ت‌ژک-اروپا با گرامیداشت یاد سکینه جانسز، فیدان دوغان، لیلا شایلَمَز، امینه کارا، میر پَروَر و عبدالرحمان قزل که در پاریس به قتل رسیدند، اطلاعاتی درباره تقویم کنش‌های اعتراضی به قتل‌عام پاریس به اشتراک گذاشت.
جنبش زنان کورد در اروپا (ت‌ژک-اروپا)، به مناسبت سالگرد قتل‌عام سکینه جانسز (سارا)، یکی از کادرهای برجسته پ‌ک‌ک، فیدان دوغان (روژبین)، نماینده ک‌ن‌ک در پاریس، لیلا شایلمز (روناهی)، عضو جنبش جوانان که در پاریس پایتخت فرانسه، در ۹ ژانویه ۲۰۱۳ به قتل رسیدند و امینه کارا (اَوین گویی)، هنرمند میر پرور و عبدالرحمان قزل که در ۲۳ دسامبر ۲۰۲۲ در پاریس به قتل رسیدند، بیانیه‌ای کتبی ارائه کرد.
در این بیانیه که حاوی اطلاعاتی درباره تقویم کنش‌های اعتراضی به قتل‌عام پاریس است، جملات زیر آمده است: «در آستانه دوازدهمین سالگرد قتل سکینه جانسز، یکی از پیشگامان جنبش زنان کوردستان، فیدان دوغان و لیلا شایلمز در پاریس، و دومین سالگرد قتل امینه کارا (اِوین گویی)، که ۳۲ سال پیشاهنگ مبارزات زنان بود، هنرمند میر پرور و میهن‌دوست ارزشمند کورد عبدالرحمان قزل هستیم. ما به عنوان جنبش زنان کورد در اروپا، یاد رفقای خود را که در هر دو قتل‌عام هدف قرار گرفتند، با عشق، احترام و قدردانی گرامی می‌داریم. بار دیگر قول می‌دهیم که حساب این قتل‌عام‌ها را می‌پرسیم.
واقعیتی که رفقای شهید ما نشان می‌دهند و هدف هر دو قتل‌عام بسیار مهم است که نمی‌توان آن را در یک دوره زمانی و مکانی محدود جای داد. ما در منطقه خاورمیانه و در میهن خود شاهد هستیم که جنگ جهانی سوم، جنگی علیه زنان است که رنگ اصلی را به خط آزادی که جایگزین نظام می‌باشد، بخشیده است. این جنگ چنان است که از یک سو، خونین‌ترین درگیری‌های قرن را به صحنه می‌برد، مردم قتل‌عام می‌شوند و مناطق جغرافیایی توسط سازمان‌هایی مانند داعش و مشتقات آن غارت می‌شود. از سوی دیگر، با ظرافت‌ترین سیاست‌ها و شیوه‌های جنگ ویژه، زنان، جوامع و کودکان را به غل و زنجیرهای صیقلی می‌بندند. نظام مردسالار به هر چیزی که معنویت، تقدس، معنا، زیبایی، نیکی، اخلاق، وجدانی و انسانی است حمله می‌کند. حتی مرگ زنانی که به عنوان زن‌کشی ثبت شده است، در سطح یک ترازنامه جنگی است.
در اینجا واقعیتی که توسط رفقای ما که در پاریس هدف قرار گرفتند، نمایندگی می‌شد، که مدعی تغییر این تصویری است که ما سعی کردیم به طور خلاصه بیان کنیم؛ حقیقت پیشاهنگی بود که تلاش می‌کند تا قرن بیست و یکم را به قرن زنان تبدیل کند. مبارزه رفیق سکینه جانسز چنین مبارزه‌ای بود. آنچه منجر به ترس آنها (نظام مردسالار) می‌شد، موضع سازش‌ناپذیر و محکم او در برابر نظام مردسالار و فرم مجسم‌یافته آن یعنی استعمارگری بود. او با این موضع‌گیری، الگوی زنان سراسر جهان بویژه زنان کورد بود. از مبارزه فیدان دوغان که این مبارزه را با کارهای دیپلماتیک خود که با استادی فراوان انجام می‌داد جهانی می‌کرد و مرزها را بی‌معنا می‌ساخت؛ از زنان جوانی مانند لیلا شایلمز در دام نظام نمی‌افتند و به دنبال اشتیاق خود برای آزادی می‌روند؛ از اوین گویی‌ها در شخص روژاوا ترسیدند که الهام‌بخش همه زنان و مردم جهان باشند. آنها از عشق میر پرور به ریشه و فرهنگ خود، با اینکه در تبعید بود، از نغمه‌های دردناک کوردیش و از جوهره میهن‌دوستی در شخص عبدالرحمان قزل که در برابر ظلم و ستم عقب‌نشینی نکرد، هراس داشتند. خلاصه اینکه نظام هژمونی بین‌الملل امید و مبارزه‌ای که جنبش آزادی کورد و جنبش آزادی زنان در شخصیت رفقای شهید ما به زنان و مردم دادند را بعنوان تهدیدی علیه خود دانسته و این قتل‌عام‌ها را انجام دادند.»
