جامعه زنان آزاد شرق کوردستان (کژار) با ارزیابی وضعیت کنونی در ایران و کوردستان و نقش پیشاهنگ زنان خواستار گسترش سازماندهی و استحکام همبستگی میان زنان شده است.
متن رهنمود کژار که در وبسایت آن منتشر شده به شرح زیر میباشد:
"پیش از هر چیز یاد و خاطرهی شهدای بزرگ زندان آمَد که اقدام به عملیات فدایی و روزهی مرگ کردند را گرامی میداریم. میراثی که این بزرگواران برای خلق کورد و تمامی خلقهای تحتستم به یادگار گذاشتند، میراثی بس گرانبها و عظیم است و به همان میزان مسئولیت ما در قبال این میراث عظیم، یعنی دفاع از دستاوردها، تداوم مبارزه تا آزادی رهبر آپو و آزادی تمامی ملتهای ستمدیدهی منطقه و جهان، مسئولیتی سنگین و دشوار است.
با هر شهادتی، تاریخی رقم میخورد، هر شهادتی دلیل و فرمانی برای تداوم مبارزه است. اگر رفیق شهیدی میگوید بر مزار من بنویسید که «دیندار خلقم» و یا «مقاومت، زندگی است» و یا «ایکاش چیزی باارزشتر از جانم داشتم تا آن را فدای میکردم»، این نشان از اوج مقاومت و فداکاری است. این شهدا، الگو، اسوه حیات و مقاومت هستند. آنها نهتنها در گفتار، بلکه در کردار نیز اینگونه عمل کردند. آنها با عملیاتهای فدایی خویش، پاسخی تاریخی و مؤثر به سیاستهای ضدبشری و غیراخلاقی رژیم فاشیست حاکم بر ترکیه، حامیان جهانی و منطقهای آن دادند. این بدان معناست که برای زندگانی و دفاع از موجودیت خود، تنها میتوان با مقاومتی عظیم در برابر این سیاستهای انکار و امحا، زندگانی را معنا بخشیده و ارادهی کورد آزاد را به نمایش گذاشت. خلق کورد هیچگاه در مقابل ظلم، ستم و اشغال تسلیم نشده و به مبارزه ادامه داده است. مبارزان زندان آمد با مقاومت تاریخی خویش مرگ را رنگ زندگی بخشیدند. آنها میراثی ماندگار از خویش به یادگار گذاشتند که هماکنون هزاران مبارز و گریلای آزادی با تکیه بر این میراث، مقاومتی باشکوه را انجام میدهند. اگر امروزه رژیم فاشیست ترکیه با تمام توان به حملات وحشیانهی خود علیه گریلاهای آزادی کوردستان در زاپ، آواشین و متینا ادامه میدهد و به بنبست رسیده است، نشان از اصول اصیل و پایههای مستحکم مبارزاتی است که رفقای زندان آمد با فدا کردن جانشان آن را بنیان نهادند. دشمن در مواجه با مقاومت و مبارزات گریلاهای ه.پ.گ و یژاستار دچار سردرگمی و شکستی فاحش شده است.
امروزه مبارزان آپویی در هر چهار بخش کوردستان با همان روحیه و ارادهی مقاومت تاریخی زندان آمد، در برابر رژیمهای اشغالگر کوردستان، ایستادگی کرده و تمامی برنامه و طرحهای آنان را با شکست روبرو کردهاند. دشمنی که تصور میکرد در مدتزمانی کوتاه میتواند مقاومت و مبارزهی گریلاهای آزادی را درهم بشکند و بار دیگر خلق کورد دچار ناامیدی و یاس کند، هماکنون علیرغم برخورداری از پیشرفتهترین تسلیحات نظامی به بنبست رسیده است. استفاده از سلاحهای شیمیایی و زیرپا نهادن تمامی قوانین و چارچوبهای متعارف جنگ، اثباتی است بر این ادعا که رژیم فاشیست حاکم بر ترکیه به لبههای پرتگاه نابودی و فروپاشی رسیده است.
هماکنون دیگر بر کسی پوشیده نیست که هدف اساسی رژیم فاشیست و اشغالگر ترکیه، نابودی خلق کورد و دستاوردهای آن در هر چهاربخش کوردستان است. رژیم ترکیه با حمایت و پشتیبانی نیروهای بینالمللی اقدام به این جنایات و وحشیگریها میکند. قطعیقین اگر حمایت و مشارکت این نیروها نبود، تاکنون این رژیم ضدبشری از بین رفته بود. جنبش آزادیخواه خلق کورد هماکنون به پشتوانه و امید تمامی آزادیخواهان جهان مبدل شده است. گریلاهای آزادی کوردستان با مقاومت و مبارزهی کمنظیر خویش، تمامی طرح و نقشههای نظامهای تمامیتخواه منطقهای و جهانی را در خاورمیانه با شکست مواجه کردهاند. بدونشک انجام چنین مبارزهای موفق و مؤثر، از پشتوانهای فکری و فلسفی برخوردار است که همان اندیشه و فلسفهی انسانی رهبر آپو است. نیروهای مدرنیتهی سرمایهداری رهبر آپو و حرکتی را که بنیان نهاده را مانع اصلی در راه پیشبرد اهداف و برنامههای خود میبیند. لذا در قبال حملات وحشیانهی رژیم غاصب ترکیه سکوت کرده و حتی با آن همکاری میکنند.
