مرکز اطلاع‌رسانی و مطبوعات یژاستار برای گرامی داشت آورین معصوم، آخین عاموده، روزا آمد و کوچرین روژین پیامی را منتشر کرد و اعلام کرد: “میراث آزادی که آن‌ها برایمان به ارث گذاشته‌اند، قطعا آن را به پیروزی ختم خواهیم کرد”.
یژاستار برای یادبود لیلا تورگوت (کوچرین روژین)، دلسوز حبیب (آخین عاموده)، سونگول تارنجی (روزا ریناس آمد)، بریوان مصطفی (آورین معصوم) اطلاعیه‌ای منتشر کرد.
در اطلاعیه آمده است:
“ما با فخر و شکوهمندی زیادی از شهادت رفقایمان و مبارزین رسانه‌ای یژاستار و مرکز اطلاع‌رسانی و مطبوعات ه.پ.گ، آورین معصوم، آخین عاموده، روزا ریناس آمد و کوچرین روژین، استقبال می‌کنیم، در شخص رفقا آورین، آخین، روزا و کوچرین، یاد تمامی شهدای مطبوعات آزاد را گرامی می‌داریم و در برابر عظمت آنان با احترام سر تعظیم فرود می‌آوریم.
ابتدا به خانواده‌ی عزیز آن‌ها که برای رفقایمان زحمت کشیده‌اند، تسلیت می‌گوییم که آن‌ها را با ارزش‌های میهن دوستی و فرهنگ کوردی بزرگ کردند تا این‌که در انقلاب بشریت سهم داشته باشند. به تمامی خلقمان و خانواده‌ی شهدا که برای مبارزه‌ی آزادی قربانی بخشیده‌اند، قول می‌دهیم، هرگز زحمات رفقایمان را فراموش نکنیم و برای دستیابی به آرزوهای آنان رهروی مبارزاتشان باشیم و پرچم پیروزی را به اهتراز در آوریم.
رفیقمان آورین معصوم در خانواده‌ای میهن دوست با فرهنگی اصیل کوردی بزرگ شد، سال ۲۰۱۴ در عفرین در انقلاب آزادی روژآوا شرکت نمود و در مطبوعات آزاد شرکت داشت، تا سال ۲۰۲۰ در مبارزه‌ی مرکز اطلاع‌رسانی و مطبوعات ی.پ.ژ باقی ماند. در آن سال سلاح و دوربینش را برداشت و به کوه‌های آزاد کوردستان برگشت و پس از آن‌که در آموزش نظری را به پایان رساند، در مبارزه‌ی مطبوعات پژاستار شرکت نمود. براساس تجربه‌ی چند ساله‌اش در جبهه‌های انقلاب داشت، در میادین متینا و کارزار جنگ خابور نقش مهمی ایفا کرد.
رفیقمان آخین عاموده در خانواده‌ای میهن دوست که فداکاری‌های بسیاری در را مبارزه برای آزادی انجام داده بزرگ شد. دانشجوی جامعه شناسی دانشگاه دمشق بود، هنگامی که انقلاب روژآوا آغاز شد به روژآوا برگشته و در انقلاب شرکت نمود و به عنوان معلم زبان کوردی شروع به کار کرد. سال ۲۰۱۶ راه کوه‌های آزاد کوردستان را در پیش گرفت و در مرکز رسانه‌ای و مطبوعاتی یژاستار و ه.پ.گ چندین سال زحمت کشید و مبارزه کرد. در این اواخر نیز در مناطق حفاظتی مدیا برای این‌که حملات دولت فاشیست و مقاومت تاریخی گریلا را مستند و به ثبت برساند و آن را برای افکار عمومی منعکس کند، در آن‌جا شروع به انجام وظیفه نمود.
رفیقمان روزا ریناس آمد در آمد به دنیا آمد. در خانواده‌ای با فرهنگ میهن دوستی و تعلق خاطر به سرزمین رشد نمود. در همان ابتدای کودکی در تلاش‌های نسل‌کشی کوردها و رنج‌های خلقش برای دستیابی به آزادی را درک کرد و با این احساس و درک به صفوف پ.ک.ک ملحق شد. از سال ۲۰۱۵ تا زمان شهادتش در روژآوا تا قندیل در هرجا که لازم بود، به آن‌جا می‌رفت و در راه انقلاب به انجام وظیفه می‌پرداخت. شاهد بسیاری از رویدادها و مقاومت‌ها در کوهستان‌های کوردستان بود و به صورت مستمر در نشر و اطلاع‌رسانی این مقاومت‌ها با آگاهی زیاد عمل کرد. در زمان شهادتش نیز همراه رفقایش در حال انجام وظیفه بود. رفیقمان روزا در حقیقت مبارزه‌ی گریلا نقش مهمی ایفا نمود.