کانسپتی که از سال ۲۰۱۳ در حال اجراست
در این بیانیه با اشاره به اینکه این کانسپت حمله به پیشگامان زن از زمان قتل‌عام پاریس در سال ۲۰۱۳ بدون وقفه ادامه یافته است، آمده است: «بار دیگر در یک ماه ژانویه دیگر در باکور کوردستان، ۳ زن پیشگام کورد سِوه دَمیر، پاکیزه ناییر و فاطمه اویار؛ بسیاری از رفقای ما مانند هَورین خلف، ژیان تولهلدان، دایه عقیده در روژاوا؛ ناگیهان آکارسل، فریال سلیمان خالد، گلستان تارا و هرو بهاالدین در باشور کوردستان هدف قرار گرفتند.
اینکه قتل رفیق ما اوین گویی، صاحب راهپیمایی آزادی ۳۲ ساله در پاریس مصادف با دوره‌ای بود که شعار ژن، ژیان، آزادی طنین‌انداز شد، به این دلیل بود که او در این راه حلقه‌ای از زنجیر و راهنما بود. اما نه توانستند جلوی جهانی شدن شعار ژن، ژیان، آزادی را بگیرند و نه توانستند مردم کورد و زنانی را که برای آزادی می‌جنگند، به عقب‌نشینی وادارند. برعکس، خط جنبش آزادی کورد و جنبش آزادی زنان، الگوی زندگی آزاد آنها و سیستم مدیریت دموکراتیک آنها الهام‌بخش تمام جهان شده است. به همین دلیل و بار دیگر روژاوا که مصداق عینی آن است مورد هدف قرار می‌گیرد.
نیروهای عامل قتل‌عام پاریس، به ویژه دولت فاشیست ترکیه، به انقلاب زنان و الگوی آزادی‌خواهانه زنان حمله می‌کنند که در نتیجه مبارزات بسیاری از قهرمانان و شهدا، مانند اوین گویی است که میراث ساراها را به دوش می‌کشند و راه آنها را ادامه می‌دهند. هدف یک نسل‌کشی و زن‌کشی کوردها است. آنها می‌خواهند از تابش نور از روژاوا به سوریه و به مردم منطقه جلوگیری کنند، کل خاورمیانه را مانند افغانستان کنند و این سرزمین‌ها را در شخصیت زنان، به تاریکی محکوم کنند. به همین دلیل می‌گوییم که این همان قدرت، همان ذهنیت است که کوردها و زنان را از پاریس تا کوبانی، منبج و عفرین قتل‌عام می‌کند. به همین دلیل ما می‌گوییم که حساب خواستن از قتل‌عام پاریس به معنای پاسخگو کردن نیروهایی است که می‌خواهند خاورمیانه را به این تاریکی محکوم کنند. به همین ترتیب، حمایت از انقلاب زنان روژاوا، به معنای حفاظت از میراث شهدای پاریس است.
به عنوان جنبش زنان کورد در اروپا، ما از سال ۲۰۱۳ به مبارزه خود برای عدالت و پاسخگویی ادامه می‌دهیم. اولین پرونده قتل‌عام که در ۹ ژانویه اتفاق افتاد، با وجود اینکه مستند بود که قتل توسط سازمان استخباراتی دولت ترکیه (میت) برنامه‌ریزی شده بود، به دادگاه کشیده نشد. در دومین قتل‌عام پاریس که تلاش برای سرپوش گذاشتن بر عامل و بی‌عدالتی‌ای که زمینه را فراهم کرد؛ عامل دستگیر شد، اما با وجود گذشت دو سال، حتی یک بیانیه در این خصوص برای افکار عمومی اعلام نشد. در هر دو مورد قتل‌عام، «تصمیم محرمانه» دولت فرانسه به وضوح سپر حفاظتی برای عامل ایجاد می‌کند. در عین حال، راه به روی قتل‌ها و حملات سیاسی جدید می‌گشاید. این قتل‌ها که زنان کورد، پیشاهنگان جامعه را هدف قرار می‌دهد، باعث می‌شود که این قتل‌عام‌ها مانند حلقه‌های یک زنجیر یکی به یکی به آن اضافه شوند. ما به عنوان زنان کورد در اروپا امسال نیز مانند هر سال در خیابان‌ها خواهیم بود تا از قتل‌عام پاریس حساب‌خواهی کنیم.»
