اوستا: زنان بیش از همه به خوددفاعی نیاز دارند

سوزدار اوستا، عضو شورای ریاست کلی ک‌ج‌ک، گفت: «زنان در جامعه بیش از همه به خوددفاعی نیاز دارند» و افزود که زنان جوان بیشتری باید در برابر حملات کنتراها علیه زنان کورد به صفوف یژا استار بپیوندند.»

سوزدار اوستا

سوزدار اوستا، عضو شورای کلی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک)، در برنامه خوبون (خودبودن) که از تلویزیون زن (ژن تی‌وی) پخش می‌شود صحبت کرد.

سوزدار اوستا در شخص گریلا‌های یژا استار به تمام گریلاهای آزادی کوردستان درود فرستاد و گفت: «به مقاومت حماسی و ایثارگرانه آنها تبریک می‌گویم. من یاد و خاطره شهدای مبارزات آزادی خلق‌ها، مردم کورد را در شخصیت شهدای زن گرامی می‌دارم.»

سوزدار اوستا با ارزیابی در مورد چرایی زنان و گریلا، چرایی پیوستن زنان به گریلاها، چرا زنان و جنگ، چرایی زنان و ارتش، اظهار داشت:

"زنان با عشق به آزادی شرکت می‌کنند"

این واقعیت که یک زن جوان کورد به عنوان یک گریلا تفنگ در دست دارد نشان دهنده تعهد او به آرمان آزادی است. زنان با عشق به آزادی در مبارزات آزادی شرکت می‌کنند.

پرداختن به واقعیت زنان در جنبش گریلا و آزادی ضروری است.

ما آن را هم در تاریخ زنان و هم در حقیقت رهبری تفسیر می‌کنیم. ما می‌توانیم در درون جنبش‌مان زن را در ارتباط با رویکرد رهبر آپو و گریلاهای کوردستان تعریف کنیم. از آغاز مبارزات آزادی، زنان در یک کار استراتژیک شرکت کردند. اینگونه بود که رهبر آپو زنان را وارد مبارزات آزادی کرد. زن در تأسیس حزب شرکت کرد.

پیوستن زنان به صفوف گریلا یک انقلاب در بطن انقلاب است.

در کوردستان و خاورمیانه زنان به چهار دیوار محدود می‌شوند. برده‌داری، معیارهای فئودالی به شدت بر خانواده و زنان اعمال می‌شد. حاکمان و دیکتاتورها سیستم‌های خود را از طریق بردگی زنان توسعه دادند. البته عواقب این امر در کوردستان با شدت بیشتری تجربه شد. در واقع این که زن بر خلاف همه اینها به کوهستان‌ها رفت در واقع عظمت هدف او را نشان می‌دهد.

جستجوی زن برای خودش نیز وجود دارد، اما در عین حال به کوهستان رفته است تا دولت مردسالار، نظام مردسالار، بردگی، نابرابری و عدم برخورد با زنان به عنوان انسان را پاسخگو کند. یعنی می‌گوید؛ «من هم در همین مبارزه هستم و به وجودم ادامه می‌دهم».

زنان بیش از ۴۰ سال است که به کوه‌های کوردستان روی می‌آورند. اولین ظهور زنان و حضور آنها در صفوف مبارزات آزادی، فقط برای مبارزه‌ای مسلحانه نیست. بلکه این به معنای پاسخگویی همه اقشار جامعه و گرفتن اسلحه آزادی به دستانش است.

قبل از ما نیز زنان به صفوف گریلاها پیوستند و برای آزادی جنگیدند. اما گریلاگری که در کوردستان انجام می‌شود بسیار متفاوت است. زیرا علاوه بر آزادی میهنش، نیاز به کشف شخصیت، قدرت، خود، شناخت دشمنش و ارتقای آگاهی او نسبت به ترفندهای جامعه بر روی زنان است. این نیز به معنای گریلاگری آزادی است.

یک ارتش خودویژه زنان باید ایجاد شود

تفاوت دیگر ارتش زنان ما با سازمان‌های مبارزات ملی، تشکیلات خودویژه آن است. اگر زنان خود را سازماندهی نکنند و ارتش خود را تشکیل ندهند، به معنای وارد شدن به سیستم موجود به عنوان دستیار، مهمان یا تظاهری. این امر مبارزه آزادی زنان را از رسیدن به هدف خود باز می‌دارد.

پیوستن و شرکت در گریلا برای یک زن آسان نبود. در ابتدا فرماندهان گریلا به رفقای زنان به عنوان خواهر و دختر عمو نزدیک می‌شدند. رویکردهایی مانند تحقیر زنان و نگه داشتن آنها در جبهه عقب وجود داشت.

اما رویکرد رهبری به گریلاها و زنان همه این رویکردهای غلط را اصلاح کرد. زنان نیز از این طریق پیشرفت کردند. زنان در گریلا به قدرت رهبری تکیه کردند.

مثلاً رفقا بَسه آنوش، سلطان یاووز، رحیمه قهرمان که در سال‌های اول به گریلا پیوستند، یکی یکی به تنهایی در یگان‌ها ماندند. این رفقای زن چگونه از خود دفاع کردند، چگونه در شرایط کوهستانی زندگی کردند، چگونه خودویژه‌گی خود را به عنوان یک زن حفظ کردند؟ معلوم است که هر کدام از این رفقای شهید مثل یک ارتش هستند.