گریلاهای آزادی کوردستان امروزه به نمایندگی از تمامی خلقهای تحتستم و جوامع فرودست مبارزه میکنند. این تداوم، همان اندیشه و ارادهی مقاومت زندان آمد است. این همان سنت ایستادگی و آزادگی است که شهدای بزرگوار و پیشاهنگ جنبش آپویی همچون: علی چیچک، خیری دورموش، مظلوم، کمال، سارا و زیلان آن را بنیان نهادند. مبارزان آپویی تمامی حیات و توان خویش را در راستای خدمت به خلق و ارزشهای آزادی و دمکراسی بهکار گرفتهاند.
رژیم فاشیست و اشغالگر ترکیه بهجایی رسیده که حتی تلفات خود را در نبرد با نیروهای گریلا مخفی میکند، به جنازهی سربازان رحم نکرده و آنها را بمباران میکند تا اثری باقی نماند. مبارزان آپویی اثبات کردند که هیچ نیرو و تکنیکی توانایی مقابله با نیروی ایمان و ارادهی آنها را ندارد. در شرق کوردستان نیز با تکیه بر همان میراث مقاومت و مبارزهی زندان آمد، امروزه مبارزات باشکوهی علیه سیاستهای رژیم اشغالگر ایران در جریان است. رژیم مرتجع و غاصب ایران سعی میکند تمامی اقشار و جریانهای مخالف را سرکوب کرده و بدینگونه ذهنیت جنسیتگرا و تمامیتخواه خویش را هرچه بیشتر تحمیل و تعمیق بخشد. روزانه به کشتار کولبران پرداخته و پیشاهنگان مبارزهی آزادی زنان و اصناف مختلف جامعه را هدف قرارمیدهد. با ترویج رعب و وحشت سعی در تضعیف هر چه بیشتر جامعه دارد. سیاستهای ضدانسانی رژیم، جامعه را با انواع بحرانها مواجه کرده و از اینرو خلقهای ایران روند مبارزات را تسریع کرده و با الهام از مبارزات برحق و مؤثر خلق کورد که گریلاهای آزادی پیشاهنگی آن را برعهده گرفتهاند، کمر به پایان دادن به ظلم و ستم رژیم آخوندی بستهاند.
هماکنون در ایران و شرق کوردستان، زنان نقش پیشاهنگی را در مبارزات برعهده گرفتهاند و در بسیاری از عرصهها، پیشرفتهای مهمی حاصل شده است. رژیم شدیداً از این امر هراس داشته و با توسل بهتمامی راهکارها، سعی بر تخریب وجهی زنان و محدود نمودن هرچه بیشتر آنان دارد. بدونشک مبارزهای که زنان در آن نقش فعال و تعیین کننده نداشته باشند، هرگز به پیروزی نخواهد رسید. تا زنان به آزادی نرسند، جامعه نیز آزاد نخواهد شد. مبارزات و سازماندهی زنان کورد برای تمام زنان ایران به نمونه و الگویی موفق مبدل شده است. در چنین شرایطی که رژیم، سعی در تنگنمودن تمامی عرصههای زندگی بر زنان دارد، بدونشک تقویت و تحکیم صفوف مبارزات برای زنان، امری حیاتی و تاریخی است. زنان ایران میتوانند از تجربیات موفق زنان کورد استفاده کرده و مبارزات خود را پیشبرد دهند.
دامنهی اعتراضات خلقهای ایران گسترش پیدا کرده و همگی خلقها و اقشار مختلف به این نتیجه رسیدهاند که مشکل اساسی، ذهنیت و کلیت نظام مرتجع و اشغالگر ایران است. لذا اتحاد خلقها و همگرایی آنها در این مقطع حساس مسلماً به پیروزی منجر میشود. رژیم از اتحاد و انسجام خلقهای ایران در هراس است و ازاینرو، سعی در ایجاد تفرقه و تشتت افکار دارد. زنان ایران و بهويژه زنان کورد، این مهم را بهخوبی درک کرده و خواستار بنیان نهادن جامعهای آزاد و دمکراتیک هستند که در آن تمامی اقشار و تنوعات بهصورتی مسالمتآمیز زندگی کنند. بدونشک آنچه اهمیتی تاریخی و تعیین کننده دارد، اتحاد و همگرایی تمامی زنان ایران اعم از کورد، بلوچ، آذری، عرب، فارس و … است. تجربه و مبارزات زنان کورد بار دیگر به جهانیان اثبات نمود که زنان با سازماندهی و اتحاد، قادر به مبارزه با هرگونه ذهنیت جنسیتگرایی و مرتجع را دارند.
بنابراین در این مرحلهی کنونی تشدید و تعمیق مبارزات در تمامی عرصهها، امری غیرقابلاغماض بوده و بایستی تمامی عرصهها را به میدان مبارزه علیه نظام اشغالگر و زنستیز حاکم بر ایران مبدل کنیم. ما بهعنوان کژار از اعتراضات و مبارزات اقشار و اصناف مختلف ایران حمایت کرده و بر این باوریم که با اتحاد و همبستگی میتوان آیندهای روشن و جامعهای آزاد را بنیان نهاد. از تمامی زنان و جوانان میخواهیم که با پیوستن به صفوف جنبش آزادی به ایفای نقش تاریخی خویش پرداخته و در قبال سیاستهای انکارگرایانهی رژیم اشغالگر ایران، بدون واکنش و ایستار نمانند."