سحرگاه یکشنبه، ۱۴ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴، حکم اعدام هفت زندانی در زندان بیرجند به اجرا درآمد. این افراد روز قبل از آن به سلول انفرادی منتقل شده بودند. اعدام‌شدگان شامل:

- خسرو سارانی: حدوداً ۴۲ ساله، اهل هیرمند، متاهل و دارای دو فرزند.

- محمود سارانی (رخشانی): حدوداً ۴۱ ساله، اهل هیرمند و ساکن آزاد شهر و زاهدان.

- یوسف سُرور وش (نارویی): حدوداً ۵۲ ساله، اهل زاهدان و دارای چهار فرزند.

- علیرضا لالوزایی: حدوداً ۵۲ ساله، ساکن مشهد.

- موسی شکوهی: حدوداً ۴۰ ساله، اهل تربت جام.

- مجتبی لکزایی: ۳۴ ساله، اهل زابل و ساکن زاهدان، متاهل و دارای یک فرزند.

- علی نوری: حدوداً ۳۵ ساله، اهل زابل و ساکن آزاد شهر، متاهل و دارای دو فرزند.

بر اساس این گزارش، همه این افراد به اتهامات مرتبط با مواد مخدر در پرونده‌های جداگانه دستگیر شده بودند. خسرو و علی در سال ۱۴۰۰ و محمود، علیرضا، یوسف و موسی در سال ۱۴۰۱ و مجتبی در سال ۱۴۰۲ در سهل آباد بازداشت و از دادگاه انقلاب نهبندان به اعدام محکوم شده بودند. به گفته منابع محلی، احکام اعدام این زندانیان بدون ملاقات آخر به اجرا درآمد.

همچنین، گزارش شده است که حکم اعدام رمضان دلداده، زندانی دیگری با اتهامات مشابه، به طور موقت متوقف شده و او به داخل بند سلامت بازگردانده شده است.

از سحرگاه ۱۹ فروردین تا ۱۴ اردیبهشت‌ماه امسال، دستکم ۳۸ زندانی بلوچ، از جمله چهار زندانی سیاسی‌ـ‌عقیدتی، در زندان‌های مختلف کشور اعدام شده‌اند.