فعال جنبش زنان آزاد (ت‌ژآ)، گولسر یلدرم، درباره اتحاد و فعالیت‌های سازمان‌یافته زنان کورد صحبت کرد و گفت: «ما امیدواریم، اما امید کافی نیست. باید سازماندهی، کار و اتحاد تقویت شوند.»
پس از فراخوان «صلح و جامعه دموکراتیک» رهبر آپو، فعالیت‌ها در بسیاری از زمینه‌ها آغاز شد. در باکور کوردستان، جنبش و فعالیت زنان برای گردهمایی مردم توجه‌ها را به خود جلب می‌کند. زنانی که با هدف «رنسانس زنان» کار را آغاز کرده‌اند و پیشگام روند صلح هستند، مبارزات خود را در چهار بخش به اشتراک می‌گذارند. چند روز پیش، کنفرانس نمایندگان زن کورد برای اتحاد ملی برگزار شد. نمایندگان زن از شهرهای مختلف کوردستان در این کنفرانس شرکت کردند و درباره مشکلات زنان، فراخوان صلح و نقش زنان در این روند بحث و تبادل نظر کردند. در این کنفرانس که نتایج مهمی از آن به دست آمد، برای تضمین اتحاد بر پایه یک سازماندهی مشترک به توافق رسیدند.
گولسر یلدرم، فعال جنبش زنان آزاد (ت‌ژآ) و نماینده پارلمانی حزب دموکراتیک خلق‌ها (ه‌د‌پ)، که از شرکت‌کنندگان در این کنفرانس بود، بر اهمیت اتحاد زنان کورد و مبارزه مشترک تاکید کرد. گولسر یلدرم گفت: «این گام دیر برداشته شده، اما گامی بسیار ارزشمند است. دردهای چهار سوی کوردستان باید با مسئولیتی مشترک و رویکردی مشترک بررسی شوند.»
گامی که باید برداشته می‌شد
گولسر یلدرم در آغاز سخنان خود از کسانی که برای برگزاری کنفرانس تلاش کردند، تشکر کرد و اظهار داشت که این تلاش به خودی خود یک موفقیت است. گولسر یلدرم به بیانیه‌های رهبر آپو اشاره کرد و بیان کرد که اتحاد در میان کوردها ضرورتی است که دیگر نمی‌توان آن را به تعویق انداخت. او گفت: «این ایده گامی دیرینه است، اما باید برداشته می‌شد. هر یک از ما ستم بر مردم کورد و فشار بر زنان را بررسی کردیم و رویکردی مشترک در برابر این ستم را به بحث گذاشتیم.»
در برابر مشکلات زنان نیاز به نارضایتی مشترک است
گولسر یلدرم به اعدام زنان کورد در ایران اشاره کرد و اظهار داشت که نه تنها زنان، بلکه تمام مردم کورد هدف قرار گرفته‌اند. گولسر یلدرم تاکید کرد که زنان در زمینه اتحاد و مقاومت باید پیشگام باشند و افزود: «ما به عنوان نمایندگان زن کورد، درباره اینکه در برابر این وضعیت چگونه می‌توانیم موضع‌گیری کنیم، صحبت کردیم. این فقط مسئله ایران (روژهلات کوردستان) نیست، مسئله تمام مردم کورد است. ما در مورد مسائل مشترک، نارضایتی مشترک و مسئولیت متقابل به توافق رسیدیم.»
ما بر روی میراث کوردستانی کار خواهیم کرد
گولسر یلدرم اعلام کرد که در این کنفرانس، از درسیم تا انفال، از روژاوا تا لیلا قاسم و آرین میرکان، ذهنیت تاریخی به صورت مشترک به یاد آورده شد و تاکید کرد که این اشتراک‌گذاری‌ها زمینه‌های مبارزه مشترک را تقویت کرده است. گولسر یلدرم اظهار کرد که یکی از مشخص‌ترین پیشنهادهایی که شرکت‌کنندگان مطرح کردند، تشکیل یک کمیته مشترک یا اتحادی از نمایندگان زن از چهار بخش کوردستان بود.
در کنفرانس به اهمیت روند صلحی که رهبر آپو آغاز کرده است، اشاره شد. گولسر یلدرم درباره حمایت نمایندگان زن از باشور کوردستان از این روند صحبت کرد و اعلام کرد که باید با دیالوگ و راه‌حل دموکراتیک پیش رفت. گولسر یلدرم گفت: «این گام اولیه باید به عنوان یک چیز بسیار پربار و امیدبخش تلقی شود. چیزی که ما در پیش روی خود قرار داده‌ایم این است که بر روی یک میراث کوردستانی کار کنیم. یعنی ما می‌خواهیم یک زندگی، یک فضا و یک بستر برای همه باورداشت‌ها، خلق‌ها، هویت‌ها و رنگ‌ها ایجاد کنیم. برای این کار باید امیدوار بود. این گام نباید کوچک دیده شود، بلکه باید بزرگ‌تر شده و اجتماعی شود. اگر رویدادهایی که در روژاوا رخ می‌دهند ما را نگران می‌کنند، برای زنانی که در روژهلات اعدام می‌شوند نیز باید با همین مسئولیت عمل کنیم.»
امید کافی نیست، نیاز به سازماندهی وجود دارد
گولسر یلدرم تاکید کرد که برای یک میراث مشترک، زندگی مشترک و بستر آزادی کوردها، نیاز به مبارزه وجود دارد و گفت: «ما امیدواریم، اما امید کافی نیست. باید سازماندهی، کار و اتحاد تقویت شوند. زنان پیشگام این روند هستند.»
