انقلاب روژاوا به یکی از نمادهای مبارزه برای حقوق و آزادی زنان نه تنها در یک جغرافیا بلکه در جهان تبدیل شده است. این انقلاب که از سال ۲۰۱۲ آغاز شد، نقطه عطفی بود که راه را برای مبارزه زنان برای برابری اجتماعی، سیاسی و اقتصادی هموار کرد. زیر سوال بردن ذهنیت مردسالار و ایجاد فضای زندگی که زنان بتوانند هویت خود را بسازند، یکی از مهمترین دستاوردهای روژاوا بوده است.

با این انقلاب، زنان به مدیران، پیشگامان و تامین‌کنندگان تغییر جامعه تبدیل شدند. زنان از طریق جنبش‌های زنانه مانند کنگره استار سازماندهی شدند، از عمل بر پایه قدرت خود آگاه شدند، از حقوق خود دفاع کردند و نقش مهمی در تضمین دگرگونی اجتماعی داشتند. یکی از این زنان سامیه خلیل، یکی از مدیران کنگره استار شهر دِرک است.

«من می‌دانستم که کار من مورد استثمار قرار می‌گیرد»

سامیه خلیل (۳۲ ساله) زنی عرب است که در شهر درک به دنیا آمد و از سنین پایین به شغل کشاورزی مشغول شد. سامیه جامعه و محیط خانواده‌ای که در آن به دنیا آمده و بزرگ شده را اینگونه توصیف می‌کند: «قبل از انقلاب، زنان از تمام حقوق خود محروم بودند. به خصوص در جامعه عرب، ذهنیت مردانه و ظلم و ستم حاکم بود. بنابراین ما اراده و زندگی قوی نداشتیم. هیچ مکانیسمی برای دفاع از خود نداشتیم. در حالی که به عنوان کشاورز در مزرعه کار می‌کردند، (هنگام برگشت به خانه) مردان در خانه می‌نشستند. تمام مسئولیت خانه بر دوش زنان بود. هر دوی ما کشاورز بودیم اما وقتی به خانه برمی‌گشتیم، ما باید کارهای خانه را انجام می‌دادیم. ما این حق را نداشتیم که این کار را نکنیم. با وجود اینکه تمام روز سخت کار می‌کردیم، تلاش‌های ما نادیده گرفته می‌شد. تنها چیزی که برای زنان روا داشته می‌شد، ازدواج در سن کودکی، خشونت و استثمار کار آنها بود. حتی در کوچکترین مشکل باز هم مقصر زن بود. ساختار خانواده که توسط مردان ایجاد شد، بار بزرگی را بر دوش زنان گذاشت و زنان در زیر این بار در موقعیتی دائماً تحت ستم زندگی می‌کردند.»

«به داستان‌های زنان پیشگام گوش می‌دادم»

سامیه خلیل انقلاب روژاوا را «انقلابی که به زنان نفسی تازه بخشید» ارزیابی می‌کند. با این حال او مدت‌ها به دلیل فشارهای خانوادگی و اجتماعی در مورد پیوستن به انقلاب و گسستن زنجیر بردگی مردد بود. او روندی را که با انقلاب روژاوا آغاز شد اینگونه بیان می‌کند: «وقتی به سال ۲۰۱۲ رسیدیم، مشخص بود که این آغاز زندگی جدیدی خواهد بود. هیچ زنی نبود که از مبارزه و هزینه‌هایی که پرداخت می‌شد مطلع نباشد. اما رهایی از اسارت خانواده آسان نبود. لازم بود مبارزه‌ای بزرگ انجام شود. اقدامات جسورانه‌ای لازم بود و تغییر ذهنیت حاکم کار آسانی نبود. در حالی که یک زن عرب در شکل‌دهی زندگی‌اش صاحب حرفی نبود، مدام به این فکر می‌کردم که چگونه می‌توانم به انقلاب بپیوندم. برادرم در سال ۲۰۱۷ به شهادت رسید و این اتفاق برای من نقطه عطفی بود. از نظر انجام ظهورهای جسورانه ارزش زیادی داشت. من از نزدیک تحولات را دنبال می‌کردم. می‌دیدم که مردان و زنان چگونه می‌جنگند و به داستان‌های زنان پیشگام گوش می‌دادم.

