کمیته مطبوعاتی کژار طی بیانیه‌ای به حمله به مطبوعات آزاد را محکوم کرده و گفت: «باید اجازه ندهیم این بخش از کوردستان به میدانی برای اجرای سیاست‌های غیرانسانی دولت ترکیه و خیانت خانواده‌ی بارزانی مبدل گردد.»
کمیته مطبوعاتی جامعه زنان روژهلات کوردستان (کژار) در رابطه حمله دولت اشغالگر ترکیه که منجر به شهادت دو زن کورد روزنامه‌نگار، گلستان تارا و هیرو بهاالدین شد یک بیانیه صادر کرد. کمیته مطبوعاتی کژار در بیانیه خود ضمن شدیدا محکوم کردن این حمله بیان داشته: «این عمل وحشیانه از سوی دولت فاشیست ترکیه و تسلیت به جامعه‌ی روزنامه‌نگاران، خانواده‌ی شهدا و همه‌ی زنان آزادیخواه، بیان می داریم که حملات دولت فاشیست ترکیه، نه تنها موجب رعب وحشت نمی شود، بلکه برعکس تلاش و مبارزه‌ی بی پایان آزادیخواهان را به دنبال خواهد داشت.»
بیانیه کمیته مطبوعاتی کژار به شرح زیر می‌باشد:
«دولت ترکیه هر روز بر حملات خود علیه زنان در همه عرصه ها افزوده است و هدف این حملات از بین بردن حقیقتی است که بار دیگر به پیشاهنگی زنان در هر چهار بخش کردستان آشکار شده است.زنانی که توانستند که از کوهستان تا به خیابان و از شهر تا به روستا، از تریبون رسانه تا به زندان را به عرصه ی مبارزه و مقاومت مبدل سازند و در هر عرصه‌ای فریاد «ژن ژیان آزادی» برآورند. زنانی که رعشه بر جان حاکمیت فاشیستی همچون ترکیه انداخته اند که میخواهد قامت قلم را خم نماید، سکوت را به خورد واژه بدهد و فریاد را در سینه خفه نماید. تهاجمات هوایی و زمینی به وحشیانه ترین شیوه‌ی ممکن علیه گریلاهای آزادیخواه کردستان و ترورهای فعالین عرصه‌های مختلف همچون اجتماعی، زنان، مطبوعاتی و شهروندان نیز نمونه ی بارزی از این حملات است. در واقع دشمنی دولت فاشیست ترکیه، علیه زنان بسیار آشکار و عیان است. زیرا که زنان علی رغم همه‌ی سرکوبها و سانسورها به نقطه‌ی امیدی برای تمام جامعه‌ی آزایخواه مبدل گشته اند. دولت اشغالگر ترکیه، در ضعیف ترین مرحله‌ی خویش بسر برده، از یک سو مقاومت و مبارزه‌ی گریلاهای آزادیخواه کردستان موجب خلق دستاوردهای بسیاری در کردستان، خاورمیانه و جهان می گردد، به طوریکه آنان به بزرگترین نقطه ی امید مبدل گشته اند، و از سوی دیگر روزنامه نگارانی که زبان به راستی و درستی می گشایند و پرده از دروغ های این حاکمیت اشغالگر بر می دارند، خوف و رعب بسیاری را در دل حکومت آ.ک.پ ایجاد نموده است، چنین حکومتی که بر مبنی دروغ, دزدی, تجاوز, پایمال کردن تمامی حقوق اقشار جامعه, شکنجه, دستگیری و قتل‌عام ایجاد گشته است، قلم، دوربین و تریبون روزنامه نگاران را همچون خطری جدی میبیند، از همینرو سعی می کند که حملاتش به این عرصه‌ی مبارزاتی را افزایش دهد و برای انجام این عملیات وحشیانه مرزی نمی شناسد.
از دیگر سو، خانواده‌ی بارزانی، سیاست‌های غیرانسانی دولت ترکیه را در باشور کردستان عملی می‌سازد و درصدد است تا خیانت علیه خلق کرد را مشروعیت بخشد. آنچه که امروز پ.د.ک انجام می دهد، دستاوردی جز، شرمساری در آینده برایشان به ارمغان نخواهد داشت. هم مساله‌ی اشغالگری ترکیه و هم موردهدف قرار دادن شهروندان و فعالین حوزه های مختلف در باشور کردستان، دقیقا حامل این پیام است که دولت ترکیه،کرد آزادیخواه را مورد هدف قرار داده است. پ.د.ک نیز راه بر این عمل وحشیانه گشوده است. دقیقا زمانی که دو عضو از مطبوعات آزاد در کردستان موردهدف قرار می گیرند، مطبوعات وابسته به نیروهای ضدترور پ.د.ک حقیقت را کتمان میکنند و دروغ ها و ادعاهای واهی را به گوش مردم می رساند، یکی هدفش آگاه سازی خلق‌هاست و دیگری کتمان حقایق. از همینرو است که زنانی که به صدای آزادیخواهی جامعه مبدل می شوند، مورد هدف قرار میگیرند. زنان آگاهی همچون روسیدا مردین، دنیزفرات، گلستان تارا، هیروبهادین و پخشان عزیزی .. رسالت روزنامه‌نگری را بخوبی انجام دادند، آنان به قیمت جان،زندگی آزاد را خریدند و به جامعه هدیه دادند. لنزهای دوربین دنیز فرات، چیزی بغیر از حقیقت را نظاره گر نبود. قلم راسخ هیرو بهادین و گلستان تارا، دلنوشته‌های یک جامعه را به نگارش درآوردند، روسیدا مردین که توانست حقیقت مبارزه‌ی آزادیخواهان را بارها و بارها به گوش جهانیان برساند و نوشته‌های پخشان عزیزی که توانست که به رهنمودی برای آزادیخواهان مبدل گردد، همگی بیانگر یک حقیقت هستند و آن نیز این است « زن آگاه، جامعه‌ی آگاه است»
در پایان، ضمن محکومیت شدید این عمل وحشیانه از سوی دولت فاشیست ترکیه و تسلیت به جامعه‌ی روزنامه‌نگاران، خانواده‌ی شهدا و همه‌ی زنان آزادیخواه، بیان می داریم که حملات دولت فاشیست ترکیه، نه تنها موجب رعب وحشت نمی شود، بلکه برعکس تلاش و مبارزه‌ی بی پایان آزادیخواهان را به دنبال خواهد داشت. در برابر خیانتی که خانواده‌ی بارزانی انجام می دهند، مقاومتی مثال نزدنی در جریان است که نه تنها کوردستانی است، بلکه بعدی جهانی به خود گرفته است و روز به روز گسترش می یابد. بدون شک، راه شهید گلستان تارا و هیرو بهاالدین ادامه خواهد یافت، زیرا که آنان در روشنگری جامعه، گام های بسیاری برداشتند و در برابر هیچ حمله‌ای سکوت نکردند، پس هر یک از ما وظیفه داریم که ادامه دهنده‌ی راه آنان باشیم و اجازه ندهیم این بخش از کوردستان به میدانی برای اجرای سیاست‌های غیرانسانی دولت ترکیه و خیانت خانواده‌ی بارزانی مبدل گردد.»
