بیانیه پایانی سومین کنفرانس زنان که توسط مجمع زنان حزب مناطق دموکراتیک (دب‌پ) در شهر آمد در ۱۳ دسامبر با شعار «جامعه‌ای آزاد با زنان سازمان‌یافته و آزاد می‌سازیم» اعلام شد.

در این بیانیه آمده است: «ما به زنان روژاوا که انقلاب زنان را با رهنمود یک ملت دموکراتیک برای ساختن مدرنیته دموکراتیک که قوی‌ترین راه برون‌رفت از مدرنیته سرمایه‌داری است، انجام دادند، درود می‌فرستیم و قول می‌دهیم که مبارزه‌مان را با عزم راسخ در هر زمینه‌ای به انجام برسانیم. سومین کنفرانس زنان خود را در دوره‌ای تاریخی برگزار می‌کنیم که جنگ‌ها، که بحران اجتناب‌ناپذیر نظام دولت-ملت است، ویرانی‌های عظیمی را به بار آورده است و در آن ذهنیت مردسالار دوباره خود را بازسازی کرده است. انگیزه اصلی ما زنان آگاه از این جریان تاریخی، تقویت اتحاد زنان و توسعه جبهه ضد جنگ، پذیرش یکسانی وجود زنان در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و سایر عرصه‌های زندگی است. یادآوری می‌کنیم که وظیفه حفظ جان زنان بر عهده کل جامعه است. هدف اصلی جنگ با محوریت کوردستان در خاورمیانه که زاییده ذهن مردانه است، بدون شک زنان و دستاوردهای زنان بوده است. جنگ‌ها با ایجاد مناطق الحاقی جدید از خشونت مردانه/دولتی، تخیلات مرزی جدید دولت‌-ملت‌ها، باعث تخریب بیشتر مردم و جوامع می‌شوند، زنان، مردم و باورهای مختلف را با نسل‌کشی مواجه می‌کند.

از یک طرف جنگ‌ها همه را ناامن می‌کنندو باعث نابودی کل خانواده بشری می‌شوند، از طرف دیگر قوی‌ترین اتحاد زنان از کوردستان تا خاورمیانه، از آمریکای لاتین تا هند با ژن، ژیان آزادی و زنان کورد گسترش می‌یابد. شعار «زن آزاد، جامعه آزاد» تحت رهبری زنان کورد مخالف، به امید همه جوامع و مردم برای زندگی مشترک تبدیل شده است. کوردستان و خاورمیانه در محاصره فضای جنگی مرگبار قرار دارند. این جنگ که تحت کنترل دولت‌-ملت و با همکاری سرمایه‌های جهانی انجام می‌شود، توسط ساختارهای شبه‌نظامی جهادی سلفی انجام می‌شود که زنان، مردم، باورها و فرهنگ‌های مختلف را دشمن می‌بینند. این بار هدف ساختارهای شبه‌نظامی؛ این مدل روژاوا بود که بربریت داعش و قدرت‌های منطقه‌ای امپریالیستی را شکست داد و آن را به هدف اصلی تبدیل جامعه از طریق مبارزه با جامعه تحت سلطه مردانه با ایجاد شوراهای زنان، آکادمی‌های زنان و نیروهای خوددفاعی، از طریق انقلاب زنان علیه آنها تبدیل کرد. این ساختارهایی که دین را ابزاری می‌کنند؛ حکومت مونیستی، جنسیت‌گرا و میلیتاریستی با حذف دستاوردهای زنان، محاصره کردن تمام زندگی زنان و «قابل‌قبول» و برده ساختن آنها، تلاش می‌کند رژیمی با ذهن مردانه بسازد. ازطریق قتل، تجاوز زنانی که در مقابل آن مقاومت می‌کنند و از طریق بدن زنان سعی می‌کنند تمام زندگی جامعه را محاصره کنند.

در کنفرانس ما؛ بحث‌های عمیقی در مورد اینکه خط عمل و مبارزه دب‌پ چگونه باید باشد، انجام شد و بیان شد که راه‌حل را می‌توان با پارادایم آزادیخواهانه زنان در رهنمود یک ملت دموکراتیک به دست آورد. با اشاعه آموزش ایدئولوژیک لازم برای عملی شدن این دیدگاه در قالب آکادمی‌های زنان متمرکز بر منطقه؛ ادامه آن بدون وقفه و تکرار آن در مقاطع خاصی ضروری تشخیص داده شد. در کنفرانس ما روش‌های مبارزه‌ای که دستاوردهای مبارزه زنان را به دستاوردهای سیاست دموکراتیک تبدیل می‌کند، مورد بحث و بررسی قرار گرفت و اشاره شد که فقر، مهاجرت، فحشا، مواد مخدر و جاسوسی که به یک روش جنگ ویژه که بخصوص علیه زنان و جوانان در کوردستان تبدیل شده است، توسعه یافته است. یادآوری می‌شود که رویه قیم که سیستم ریاست مشترکی ما که ساخت محلی یک نظام دموکراتیک را اجتماعی می‌کند و دستاوردهای زنان، زبان مادری، حافظه و ارزش‌های فرهنگی را هدف قرار می‌دهد نیز ابزار جنگ ویژه است.

