ه د پ: به پیشاهنگی زنان ساخت و ساز را انجام خواهیم داد

هیأت زنان مدیریت‌های دموکراتیک محلی حزب دموکراتیک خلق‌ها با بیان اینکه رژیم موجود، رژیم منکر کوردها و زنان است، گفت: "به پیشاهنگی زنان ساخت و ساز را انجام خواهیم داد."

هیأت زنان مدیریت‌های دموکراتیک محلی حزب دموکراتیک خلق‌ها اعلامیه نهایی کنفرانسی را که روز شنبه ۲۵ سپتامبر با شعار "زمان دفاع از مدیریت‌های آزادیخواه محلی زنان و سرنگونی رژیم موجود" مشخص شده بود را اعلام کرد.

در این اعلامیه آمده: "کنفرانس ما در شخص رفیق ما دنیز پویرازکه در ازمیر به قتل رساندند، به تمام رفقای زن ما که در مبارزات آزادی جان خود را از دست داده‌اند، اختصاص داده شد. در کنفرانس ما، کارهایی که تا کنون انجام داده‌ایم ارزیابی شد، بحث‌هایی در مورد خط مبارزه جدید ما انجام شد و بار دیگر اعلام شد که عملکرد دموکراتیک در سیستم دولت محلی که نمایندگی زنان در آن وجود ندارد امکان‌پذیر نخواهد بود. مجدداً تاکید شد که مهمترین راه ایستادگی در برابر حملات علیه حقوق و دستاوردهای ما، گسترش مبارزه متحدانه آزادی زنان است. به این معنا، ما نظام آزادیخواهی زنان را در همه جا در برابر نظم یکپارچه، جنسیت‌گرا، نظامی‌گرا، کورد و زن‌ستیز تحت سلطه مردان ادامه خواهیم داد."

"در واقع ما دادگاهی کردیم!"

در این بیانیه همچنین آمده است:

"علیه سیاست‌های تک‌گرای قدرت تحت سلطه مردان که نمی‌تواند زنان را در هر زمینه‌ای از زندگی تحمل کند گفتیم «ما همه جا هستیم». ما با هم در میدان‌ها و میادین در برابر حملات علیه پیمان استانبول مبارزه کرده‌ایم، که ضامن زندگی ما است. ما اصل ریاست مشترک و نمایندگی برابر خود را در شهرداری‌هایی که به دست آورده‌ایم، اجرا کرده‌ایم. ما با تاسیس نهادهایمان‌، سخن‌مان را در هر مکانیزمی تثبیت کرده‌ایم. ما با گشودن مراکز و سرپناه‌های زنان با هم علیه خشونت در برابر زنان مبارزه کرده‌ایم. ما علیه رژیم مردانه‌ای که زنان را از عرصه عمومی دور می‌سازد، مناطق تولید را مردانه می‌سازد، زنان در خانه‌ها زندانی می‌کند و آنها را به مردان وابسته می‌سازد، مجددا تولید را مبنای خود قرار داده‌ایم. ما با گفتن اینکه «در عرصه‌ی تولید هستیم» تعاونی زنان و حوزه‌های اشتغال‌زایی برای زنان را افتتاح کردیم.

ما در مواجهه با سیاست‌های مردانه دست از گفتن "ریاست مشترک خط بنفش ماست" برنداشتیم. کسانی را که می خواستند با جرم‌انگاری سیستم ریاست مشترک ما و تلاش برای نشان دادن آن به عنوان جرم در پرونده‌ها ما را در دادگاه محاکمه کنند، محاکمه کردیم. به کسانی که سیستم مشترک ما را مورد هدف قرار می‌دهند و برای اراده مردم و زنان غاصب تعیین می‌کنند، ما بار دیگر با مبارزه‌ی یکپارچه بزرگترین پاسخ را به آنان خواهیم داد.

سیستم ریاست مشترک ما مدلی است که به الگویی برای کل جهان مبدل شده است. در حقیقت، جایزه بهترین شهرداری که توسط لیلا مصطفی، شهردار رقه دریافت شد، واضح‌ترین نشانه‌ی این امر است. این جایزه به تمام زنانی تعلق می‌گیرد که در برابر تبهکاران تاریک داعش در روژآوا با دفاع از فضاهای زندگی خود برای ساختن زندگی جدید می‌جنگند. به این معنا، ما از همه زنانی که در ساختن زندگی جدید در روژآوا و شنگال پیشاهنگ هستند، استقبال می‌کنیم. به همین ترتیب، ما به مبارزات زنان افغان که با سازماندهی‌شان در برابر حملات علیه حقوق و دستاوردهای آنها از سوی رژیم طالبان تحت سلطه مردان مبارزه می‌کنند، احترام می‌گذاریم و احساس همبستگی خود با آنها را برایشان می‌فرستیم.

 باز هم، ما می‌گوییم که تلاش امینه شنیاشار برای عدالت در مقابل دادگاه اورفا که بیش از 200 روز است، مبارزه ما برای عدالت نیز هست!

در نهایت، ما سلام خود را به همه شهرداران زندانی‌مان می‌فرستیم و قول می‌دهیم تا زمانی که آنها آزادی خود را به دست نیاورند، به مبارزه خود ادامه می‌دهیم.

