نامه‌ای از کلکتیو لاز کُمپاس: «آزادی برای عبدالله اوجالان»

کلکتیو لاز کُمپاس بیان می‌کند از اینکه دولت ترکیه همچنان رهبر آپو را در انزوا نگه می‌دارد و مدام او را شکنجه می‌دهد بسیار عصبانی هستند و تاکید می‌کند که با هم برای آزادی رهبر آپو مبارزه خواهند کرد.

Colectiva Las Kompas

کلکتیو زنان مستقر در مکزیک، کلکتیو لاز کُمپاس (Colectiva Las Kompas) نامه‌ای به جنبش آزادی زنان کوردستان و مردم روژاوا ارسال کرد. این کلکتیو اعلام کرد که از طریق نامه‌ای که از سوی رفقای‌شان که از اعضای جنبش زنان کوردستان در آبیا یالا فرستاده‌اند، دریافته‌اند که رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در سلامت کامل به سر می‌برد و اظهار می‌دارند این خبر باعث خوشحالی آنها شده است، اما از ادامه انزوا و شکنجه مداوم رهبر آپو توسط دولت ترکیه شدیدا احساس خشم می‌کنند. این جمع با تاکید بر اینکه برای آزادی رهبر آپو به مبارزه ادامه خواهند داد، می‌گوید: «بنابراین همراه با شما رفقایمان به مطالبه آزادی وی ادامه خواهیم داد.» ادامه نامه به شرح زیر است:

«علاوه بر این، می‌بینیم که بمباران‌های دولت فاشیست ترکیه برای از بین بردن مبارزات آزادی خلق کورد و تجربه اداره خودمدیریتی که امید همه مردمان روژاوا را برانگیخته است، تشدید می‌شود. ما هم خودمان را در میان این بربریت می‌بینیم. امروز یک قتل‌عام انسانی در مکزیک نیز در حال وقوع است. جنگی که به نظر می‌رسد بین کارتل‌های به اصطلاح مواد مخدر با کمک دولت در جریان است، اساساً علیه مردم ما به راه افتاده است. در این زمینه، قتل رهبران بومی، مدافعان حقوق بشر و روزنامه‌نگاران که حافظان سرزمین هستند، روز به روز در حال افزایش است. دولت مکزیک و تبهکاران به زور جوانان را مسلح می‌کنند. با این فشارها مردم را مجبور به فرار و ترک مناطق خود می‌کنند. بنابراین، آنها در تلاشند تا خودمختاری زاپاتیستا و مقاومت مردمان بومی را که امید منطقه ما هستند، از بین ببرند. زاپاتیستاها نسل جدیدی از جوانان و کودکان دارد که برای ساختن دنیایی جدید آموزش دیده‌اند. می‌خواهند آنها را از بین ببرند.

همان هیولای هزار سر (هیدرا) در سرتاسر جهان ما را تعقیب می‌کند، اما در نابودی ما ناتوان است. ما از این همه رنجی که در روژاوا، چیاپاس و بسیاری از جاهای دیگر اشک‌هایمان را در می‌آورد، بسیار عصبانی هستیم. ما می‌دانیم که سرچشمه همه بلاهایی که تجربه می‌کنیم همین نظام سرمایه‌داری مردسالار لعنتی است. احساس درماندگی را که این هیولا می‌خواهد در ما ایجاد کند و تلاشش برای خنثی کردن مقاومت ما را می‌بینیم. اما در چنین لحظاتی توجه خود را به مبارزه شما معطوف می‌کنیم و از مبارزه و مقاومت شما نیرو و انرژی می‌گیریم. مبارزه شما برای اصرار بر زندگی مشترک در عشق، شرافت و آزادی در میان شر و جنگ، منبع الهام برای ما است.

ما هم اینجا هستیم. ما در سرزمین‌های خود، در مناطق جوامع بومی، در شهرها و حومه‌ها با شما هستیم.»

این کلکتیو نامه خود را با یادآوری سخنان پیشگام زن، بتی کارینو، که در مکزیک به قتل رسید، پایان می‌دهد: «همانطور که خواهر و رفیق ما بتی کارینو گفت: 'ما با کاشتن رویاها امید را برداشت می‌کنیم'، ما عشق، مقاومت و انرژی قیام خود را از طریق این نامه برای شما ارسال می‌کنیم. آزادی برای اوجالان؛ ژن، ژیان، آزادی.»