اتحادیه زنان ارمنی برای مشارکت فعال زنان در تمام عرصه‌های زندگی مبارزه می‌کند. آناهیت کاسابیان گفت که به عنوان جامعه ارمنی ساکن شمال و شرق سوریه یک حزب سیاسی به رهبری زنان تشکیل خواهند داد.
آناهیت کاسابیان، عضو کوردیناسیون اتحادیه زنان ارمنی، اظهار داشت که آنها به مبارزه برای ساختن یک زندگی غیرمتمرکز در سوریه ادامه خواهند داد، جایی که برابری، عدالت و دموکراسی تضمین شود و همه خلق‌ها بتوانند با هم زندگی کنند.
اتحادیه زنان ارمنی با تقویت سازمان‌های خود با پارادایم رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، بی‌وقفه به کار خود ادامه می‌دهد. با آناهیت کاسابیان، عضو کوردیناسیون اتحادیه زنان ارمنی، درباره تشکیل اتحادیه زنان ارمنی، مشارکت زنان ارمنی در همه عرصه‌های زندگی قبل و بعد از انقلاب و دومین کنگره آنها گفتگو کردیم.
اتحادیه زنان ارمنی چه زمانی تأسیس شد، هدف آن چه بود؟
زنان ارمنی در میان خلق‌های مختلف به سطحی رسیده بودند که هویت خود را فراموش کنند. یک ارمنی می‌دانست که ارمنی است، اما چیزی جز دانستن وجود نداشت. با زنی ارمنی مواجه بودیم که از هویت، تاریخ و فرهنگ خود دور شده بود. به همین دلیل سعی کردیم سه ماه قبل از برگزاری اولین کنگره با زنان ارمنی در رقه، دیرالزور و شهر حسکه، آگاهی را افزایش دهیم. در این مدت ۸۰ سمینار در تبیین تاریخ، فرهنگ و هویت جامعه ارمنی برگزار شد. در خصوص محتوای کنگره با زنانی که از طریق این سمینارها گرد هم آمدند بحث و تبادل نظر شد و آیین‌نامه مورد بحث قرار گرفت. در واقع پس از این بحث‌ها پیش‌نویس سیستمی که قرار بود برای زنان ارمنی ایجاد شود مطرح شد و کنگره با این آمادگی برگزار شد. اتحادیه زنان ارمنی در اولین کنگره زنان ارمنی که در ۳۰ اوت ۲۰۲۲ برگزار شد، با شعار «اتحادیه زنان ارمنی پس از ۱۰۷ سال خود را احیا می‌کند» اعلام شد. برای اولین بار در ۱۰۷ سال، یعنی بعد از نسل‌کشی ارامنه، کنگره زنان ارامنه برگزار شد. ما بیشتر از نان و آب به اتحادیه زنان ارمنی نیاز داشتیم. زنی که هویت، فرهنگ یا تاریخ خود را زندگی نمی‌کند، ممکن است هر لحظه با نسل‌کشی جدیدی روبرو شود. بنابراین می‌توانم بگویم که با این اتحادیه، موجودیت خود را تضمین کرده‌ایم. علاوه بر این، زنان ارمنی که نیاز به رهایی از ذهنیت مردسالار داشتند، باید خود‌سازماندهی می‌کردند. به علاوه برای او خطر بزرگی بود که با فرهنگ‌ها و تاریخ‌های جامعه و ملت‌هایی که با آنها زندگی می‌کرد زندگی کند و تاریخ و فرهنگ و هویت خود را زندگی نکند. البته مهمتر از همه دور ماندن از تحولات انقلاب روژاوا، انقلاب زنان، زندگی در انزوا و عدم مشارکت در سازماندهی زنان بر رشد و تحول زنان ارمنی تأثیر می‌گذارد.
