بر اساس گزارشهای منتشر شده، در تاریخ ۲۱ فروردین ماه ۱۴۰۴، چهار زندانی عقیدتی-سیاسی اهل سنت، شامل سه شهروند بلوچ و یک شهروند ترکمن، که در سحرگاه ۱۹ فروردین ماه در زندان وکیلآباد مشهد اعدام شده بودند، به صورت پنهانی در قطعه شماره ۱۰ آرامستان بهشت رضوان مشهد دفن شدند. این اقدام بدون اطلاع و هماهنگی با خانوادههای این زندانیان و برخلاف وعدههای قبلی مسئولان صورت گرفته است.
هویت زندانیان بلوچ که اجسادشان تحویل خانواده نشده، عبدالرحمن گرگیج، عبدالحکیم عظیم گرگیج و تاجمحمد خرمالی است. هویت زندانی ترکمن نیز فرهاد شاکری اعلام شده است. بر اساس گزارشهای پیشین، این افراد به همراه شش زندانی دیگر در زندان وکیلآباد مشهد اعدام شده بودند.
خانوادههای این زندانیان اعلام کردهاند که پس از اجرای حکم اعدام، مسئولان زندان وعده داده بودند که پیکرها برای تحویل آماده خواهد شد. آنها با صرف هزینههایی بالغ بر هفت میلیون تومان برای امور ترخیص و پزشکی قانونی، خود را برای دریافت پیکرها آماده کرده بودند. اما در صبح روز ۲۱ فروردین ماه، مسئولان به خانوادهها اطلاع دادند که جنازهها تحویل داده نمیشود و مدعی شدند که جنازهها در آرامستان بهشت رضوان مشهد دفن شدهاند.
یکی از بستگان این زندانیان با ابراز تردید در مورد محل دفن واقعی اجساد، اظهار داشت که مزارهایی که به آنها نشان داده شده، نه تنها تازه نبودند، بلکه آثار رشد علف و سبزه روی آنها دیده میشد.
در حالی که جنازه سایر زندانیان اعدامشده با اتهامات عمومی تحویل خانوادهها شده، تنها پیکرهای این چهار زندانی سیاسی-عقیدتی اهل سنت بلوچ و ترکمن تحویل داده نشده است. این موضوع موجب نگرانی، اندوه و خشم در میان خانوادهها شده است.
فعالین بلوچ این اقدام را بیاحترامی آشکار به حقوق اولیه انسانی و کرامت انسانی دانسته و از نهادهای حقوق بشری بینالمللی خواستار رسیدگی به این رفتار تبعیضآمیز و غیرقانونی شدهاند.