با وجود اینکه قاتلان مشخص هستند، چرا فرانسه ساکت است؟
در ادامه این بیانیه گفته شده است؛ «ما به قتل‌عام‌های پاریس اعتراض خواهیم کرد و یاد و خاطره شهدای خود را در سراسر اروپا به ویژه در فرانسه گرامی خواهیم داشت و در اینجا بار دیگر با سردادن شعارهای 'قاتل مشخص است! فرانسه چرا ساکت است' قاتلان را پاسخگو خواهیم کرد. ما موضع خود را در برابر قتل‌عام و نیروهایی که با سکوت و مذاکرات پشت پرده آنها همکاری می کنند، آشکار خواهیم کرد.» آمده است؛ «از ۲۳ دسامبر، سالگرد دومین قتل‌عام پاریس، تظاهرات، راهپیمایی‌ها و مراسم بزرگداشت در تمام کشورهای اروپایی به ویژه در پاریس، در ۹ ژانویه برگزار می‌شوند و با راهپیمایی و تجمع بزرگ با محوریت اروپا که در ۱۱ ژانویه ۲۰۲۵ در پاریس به اوج خود می‌رسد، به پایان می‌رسد.
بار دیگر بگوییم، نه ترورهای شما، نه جنگ‌های نامردانه و بزدلانه شما مانند سلاح‌های شیمیایی، نه بمباران‌های شما، نه انزوا، دستگیری، روش‌های جنگ ویژه، نه 'طرح فروپاشی' شما و نه تلاش‌های شما برای جرم‌انگاری نمی‌توانند ما را از مسیری که ساراها، اوین‌ها، روژبین‌ها و روناهی‌ها گشوده‌اند، منحرف کنند. ما اجازه نمی‌دهیم زنان در تاریکی ناپدید شوند. ما از ادعا، عزم و مبارزه خود برای تبدیل قرن بیست و یکم به قرن زنان در پرتو میراث مقاومت‌شان دست نخواهیم کشید. وعده ما پابرجاست، ما انقلاب زنان را گسترش خواهیم داد. بر این اساس، به‌ویژه تشکلات ما، ما از همه زنان کورد در اروپا، به ویژه فرانسه، مردم کورد، همه سازمان‌های زنان، نیروهای سوسیالیست و دموکراتیک که به انقلاب زنان و ارزش‌های دموکراتیک معتقد هستند و همه دوستانمان که از این مبارزه جهانی حمایت می‌کنند، تشکر کنیم و از آنها می‌خواهیم که در کنش‌های ۲۳ دسامبر، ۹ ژانویه و ۱۱ دسامبر شرکت کنند.
تقویم کنش‌های اعتراض و بزرگداشت‌ها
* ۲۳ دسامبر ۲۰۲۴: ساعت ۱۱:۳۷ به وقت قتل‌عام در مقابل مرکز فرهنگی کوردی احمد کایا، محل وقوع دومین قتل‌عام پاریس، یک لحظه سکوت برقرار می‌شود. سپس رسیتال دنگ‌بِژی برگزار می‌شود. برنامه بزرگداشت از ساعت ۱۸:۰۰ آغاز می‌شود. خانواده‌های شهدای پاریس، نمایندگان و اجزای ت‌ژک-اروپا، اعضای منتخب فرانسوی سازمان‌های زنان و سیاستمداران در برنامه بزرگداشت حضور خواهند داشت. جدای از سخنرانی‌ها، شعر و موسیقی معطوف به شهدای پاریس اجرا می‌شود.
* ۹ ژانویه ۲۰۲۵: تظاهرات گسترده در مقابل کنسولگری فرانسه در سراسر اروپا برگزار می‌شود. ساعت ۱۱:۰۰ در پاریس، راهپیمایی از مقابل مرکز فرهنگی کوردی احمد کایا به سمت اداره انفورمیشن (اطلاع‌رسانی) کوردها در پاریس، جایی که اولین قتل‌عام پاریس در آن رخ داد، برگزار می‌شود. پس از راهپیمایی نیز مانند هر سال از مقابل اداره بیانیه‌ای ایراد خواهد شد. پانلی در ساعت ۱۸:۰۰ در شهرداری دهم پاریس با حضور وکلای پرونده اول و دوم قتل‌عام پاریس برگزار می‌شود.
* ۱۱ ژانویه ۲۰۲۵: روز شنبه راهپیمایی و تجمع مرکزی برگزار می‌شود. راهپیمایی از ساعت ۱۰:۰۰ از مقابل ایستگاه قطار شمالی (Gare du Nord) آغاز می‌شود.»
