الیف توران عضو مجلس زنان د‌ب‌پ، اظهار داشت که آنها ۳۹ کارگاه آموزشی علیه سیاست‌های جنگ ویژه برگزار کردند؛ در این کارگاه‌ها هزار و ۵۰۰ زن و زن جوان دیدار و گفتگو کردند و بر اهمیت افزایش مبارزه با جنگ ویژه تاکید کردند.
جنبش زنان آزاد (ت‌ژ‌آ) و مجلس زنان حزب مناطق دموکراتیک (د‌ب‌پ) با زنان علیه سیاست‌های جنگ ویژه در کوردستان دیدار می‌کنند.
اUلیف توران عضو مجلس زنان د‌ب‌پ در مورد این موضوع با خبرگزاری فرات(ANF) صحبت کرد و در مورد نتایج کارگاه‌های آموزشی خود و سیاست‌های جنگ ویژه گفتگو کرد.
الیف توران به جنگی که در سراسر جهان جریان دارد اشاره کرد و گفت: «نتایج و ابزار جنگ نیز متفاوت است؛ در جنگ معمولا با روش‌ها و متدهایی کشتار ایجاد می‌شود. اما روش دیگر، سیاست‌های جنگ ویژه است. در این نوع جنگ سعی بر این است که مردم را از تاریخ و فرهنگ خود دور کنند، ذهنیت اجتماعی و هوشیاری از بین برود و جامعه را بی‌اراده کرده و از طبیعت ذاتی خود دور کنند. در این چارچوب عمدتاً زنان، جوانان و کودکان مورد حمله قرار می‌گیرند. بر این اساس به عنوان ابزارهای جنگ ویژه بی اراده کردن، از خود بیگانگی، سیاست‌های آسمیلاسیون، بیگانگی از هویت، زبان و فرهنگ، شایعه‌سازی، استفاده از زبان منفی و ناامید کننده، جاسوسی، دزدی، تبهکاری، تقدیرگرایی، فقر، مهاجرت، تحریک به مصرف مواد مخدر، تجاوز جنسی، سوء استفاده، ویرانی طبیعت، نسل کشی زنان و اجتناب از ارزش‌های اخلاقی استفاده می‌شود.»
آنها سعی می‌کنند جامعه را از ماهیت و جوهره خود دور کنند
الیف توران با اشاره به اینکه جوامع سازمان نیافته در برابر حملات جنگ ویژه بی‌دفاع می‌مانند گفت: «در جنگ ویژه، جامعه از طبیعت و فرهنگ خود بریده می‌شود. حملات به هویت کوردی ما به این دلیل است که می‌خواهند این ذهنیت را به ما تحمیل کنند که ما می‌توانیم هر چیزی باشیم، اما نمی‌توانیم کورد باشیم. آنها سعی می‌کنند ما را از زبان، فرهنگ، اراده و ارزش‌هایمان دور کنند. ما نمی‌توانستیم نسبت به این سیاست‌های پلید بی‌تفاوت باشیم. به عنوان مجلس زنان د‌ب‌پ، ما در مجموع ۳۹ کارگاه آموزشی در شهرهای اِلح، سرت، شرنخ، ارزروم، آمد، مردین، چَولیک و رحا برگزار کردیم که در آن ۱۵۰۰ زن و زن جوان با یکدیگر ملاقات و گفتگو کردند.»
در برابر سرکوب زنان، ما باید سازمان‌دهی را افزایش دهیم
الیف توران گفت: «در طول این کارگاه‌ها با رفقای زن خود گپ زدیم و در مورد سیاست‌های جنگ ویژه بحث کردیم.»
وی ادامه داد: «در این بحث‌ها چیزی که توجه ما را به خود جلب کرد این بود که هرچند مشکلاتی وجود دارد اما در بحث مبارزه امید هم وجود دارد. ما باید بدانیم که عده‌ای مبارزه می‌کنند و به جوانان و جامعه نشان دهیم که چگونه با تلاش می‌شود کارها را جلو برد. جامعه از این موضوع آگاه است، اما در مورد جنگ ویژه چیز زیادی نمی‌دانند. ما روی این موضوع تمرکز کردیم. در جنگ ویژه، هدف دولت این است که جامعه را از ارزش‌های خودش دور کند. بر این اساس، ما باید برای بازسازی جامعه پذیری، برای رسیدن جامعه دموکراتیک، اخلاقی و سیاسی به ارزش‌های ذاتی خود، هر کاری می‌توانیم انجام دهیم. ما با فلسفه «ژن، ژیان، آزادی» بیش از پیش با این ذهنیت و بر علیه نسل‌کشی جامعه مبارزه خواهیم کرد و از طریق آموزش، سازمان‌دهی خود را تقویت خواهیم کرد.»
