جنبش آزادیبخش کوردستان با پیشاهنگی رهبر عبدالله اوجالان رادیکالترین جنبش مبارزه آزادی‌ زنان در سراسر جهان است. رهبر اوجالان زن را به‌عنوان "اولین ملت به اسارت گرفته ‌شده در تاریخ" معرفی کرده و پس‌از آن که "ایدئولوژی آزادی زن" را در سال ۱۹۹۸ ارائه نمود، گفت "تا زن آزاد نشود، جامعه آزاد نخواهد شد".

ژن، ژیان، آزادی نتیجه ۴۵ سال مبارزه جنبش آزادی کوردستان است. این جنبش از اولین کنگره‌ی خود که ۲ زن در آن شرکت داشتند، تا سال ۱۹۹۳ که برای اولین‌بار برای ایجاد ارتش زنان گامی نهاده شد، مراحل بسیار دشواری را طی کرده‌ است. پس‌از کارزار ۱۵ آگوست ١٩٨۴/ ٢۴ مرداد ١٣۶٣ و آغاز مبارزات گریلایی، زنان کورد با تلاش و مبارزات و اصرار خود و درنتیجه مبارزاتی دشوار، جای خود را در مبارزات گریلایی باز کردند.

در نتیجه شهادت ده‌ها زن پیشاهنگ مبارزات کورد مانند بریوان، بریتان، زیلان و صدها زن دیگر، زنان کورد گام ب گام خود را سازماندهی نمودند. حزب آزادی زنان کوردستان (PAJK) و یگان‌های زنان آزاد (ستار) (YJA Star) محصول این سازماندهی بود.

زنان کورد هم‌زمان با کوهستان‌ها، در جامعه باکور کوردستان به شیوه گسترده خود را سازماندهی کردند. در دهه ١٩٩٠ بویژه در آغاز ٢٠٠٠ مبارزات زنان کورد در خیابان‌های باکور کوردستان مهر خود را بر مبارزات آزادی کوردستان زدند.

شعار ژن، ژیان، آزادی نتیجه این مرحله مبارزات آزادی زنان باکور است که هم اکنون به سمبل پیشاهنگی زنان کوردستان تبدیل ‌شده است. این‌گونه انقلاب رستاخیز زنان یکبار دیگر بر سر خاکی که انقلاب کشاورزی در آن به‌ وجود آمده بود، آغاز شد و به سطحی رسید که اکنون در سرتاسر کوردستان و جهان تکرار می‌شود. طنین این شعار در تمامی روژهلات کوردستان و حتی کلانشهرهای ایران حاکی از گسترش ایده‌های رهایی‌بخش جنبش آزادی کوردستان با پیشاهنگی کودار و کژار است.

جنبش آزادی کوردستان با پیشاهنگی رهبر اوجالان انقلابی در داخل انقلاب به وجود آورده و راه را برای سربرآوردن انقلاب آزادی زنان باز کرد. اکنون زنان کورد در باکور، باشور، روژآوا و روژهلات با  مبارزات قهرمانانه خود در صفوف جنبش آزادی زن، پیشاهنگی زنان جهان را برعهده دارند.

اکنون نه‌فقط در کوردستان بلکه در ایران، افغانستان، ترکیه و کشورهای عربی، امریکای لاتین و سرتاسر جهان شعار"ژن، ژیان، آزادی" به شعار مبارزات آزادی‌خواهی زنان تبدیل ‌شده است.