند، هر روز در امرالی زلزله رخ میدهد، نه تنها جان رهبری، بلکه جان هیچ کس در آنجا تضمین شده نیست. رهبری نباید در امرالی باشد.