"رژیم متولی کودتای جنسیتی است"

ما علیه غاصبانی که مبارزه و دستاوردهای زنان را هدف قرار می دهند، به تاسیس سیستم مدیریت‌های آزادیخواه محلی زنان ادامه دادیم. ما علیه سیستم غصب‌گرا که مراکز زنان را می بندد، مردان را به مدیران زنان منصوب می کند، پناهگاه های زنان را می بندد و هیچ سازوکاری برای درخواست زنان باقی نمی‌گذارد، مبارزه خود را افزایش داده‌ایم. با گفتن "برای ما، مدیریت‌های محلی فقط ساختمانهای شهرداری نیستند" و به همراه همه زنان منتخب خود، به ویژه همکاران خود در میدانها و عرصه‌ها با گفتن اینکه حقوق و دستاوردهای خود را واگذار نمی کنیم، مبارزه‌مان را توسعه دادیم. با وقوف بر این که مدیریت‌های محلی اصلی‌ترین عامل تغذیه‌کننده سیاست کلی است، ما آنرا مبنای اجرای سیاست دموکراتیک محلی مبتنی بر آزادی زنان در تمام سیاست‌های خود قرار داده‌ایم.

ما در برابر سیاست‌هایی که طبیعت ما را به منزله‌ی رانت به غارت برده‌اند، از فضاهای زندگی خود دفاع کردیم. برساختن یک زندگی اکولوژیکی را مهمترین بخش کار در مدیریت‌های محلی‌مان می‌دانیم. به منظور ایجاد فضاهای قابل زندگی برای زنان، ما مناطق اساسی را انتخاب کرده و شهرهای زنان را مشخص کردیم. قول می‌دهیم که با افزایش نیرو و سازماندهی خود در مراحل بعدی، شهرها، شهرستانها و محله‌هایی را با رنگ زنان در زندگی جدید خود بسازیم.

بار دیگر اعلام می کنیم که مبارزه و سازمان زنان متحد پیروز خواهد شد، نه غاصبانی که مظهر قدرت تحت سلطه مردان هستند که مبارزه زنان ما را هدف قرار داده و زنان را از مکانیسم‌های اداری بیرون می‌رانند تا شرایط فاشیسم را دائمی سازند. ما رژیم غاصبانه جنسیت‌گرا را از بین خواهیم برد و زندگی جدیدی را با هم خواهیم ساخت.

"رژیم منکر زن و کورد!"

غاصبانی که توسط اتحاد مردانه آ.ک.پ-م.ه.پ تعیین شده‌اند، که تمام سیاست های خود را بر اساس کوردی‌ستیزی و زن‌ستیزی اجرا می کنند، با هدف قراردادن دستاوردهای ما و با حذف تابلوهای چند زبانی در شهرها؛ می خواستند با بستن پارک‌ها و عرصه‌های اجتماعی زنان، جامعه را بدون حافظه کنند. ما رژیم غاصب در کوردستان را مستقل از سیاست‌های انزوا که بر کل جامعه بطور تعمیق‌یافته تحمیل شده است، در نظر نمی‌گیریم. به خوبی می‌دانیم که در برابر حملات علیه همه زنان، به ویژه زنان کورد و سیاست‌های جنگ ویژه‌ای که بر زنان جوان اجرا می‌شود، به اتحاد و مبارزه زنان قوی‌تری نیاز داریم. امروزه صدها رفیق زن ما که برای آزادی زنان می‌جنگند در زندان به گروگان گرفته شده‌اند. آنها در معرض انواع نقض حقوق و سیاست‌های انزوا در زندان‌ها هستند. در اینجا، ما بار دیگر اعلام می‌کنیم که روش مبارزه را برای شکستن سیاست‌های انزوا که در زندانها آغاز شده و قرار است بر کل جامعه تحمیل شود، با هم تعیین خواهیم کرد. ما سیاست‌های انزوا را شکست خواهیم داد و زندگی مشترک تحت پیشاهنگی زنان را متحقق خواهیم ساخت. ما با سیاست‌های جنگ و خشونت به دفاع از صلح ادامه خواهیم داد.

 راه سوم

 ما سیاست راه سوم را که جایگزینی برای زندگی مشترک همراه با تفاوت‌ها، اعتقادات و فرهنگ ماست، از دیدگاه زنان آنرا اساس جامعه دموکراتیک می‌دانیم. ما به خوبی می دانیم که راه ساختن زندگی جدید از طریق این سیاست میسر است. سیاست راه سوم این است که ما یک اتحاد زنان متحد علیه رژیم غاصب و سیاست‌های انزوایش ایجاد کنیم و مبارزه علیه نظم تحت سلطه مردان را افزایش دهیم. به این معنا، قرن جدید درد ساخت یک زندگی جدید را تجربه می کند. این قرن شامل اعلام مبارزه زنان با تمام انباشتگی آن برای وجودیابی در صحنه تاریخ است. زمان سرنگونی هر رژیمی است که از طریق مکانیزم‌های محلی که به دست آورده‌ایم و واگذار نخواهیم کرد، می‌کوشد تا ما را در اسارت نگه دارد، دست نخواهیم کشید. از این نظر ما به خوبی می‌دانیم که تنها با مبارزه زنان متحد می‌توانیم به دموکراسی و برابری جنسیتی دست یابیم.

از طریق این کنفرانس، ما از همه زنان می‌خواهیم: درهر کجای جهان که هستند، حملات علیه زنان و دستاوردهای آنها بدین معناست که علیه ما نیز صورت گرفته است. ما از همه زنان دعوت می‌کنیم تا برای یک زندگی دموکراتیک، اکولوژیکی و آزادیخواهانه زنان در برابر نابرابری جنسیتی، نظام مردسالار را به عنوان بزرگترین مشکل جهان به چالش بکشند. ما می‌دانیم که زنانی از روژآوا، شنگال، لهستان، شیلی، آرژانتین، افغانستان و بسیاری از نقاط دیگر جهان هستند که صدای خود را به این چالش نشان داده‌اند. ما می‌دانیم که جنبش زنان و زنان فمینیست در ترکیه به همان شیوه این صدا را بلند خواهند کرد. در حقیقت، کنفرانس زنان خاورمیانه در بیروت برای ما الهام‌بخش این چالش است."