ماریا حسین پناهی عضو مطبوعات آزاد روژهلات کردستان تصریح کرد انقلاب ژن، ژیان، آزادی یک انقلاب روزانه یا موقتی نیست، بلکه انقلابی ذهنی است که باید ادامه یابد.

ماریا حسین پناهی روز گذشته در برنامه لاپەره از رادیو عمومی به رویکردهای جامعه و تحولاتی که در پی انقلاب روژهلات کوردستان و ایران به وجود آورده است، پرداخت. وی با اشارە بە نوشتە سنگ  قبر ژینا امینی کە نوشته شده بود «ژینا گیان تو نامری، ناوت ئەبێتە رەمز» اظهار داشت کە چنین رویکردی بە مرگ ژینا حاکی از بحث از جاودانگی است. جامعه به مرگ اعتقاد ندارد، بلکەدر مقابل به زندگی اعتقاد دارند. در پاسخ به شهدایی که با غرور فراوان، بدون مخفی کاری و ترس از رژیم، با رقص و شعار از شهدا استقبال می کنند. قبرستان را محل شادی کردند این رویکرد بە معنای اصرار بر زندگی است.

ماریا حسین پناهی در ادامه گفت و گو از مقاومت تاریخی مردم روژهلات کوردستان گفتە و بر این باور است:  روژهلات کوردستان و ملت کورد همواره با رهبری و عزم خود و هدف جامعه آزاد در مقابل حکومت ایستاده و حاکمیت آن را نپذیرفته اند. زمانی که انقلاب مردمی سال 1979 رخ داد، خمینی دستور جهاد در کردستان را صادر کرد و به نظامیان خود گفت تا زمانی که کوردستان را فتح نکنید، پوتینهای خود را زمین نگذارید. مقاومتی که خلق کورد در این برهه از خود نشان دادند به مسئولین گفتند هر چند دشوار باشد اما حاکمیت را نپذیرفتە تا آخرین نفس در مقابل شما می ایستیم.

همچنین در آن برهە به کوچ تاریخی و معروف مریوان توجه کنید کە سنت رهبری زنان در شخص دایه طلا را بازتاب میدهد: زمانیکە خلق مریوان را ترک کردند، دیگر کسی نمانده بود که ارتش اقتدار خود را بر آن تحمیل کند، بنابراین مجبور شدند به سمت مردم و کاک فواد بروند. به مردم گفتند در این بیابان از گرسنگی خواهید مرد، به مریوان برگردید. در اینجا زنی به نام دایه طلا به آنها پاسخ می دهد و به برگ های درخت اشاره می کند و می گوید من حاضرم این برگ ها را بخورم اما زیر سیطرە و اشغالگری شما زندگی نمی کنم.

در بخش دیگری از سخنانش ماریا حسین پناهی از پیوند زن، زندگی، انقلاب آزادی با رهبر آپو می گوید. او بر این باور است کە حمایت از جنبش ژن، ژیان، آزادی با نابودی نظام امرالی امکان پذیر است. رهبر آپو نگرش خود را نسبت به نظام جهانی نشان داد. نظام حاکم می خواست رهبر آپو  تسلیم شود، اما او این را نپذیرفت و مبارزه کرد. این مبارزه به تنهایی بە خودش محدود نشد، و وی آن را به جامعه  کشانید. انقلابی که از باکور کوردستان آغاز شد در سطح جهانی متبلور شد  تمامیت خود را در گسترە آن می بیند.