دَنیز درَیا و روکَن نَغَده، اعضای کوردیناسیون کژار (جامعه زنان آزاد روژهلات کوردستان)، در مورد مقاومت رهبر خلق کورد رهبر آپو در زندان امرالی و مبارزه برای آزادی زنان صحبت کرده و تأکید کردند که این مبارزه جهانی شده و در ایران نیز با پیشتازی وریشه مُرادی،
دنیز دریا، عضو کردیناسیون جامعه زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) و روکَن نغَده، عضو شورای مدیریت جامعه زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار)، در برنامه‌ای ویژه در شبکه آریَن تی‌وی، در مورد مقاومت رهبر آپو در زندان امرالی و وضعیت سیاسی زنان در روژهلات کوردستان و ایران صحبت کردند.
«در شخصیت رهبر آپو، خلق‌ها هدف قرار می‌گیرند»
دنیز دریا، عضو کردیناسیون جامعه زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) در آغاز ارزیابیهایش گفت: «تمام شهدای ماه اکتبر، به‌ویژه شهدای کارزار'نمی‌گذاریم خورشید ما تاریک شود'را یاد می‌کنیم و در شخصیت آن‌ها، یاد تمامی شهدای راه آزادی را با احترام گرامی می‌داریم و قول می‌دهیم آزادی جسمانی رهبر آپو را مبنای تمامی مبارزاتمان قرار دهیم».
در شخصیت رهبر آپو می‌خواهند موجودیت خلق‌ها را از بین ببرند. هربار با رویکردی متفاوت، سیاست محاصره را بر رهبر آپو اعمال می‌کنند. هدفشان از این سیاست‌ها، تحت فشار گذاشتن مردم است و می‌خواهند از رشد جنبش آزادی‌بخش خلق جلوگیری کنند. منبع این سیاست‌ها، قدرت‌های سلطه‌گر و مردسالارانه‌ای هستند که می‌خواهند جهانی بدون اراده و بی‌‌تفاوت بسازند. هر کس که این شرایط را نپذیرد و مقاومت کند، از بین می‌رود، به زندان افکنده می‌شود، ترور می‌شود. این‌ها مشکلات استعمارگرانی است که می‌خواهند به هر طریق ممکن سلطه‌ی خود را حفظ کنند زیرا وجود خود را در از بین بردن خلق‌ها می‌بینند.»
«امرالی و کوردستان به مرکز جنگ تبدیل شده‌اند»
روکَن نغَده عضو شورای مدیریت جامعه زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) گفت: «مرحله‌ای که اکنون در آن هستیم، مرحله جنگ جهانی سوم است. مرکز این جنگ در کوردستان است، اما قدرت‌های حاکم نمی‌خواهند این واقعیت را ببینند و توجه ملت را به جای دیگری معطوف می‌کنند. آن‌ها نمی‌خواهند مسئله اساسی آشکار شود. برای اولین بار در تاریخ بشریت، رهبری ظهور کرد که برای تمام جهان و هستی و آزادی مبارزه ای بی‌نظیر کرده است، به همین دلیل است که نمی‌خواهند کسی او را بشناسد و ببیند. به همین دلیل است که ما می‌گوییم، جنگ در امرالی و کوردستان در جریان است.
اولین زندگی در خاک کوردستان جوانه زد، که پیشاهنگش یک زن بود. کسی همچون رهبر آپو در همچون سرزمین و جغرافیای که در تاریخ آن زنان پیشگام بوده‌اند، بزرگ شده است. پس اکنون مردم با حمایت از رهبر آپو، در واقع از خود حمایت می‌کنند. آزادی جسمانی رهبر آپو را با آزادی خود یکی می‌دانند. همچنین روشنفکران نیز به این باور رسیده‌اند که رهبر آپو، رهبر ما است و با فکر و فلسفه‌اش می‌تواند ما را آزاد کند، در غیر این صورت از بین می‌رویم. دیگر می‌دانیم که چه می‌خواهیم و باید چکار کنیم؛ هدف‌مان روشن است و به این نتیجه رسیدیم که خودمان نیازمند آزادی هستیم. رهبر آپو تنها یک فرد اسیر در امرالی نیست؛ بلکه او روح، علم، فلسفه و زندگی است.»