رفقایمان آورین، آخین، کوچرین و روزا در هر شرایط و وضعیتی جلو رفتند و جنگ ویژه‌ی دولت اشغال‌گر را مستند کرده و در میادین گریلا، به خبرنگاری پرداختند و از این طریق جامعه را از مقاومت و پیروزی گریلا آگاه ساختند که این کار آسانی نبود. اما رفقایمان این کار را انجام دادند و با دل و فکری باز آن را به انجام رساندند.
تمامی خلقمان را از وحشی‌گری دولت اشغال‌گر ترکیه باخبر ساختند و قهرمانان این سرزمین را در عمق یادآوری این جامعه زنده نگه داشتند. آن‌ها با ثبت و مستند کردن جنگ، با انتقال جنگ، در تاریخ کوردستان به نویسندگان تاریخ نوین تبدیل شدند. آن‌ها عاشقان حقیقت بودند. آن‌ها به عنوان خبرنگاران جنگ در تمامی مراحل شرکت کرده و نقشی اساسی بر عهده گرفتند. در جبهه‌های جنگ، در زیر بمباران پهبادهای جنگی و جاسوسی، بدون ترس از خطرات در اطلاع‌رسانی حقایق، گامی پس نگذاشتند. آن‌ها با زیرکی و فروتنی، تواضع و رفاقتشان خط‌مشی مطبوعات آزاد را حفظ کردند.به عنوان زنان مبارز در راه اطلاع‌رسانی صفحه‌تی تازه را باز کرده و نام خود را با حروف طلایی در صفحه‌ی حقیقت، نوشتند. به عنوان اعضای یژاستار با شرکتشان در مرکز رسانه‌ای و مطبوعاتی یژاستار و ه.پ.گ، شهدای راە آزادی بە همگان معرفی کردند، زندگی لحظه به لحظه‌ی گریلا را برای خلقمان منتشر کردند. رفیق آورین، کوچرین، آخین و روزا با زحمات فراوان خودشان در کوهستان‌ها چه به عنوان گریلا، چه به عنوان خبرنگاران زن در قلب و فکر رفقا و خلقشان برای همیشه باقی می‌مانند.
هر چهار رفیقمان به خاطر این‌که حقایق دولت ترکیه‌ی اشغال‌گر را افشا می‌کردند، زمانی که به دنبال حقیقت می‌گشتند، مورد هدف اشغال‌گری قرار گرفته و به کاروان همیشه زندگان ملحق شدند. آن‌ها هم با صدای خود، هم با دوربین‌هایشان، هم با دفتر و هم با قلمشان، هم با سلاحشان برای آزادی حقیقت جنگ بزرگی انجام دادند. آن‌ها رهرو آرژین آمد، نوژیان ارهان، ساریا اونور، دنیز پنابر، علی کانی‌روژ، خمگین آمد، هندوستان پنابر بودند به مانند دلوان مظلوم، مانند ژیان آمارگی، مانند زلال سیدم، مانند اکین وان، مانند آمارا روناهی حرکت کردند و با موفقیتشان راه را به همگان نشان دادند. ما به عنوان اعضای مطبوعات یژاستار و رفقای آن‌ها قول می‌دهیم که سخنان و سلاح آنان صیانت کنیم. به عنوانی یک دین به شهدای مطبوعات آزاد بر ما فرض است که اجازه ندهیم هرگز حقیقت خاموش گردد و در تاریکی محو شود. آن‌ها در راه حقیقت جان خود را فدا کردند، تا حقیقت به رخسار جهان تبدیل شود، ما به مبارزه ادامه می‌دهیم و از رویا و آرزوهای رفقایمان صیانت خواهیم کرد.
زنده باد شهدای مطبوعات آزاد!
زنده باد راه آزادی زن که برای دستیابی به حقیقت جان خود را سپر می‌کند!
شهدا زنده‌اند”.