آنها برای مردم و سرزمینشان جنگیده و جان باختند. زنان پیشگام نه تنها در عرصه نظامی، بلکه در همه عرصه‌ها از دیپلماسی تا اقتصاد، از بهداشت تا آموزش و پرورش حضور داشتند. من شاهد تصاویر هیجان‌انگیزی بودم. در سال ۲۰۲۰، می‌دانستم که باید خانه را ترک کنم. من باید از محدودیت‌های زندگی که برای من تعیین شده بود فراتر می‌رفتم و مبارزه بزرگی با خانواده‌ام انجام می‌دادم.»

«می‌بینم که می‌توانم از محدودیت‌های زندگی که با دستان مردان ترسیم شده است فراتر بروم»

سامیه خلیل از سال ۲۰۲۰ در کنگره استار کار می‌کند. وی با بیان اینکه زنان برای التیام زخم‌های جامعه و ساماندهی آن خود را بازآفرینی کرده‌اند، ادامه می‌دهد: «این وظیفه ما زنان است که خود را به زنان برسانیم، دستشان را بگیریم و از هر زنی حمایت کنیم. من سالها با خودم مبارزه کردم و به این فکر کردم که چگونه می‌توانم از این زنجیرهای بردگی خلاص شوم. من موفق شدم، اما می‌دانم که زنانی هستند که هنوز به آنها نرسیده‌ایم. همانطور که خودم را سازماندهی می‌کنم و در درون خودم تغییر و تحول ایجاد می‌کنم، بهتر به زنان و جامعه خدمت می‌کنم. همانطور که توانستم از حقوق خود دفاع کنم، قدرت خود را در دفاع از حقوق زنان نیز کشف کردم. فهمیدم تا زمانی که خودم هستم، می‌توانم از مرزهایی که مردان ترسیم می‌کنند، فراتر بروم. من متوجه شدم که چقدر مهم است که با قدرت خودم عمل کنم.»

«فلسفه ملت دموکراتیک رهبر آپو را پذیرفتم»

سامیه خلیل که در چهار سال گذشته تغییرات بزرگی در خود ایجاد کرده است، دیگر فقط برای حقوق خود مبارزه نمی‌کند. او می‌خواهد صدای همه زنان باشد. سامیه خلیل با تأکید بر اینکه از مبارزه برای حقوق زنان هیجان‌زده و خوشحال است، سخنان خود را اینگونه به پایان می‌رساند: «خوشحالم که در کارهای کنگره استار شرکت می‌کنم. کنگره استار سال‌هاست که برای ایجاد یک خانواده دموکراتیک تلاش می‌کند. به یمن این مبارزه به صدای زنانی تبدیل شد که حقوقشان سلب شده بود، از حقوقشان محافظت شده و تضمین شد. زنان در حال حاضر انقلاب را رهبری می‌کنند. مهمترین آن پارادایم آزادیخواهانه زنان رهبر آپو، معمار این انقلاب بود. بدون این پارادایم ما به این روز نمی‌رسیدیم. پارادایم رهبر آپو برای ما زنان عرب درمان شد. من به عنوان یک زن عرب، فلسفه ملت دموکراتیک رهبر آپو را پذیرفتم و اکنون در این راستا با مردم زندگی می‌کنیم. هر زن باید قدرت خود را کشف کند. نباید این را بپذیرد که نمی‌تواند این کار را انجام دهد. او باید مسئولیت داشته باشد و فعالانه انقلاب را برای حفظ و دفاع از حقوق خود و ساختن جامعه‌ای جدید رهبری کند.»