زندگی زنان ارمنی قبل از سال ۲۰۱۲ چگونه بود؟ چه نوع مشارکتی در همه جنبه‌های زندگی وجود داشت؟
زنان ارمنی قبل از سال ۲۰۱۲ در زمینه‌های مختلف حضور داشتند. هیچ موقعیتی وجود نداشت که نماینده مردم ارمنی باشد و تاریخ، فرهنگ و هویت آنها را زنده نگه دارد. سِمتی داشت که در نظام رژیم بعث گنجانده شده بود، جزء این نظام و در خدمت این نظام بود. او در تلاشی برای تغییر و دگرگونی از نگاه یک زن یا یک زن آزاد نبود. تابع آن چیزی بود که وجود دارد. اثر سوزان نظام دولتی بر زنان مؤثر بود و اگر بگوییم زنی ارمنی بود که اراده‌ای نداشت، اشتباه نیست. چنین تصویری در روابط اجتماعی نیز منعکس شد. در این زمینه، زنان و جامعه ارمنی در جامعه نامشخص بودند و هویت خود را از دست دادند.
با انقلاب چه تحولی رخ داد؟
جامعه ارمنی در طول تاریخ دوران سختی را پشت‌سر گذاشته، در جغرافیاهای مختلف زندگی کرده است و در این فرآیند این شانس را داشته است که از هویت، فرهنگ و حقوق خود صیانت و آنها را به نسل‌های جدید ارمنی منتقل کند. ما قبل از تأسیس شورای جامعه ارامنه در فعالیت‌های نظامی، سیاسی و اجتماعی شرکت می‌کردیم. ما با سازماندهی قوی‌تر شدیم. این فعالیت‌های نظامی، سیاسی و اجتماعی بر سازماندهی جامعه ارمنی تأثیر زیادی گذاشت. تلاش برای ایجاد یک جامعه قوی به آنها امکان داد تا هویت خود را حفظ کنند. تأسیس شورا با انقلاب باعث شد این سازمان قوی‌تر و سیستماتیک‌تر شود. جامعه ارمنی می‌تواند رویدادهای اجتماعی را سازماندهی کند تا زبان، مذهب و سنت‌های خود را زنده نگه دارد و در نتیجه همبستگی اجتماعی را تضمین کند. تقریباً ۱۳۰ حزب سیاسی در سراسر جهان وجود دارد که اسماً نماینده جامعه ارمنی هستند. با این حال، وقتی به مقررات، تحقیقات و مبارزات این احزاب نگاه می‌کنیم، نمی‌بینیم که آنها رویکردی دارند که از حقوق جامعه ارمنی حمایت و صیانت مکند. به همین دلیل، به عنوان جامعه ارمنی ساکن شمال و شرق سوریه، یک حزب سیاسی به رهبری زنان ایجاد خواهیم کرد.
شما گفتید که با زنان ارمنی زیادی ملاقات و بحث و سمینار برگزار کردید. دیدگاه زنان ارمنی در مورد انقلاب روژاوا در این فعالیت‌ها چه بود؟
انقلاب روژاوا الگویی به شمار می‌رفت که به زنان اجازه می‌داد در عرصه‌های سیاسی و نظامی مشارکت فعال داشته باشند. این واقعیت که جنبش زنان در روژاوا با دیگر گروه‌های اتنیکی و باورداشتی همکاری می‌کرد و همبستگی را تشویق می‌کرد، گام مهمی از سوی زنان ارمنی تلقی شد و آنها تحت تأثیر این رویکرد قرار گرفتند. این نوع تعامل فرصتی را برای دستیابی به صلح و هماهنگی بین جوامع مختلف فراهم کرد. این واقعیت که زنان در روژاوا نقش فعالی در عرصه نظامی داشتند و در جنگ شرکت کردند، موقعیتی الهام‌بخش برای بسیاری از زنان ارمنی بود. این امر حضور زنان را در مبارزه برای صلح و آزادی تقویت کرد و نمونه‌ای برای نسل‌های جوان شد. موج تغییری که انقلاب روژاوا بر ساختار اجتماعی ایجاد کرد، این باور را در زنان ارمنی تقویت کرد که تحولات مشابهی باید در جوامع خودشان رخ دهد. این آگاهی وجود داشت که نقش زنان در زندگی اجتماعی باید بازتعریف شود. زنان ارمنی فکر می‌کنند که جنبش زنان در روژاوا در حفظ و بیان هویت فرهنگی خود نمونه است. تلاش برای حفظ غنای فرهنگی خلق‌های مختلف در کنار هم به فرهنگ‌های خود اجازه می‌دهد تا در این فرآیند شرکت کنند.