می‌خواهم مقاومت باگوک در ۱ آوریل ۱۹۸۸ را مثال بزنم. همه میدانند؛ ترانه‌هایی نیز درباره این مقاومت سروده شد. یکی از رفقا، رفیق آیتن است که در مقاومت باگوک شرکت کرده است. او یک رفیق تازه‌وارد در مبارزه بود، اما فرماندهی گریلایی‌اش، زندگی آزاد و حمله‌اش به دشمن بسیار متفاوت است.

می‌توانم بگویم رفقای زنان که در اوایل در صفوف مبارزات آزادی بودند، تنها مسئول خودشان نبودند. آنها می‌دانستند که وقتی خودشان را ثابت کنند، زنان بیشتری به صفوف گریلاها خواهند پیوست. برای این مبارزه کردند.

اولین گام یک زن در گریلا بسیار مهم است

موضع‌گیری گریلا، ایثار و جذابیت او در اولین گام پنهان است. از آنجایی که اولین گام بر روی چنین پایه‌های محکمی برداشته شد، دارای تحولات بزرگی است. در هیچ جای دیگر نمونه‌ای از گریلای کوردستان وجود ندارد. در بنیان مشارکت، کار و مبارزه، مقاومت و شهادت عظیمی وجود دارد.

بزرگترین شانس جنبش آزادی کوردستان و مردم کورد، رهبر آپو است. برای ما زنان هم همینطور... وجود رهبر آپو وجود اندیشه و افکار اوست. بزرگترین شانس در حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) این است که زنان از این طریق مشارکت کنند و چهره آزادی را نشان دهند.

ما همچنین مبارزات زنان را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهیم. قبل از پ‌ک‌ک، حزب دموکرات کوردستان (پ‌دک) وجود داشت، قدمت و عمر پ‌ک‌ک و اتحادیه میهنی کوردستان (ی‌ن‌ک) تقریباً یکی هستند. در پ‌دک نیز به دلیل عشق به میهن‌شان شرکت کردند. پس چرا زنان توانمند نشدند. پ‌دک هنوز هیچ ابتکاری از جانب زنان به دست نیاورده است. پ‌د‌ک زن را در خانه محبوس کرد و او را بر اساس نیازهایش وارد کار کرد. ولی در پ‌ک‌ک به دلیل فرصت‌هایی که به زنان داده می‌شد، توانست تا به این اندازه اراده‌مند  شود.

رهبر آپو با ارزیابی‌ها و تحلیل‌هایشان کمک بزرگی کرد. او تمام فرصت‌های مورد نیاز یک زن را در هر شرایطی فراهم کرد. او به زنان مأموریت بزرگی داد. او سازماندهی مستمر و خودویژه زنان را در درون حزب تضمین کرد. شما این سوال را مطرح کردید: چرا ارتش زنان؟ در ابتدا، نه رفقای مرد و نه رفقای زن نمی‌توانستند آن را درک کنند. رویکردی هم وجود داشت که می‌گفت «برای پرهیز از بروز هرگونه کاستی، اینکه زن نمی‌تواند در کوه بماند؛ به همین دلیل زنان را در یک جا جمع می‌کنند».

برای خوددفاعی زنان و برای دفاع از جامعه بسیار مهم است. ما گریلا‌گری و ارتش‌شدگی زنان را صرفاً دفاع فیزیکی نمی‌دانیم. این مبارزه برای ساختن یک انسان آزاد و یک زندگی آزاد است.

البته هر موجود زنده‌ای سیستم خوددفاعی دارد. و این زن است که در جامعه بیشتر از هر کسی به خوددفاعی نیاز دارد.

زنان باید بیش از هر کسی به صفوف گریلا بپیوندند

حملات ایدئولوژیک زیادی علیه مبارزات آزادی زنان ما وجود دارد. تبلیغات سیاه‌نمایی وجود دارد. آنها می‌خواهند این قدرت نوظهور را از این طریق نابود کنند. به همین دلیل جملاتی مطرح می‌شود که «دوران گریلاگری نیست». همچنین مقایسه قدرت گریلا با تکنولوژی و غیره؛ رویکردهایی از این دست وجود دارد.

هر روز در تمام شهرهای کوردستان و شهرهای ترکیه کنتراها به زنان حمله می‌کنند. ذهنیت حزب عدالت و توسعه (آک‌پ) با شعارهایی که بارها بیان کرده‌اند به وضوح آشکار می‌شود: «به جای رفتن به کوه، به فحشا بپردازند». رویکرد آک‌پ به زنان کورد اینگونه است.

در چنین شرایطی به هیچ وجه نمی‌توان گفت که زمان خوددفاعی گذشته است. برای این کار، زنان جوان بیشتری باید به صفوف یژا استار بپیوندند. ما باید ارزیابی رهبر آپو را مبنا قرار دهیم: «آنهایی که ما را دوست دارند به کوه روی آورند». و زنان بیشتری باید به صفوف گریلای سرازیر شوند.»