راه‌حل این امر با ایجاد جامعه‌ای سازمان‌یافته و اخلاقی امکان‌پذیر خواهد بود و به همین دلیل جلسات جوانان، کارگاه‌ها، پنل‌ها، اقدامات و ... این فعالیت‌ها با هدف تقویت و افزایش خوددفاعی زنان در محدوده بسیج سازمانی انجام می‌شود. در کنفرانس ما؛ با به یاد داشتن زنان کوردی که از گذشته تا کنون پیشگامان مقاومت در برابر ظلم در هر بخش از کوردستان بوده‌اند، توجه به اهمیت مشارکت در پلتفرم‌های مشترک و سازوکارهای موثری که میراثی را که از خود به جا گذاشته‌اند را جهانی می‌کند و در نهایت برساخت کنفدرالیسم دموکراتیک زنان را مدنظر قرار می‌دهد، جلب شده است.

یکی از موضوعات اصلی دیگری که در کنفرانس ما مورد بحث قرار گرفت، حل دموکراتیک مسئله کورد و عزم این بود که صلح در خاورمیانه با آزادی رهبر خلق کورد آقای اوجالان قابل دستیابی است. تداوم شرایط جنگ و درگیری که توسط سیستم انزوای امرالی تعمیق شده است، بیشترین تأثیر را بر زنان دارد. بر اساس این شرایط، قدرت سیاسی سیاست‌های تبعیض‌آمیز و جنسیت‌گرایی علیه زنان در ترکیه و کوردستان را تعمیق می‌بخشد، مبارزه برای برابری و آزادی را سرکوب و دستاوردهای زنان را غصب می‌کند. آقای اوجالان حل مسئله کورد را بسیار جامع مورد مداقه قرار داده است و در برابر این سیستمی که خاورمیانه را به جغرافیای زن‌کشی، نسل‌کشی طبیعت، نسل‌کشی زبان و فرهنگی، نسل‌کشی قومی و باورداشتی تبدیل کرده است، با راه‌حل ملت دموکراتیک الگوی فرصت‌های آزاد و برابر برای مردم برای همزیستی را مطرح کرده است. ذهنیتی که در قرن بیست و یکم به حق برخورداری کوردها از یک جایگاه و موقعیت حمله می‌کند، وضعیت برابر و آزاد زنان را نیز مورد حمله قرار می‌دهد. نباید فراموش کرد که؛ نقش و آزادی آقای اوجالان تنها راه برون‌رفت از جنگ در خاورمیانه و تضمین صلح و آزادی زنان است. برای این منظور، شورای زنان دب‌پ؛ آنها همراه با سایر مؤلفه‌های زنان، راهپیمایی‌ها، سمپوزیوم‌ها، بیانیه‌ها، تحصن‌های عدالت‌خواهی، مراسم مطالعه (کتابخوانی) و غیره را برای آزادی رهبر خلق کورد آقای عبدالله اوجالان ترتیب دادند. ما در اقدامات و رویدادها از روستاها تا شهرها، از خیابان‌ها تا میدان‌ها مشارکت فعال خواهیم داشت و جلساتی با فلسفه ژن، ژیان، آزادی برگزار خواهد شد. شکی نداریم که قرن بیست و یکم قرن زنان و سال ۲۰۲۵ سال آزادی خواهد بود که ادعای ما برای زندگی آزاد همراه با مبارزه زنان ضامن یک جامعه آزاد است.

تصمیم گرفته شد که اقدامات، رویدادها و جلسات برای حل دموکراتیک مسئله کورد و آزادی آقای اوجالان که تضمین‌کننده صلح در خاورمیانه است انجام شوند؛ کار برای ایجاد خوددفاعی را علیه زن‌کشی در همه جا سازماندهی کند و مبارزه زنان‌مان را در سیاست دموکراتیک با آکادمی‌های زنان گسترش دهد.»