«دولت ایران می‌خواهد با دستگیری و اعدام، با مبارزه زنان مقابله کند»
دنیز دریا در ادامه ارزیابیهایش به وضعیت زندانیان سیاسی در ایران پرداخت و گفت: «ابتدا درود می‌فرستم به مقاومت وریشه مُرادی و تمامی کسانی که همراه او در مقاومت پیش‌قدم هستند. هرگاه زنان ببینند خطری خلق‌ها و زندگی انسان‌ها را تهدید می‌کند، فرهنگ مقاومت را زنده کرده و با جوانان در مقابل آن ایستادگی می‌کنند. در روژهلات کوردستان و ایران، با فکر و اندیشه رهبر بشریت رهبر آپو، دوباره این فرهنگ هزارساله مقاومت زنان احیا شده است و به صدای همگان تبدیل شده است. این مبارزه با پیشگامی شیرین علم‌هولی آغاز شد و با زینب جلالیان ادامه دارد که ۱۷ سال است در برابر سیستم سلطه‌گر مردسالارانه مقاومت می‌کند، و شاهد هستیم که این اندیشه هر روز قوی‌تر می‌شود و دولت اشغالگر ایران آن را یک تهدید بزرگ برای خود می‌بیند. دولت ایران با دستگیری و اعدام، در مقابل این موضع انقلابی، که هم خود و هم جامعه‌اش را می‌سازد و با سیستم مبارزه می‌کند، می‌خواهد از این مبارزه جلوگیری کند.
سیستم اشغالگر ایران با هدف قرار دادن زندانیان سیاسی می‌خواهد خلق و زنان را به تسلیم شدن وادار کند، اما این مقاومت و مبارزه در سایه ۵۴ سال مبارزات رهبر آپو، هر کسی که شاهد آن باشد دیگر نمی‌تواند به روال قبل زندگی کند. در سیستم استعماری دو راه بیشتر وجود ندارد: یا پذیرش سیستم یا سکوت. اما در مقابل این شرایط، با پشتوانه مبارزات رهبر آپو، مبارزه در زندان‌های ایران به پیشتازی وریشه مُرادی هر روز گسترده‌تر و قوی‌تر می‌شود»
«مبارزه وریشه مرادی در مقابل حملاتی است که به زنان و خاک صورت می‌گیرد»
روکَن نغَده در مورد بازداشت وریشه مُرادی (جوانا سنه) در زندان اوین گفت: «رفیق جوانا زن مقاوم و مبارزی است که در مقابل حملاتی که به خلق و زنان در دوران انقلاب ژن ژیان آزادی شد، در سازماندهی زنان نقش مهمی را به عهده گرفت. اما رژیم اشغالگر ایران تحمل ایستادگی در مقابل کنش و مبارزاتش را نداشت به همین خاطر او را زندانی کرد . رژیم فکر می‌کرد که با زندانی کردنش، صدایش خاموش خواهد شد، اما آگاهی و هوشیاری زن آزاد در زندان هم برجسته‌تر می‌شود، زیرا این مقاومت از مقاومت رهبر آپو در امرالی آغاز شده و در هر جایی، از جمله زندان‌های ایران گسترش یافته است.»
فراخوانی برای حمایت از زندانیان سیاسی
دنیز دریا در پایان ارزیابیهایش فراخوانی داد و گفت: «همه باید با صدای خود و به هر طریق ممکن در این کارزار آزادی شرکت کنند و آزادی خود را به آزادی زندانیان سیاسی گره بزنند.»