شما به عنوان زنان ارمنی چه نوع نقشه راهی برای تضمین گفتگوی سوری-سوری دارید؟
ما به عنوان جامعه و زنان ارمنی در فعالیت‌هایی که برای تضمین گفتگوی سوری-سوری انجام می‌شود، شرکت می‌کنیم. ما از نزدیک شاهد بهای پرداخته شده و خونریزی در شمال و شرق سوریه بودیم و مردم ارمنی نقش عمده‌ای در این انقلاب داشتند. به همین دلیل ما مستقیماً درگیر فعالیت‌های انجام شده و راهکارهای ارائه شده برای حل بحران هستیم. ما به مبارزه خود برای ساختن یک زندگی غیرمتمرکز در سوریه ادامه خواهیم داد، جایی که برابری، عدالت و دموکراسی تضمین شود و همه ملت‌ها بتوانند با هم زندگی کنند. به دلیل بحران، بسیاری از کشورها فراتر از نهادها و سازمان‌های نماینده مردم سوریه در راستای منافع خود در منطقه مستقر شده‌اند. این کار در راستای طرح‌هایی با هدف برهم زدن و تجزیه یکپارچگی سوریه انجام می‌شود.
زنان ارمنی ساکن شمال و شرق سوریه پارادایم رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را چگونه ارزیابی می‌کنند؟
همه زنان ارمنی ساکن منطقه در راستای فلسفه رهبر آپو سازماندهی و توانمند می‌شوند. ایده‌ها، افکار، پیش‌بینی‌ها و پارادایم رهبر آپو، فقط برای مردم کورد توسعه نیافته بود. این پارادایم است که برای مردم جذاب است. زنان ارمنی استدلال می‌کنند که ایده‌های رهبر آپو راه‌حل‌هایی را برای مردم خاورمیانه و جهان به ارمغان خواهد آورد. آنها می‌دانند که رهبر آپو کلید راه‌حل را در دست دارد. بنابراین، تضمین آزادی جسمانی رهبر آپو اولویت ما است و این آزادی جسمانی به ویژه برای زنان حیاتی است. راه‌حل ظلم و نسل‌کشی علیه مردم ارمنی در دست رهبر آپو است.
دومین کنگره اتحادیه زنان ارمنی در ۷ ژانویه برگزار شد. چه تحولی با کنگره حاصل شد؟
قبل از هر چیز نیاز به هماهنگی بود تا اتحادیه زنان ارمنی بتواند کار سالم و قوی‌تری را انجام دهد. به همین دلیل، هماهنگی اتحادیه زنان ارمنی تأسیس شد. تصمیم گرفته شد که نمایندگان مجلس ارمنی‌ها و اتحادیه زنان ارمنی در دفاتر اداره خودمدیریتی مستقر شوند. پروژه‌های اقتصادی کوچکی برای زنان ارمنی ایجاد خواهد شد تا خود را بهبود بخشند و جای خود را در جامعه بگیرند. در دوره آموزشی زبان ارمنی که قرار است تأسیس شود، بر آموزش ایدئولوژیک زنان تأکید خواهد شد. مشارکت زنان ارمنی در شورای نظامی ارمنی‌ها تقویت شده و مشارکت آنها در حزب سیاسی ارمنی که قرار است تأسیس شود تضمین خواهد شد. امسال را سال آموزشی می‌دانیم تا بتوانیم به رشد فکری و تحول بهتری برسیم. علاوه بر این، اتحادیه زنان ارمنی در رقه سازماندهی خواهد شد.
