امینه دمیر... دیگر همه او را با نام روسیدا مردین می‌شناسند. او در منطقه قوسَر شهر مِردین به دنیا آمد. تحصیلات خود را در منطقه قوسَر آغاز می‌کند. او تحصیلات خود را در دبیرستان آناتولی به پایان می‌رساند. در اینجا او در میان محفل رفقای خود بسیار محبوب می‌شود. امینه دمیر و سرخوبون قوسَر در دبیرستان هم‌کلاس بودند. سرخوبون قوسر در سال ۲۰۰۶ به صفوف ه‌پ‌گ پیوست و سه سال بعد در درگیری به شهادت رسید. امینه دمیر که این خبر را شنید، مدت‌ها به سوگواری همکلاسی‌اش می‌پردازد.

او در امتحان دانشگاه قبول شد و در سال ۲۰۰۶ در آنکارا ساکن شد. او از کودکی که در میان جنگ به دنیا آمد و بزرگ شد به سیاست علاقه‌مند شد و از سال اول در دانشگاه غازی آنکارا، در بخش اقتصاد در فعالیت‌های سیاسی شرکت کرد. وقتی در خوابگاه‌های دانشگاه غازی که تحت کنترل نژادپرستان است سرپناهی پیدا نمی‌کند، با رفقایش در خانه دانشجو می‌ماند. زن جوان علاقه زیادی به درس خواندن داشت. او در خانه‌های دانشجویی با زنان جوان زیبا که رویای مشابهی با او دارند جمع می‌شود و در بحث‌های برابری جنسیتی، آزادی و توانمندسازی زنان کورد شرکت می‌کند. دوندو گوک و چاغلا یِل‌اَسَر که سالها بعد سرنوشتی مشابه خواهند داشت و پس از آنها به قافله ستارگان می‌پیوندند، از جمله این زنان جوان هستند. آنها اولین جنگ خود را علیه فئودالیسم با سازماندهی برای رویای زنان آزاد شروع می‌کنند.

یورش پلیس و دستگیری

یک روز پلیس در آنکارا به خانه‌اش یورش می‌برد. پس از آن روز، تغییر برای امینه دمیر آغاز می‌شود و او شروع به مشارکت فعال در جنبش دانشجویی می‌کند. پس از دستگیری رفقایش، او متوجه می‌شود که مسئولیتش افزایش یافته است و فعالیت‌های سیاسی خود را در جنبش جوانان دانشجویی میهن‌دوست، که شامل دانشجویان کورد در آنکارا می‌شود، آغاز می‌کند. او به زودی در سال ۲۰۰۸ دستگیر شد و برای اولین بار به زندان می‌افتد. او در یک بند سه نفره در زندان بسته زنان سینجان، جایی که انزوای زندانیان سیاسی شدید است، می‌ماند. همراه با چاغلا یل‌اسر، یکی از رفقای هم‌بندی‌اش، دوره‌ای را سپری می‌کنند که در آن خاطرات خود را با هم سهیم می‌شوند، رویا می‌بینند، می‌خوانند، خود را بهبود می‌بخشند و در برابر انزوا مقاومت می‌کنند. او با نشاط و گفتگوی خود به روحیه‌ای برای رفقایش چه در بند و چه در بند‌های اطراف که صدایش به آنها می‌رسید مبدل می‌شود. او پس از مدت کوتاهی آزاد می‌شود و از همان جایی که رها کرده بود به کارش ادامه می‌دهد.

کارهای (روزنامه) آزادی وطن (Azadiya Welat)

امینه دمیر که مجبور به ترک تحصیل شده بود، این بار تصمیم می‌گیرد کارکن مطبوعات آزاد شود. پس از آزادی از زندان، او به شهر آمد می‌رود تا با عشق، اشتیاق و اراده بیشتر به یک کارکن مطبوعات آزاد تبدیل شود. او در جوانی مدیر مسئول روزنامه آزادی وطن شد. او به دلیل کارهای مطبوعات آزاد در روزنامه آزادی وطن به ۱۳۷ سال زندان محکوم شد.

در سال ۲۰۱۰ به کوه‌ها می‌رسد

امینه دمیر با درک اینکه فرصت و زمینه‌ای برای انجام کارهای مطبوعات آزاد باقی نمانده است، در سال ۲۰۱۰ به کوه‌های کوردستان روی آورد تا مبارزات خود را آزادانه و قوی‌تر انجام دهد. امینه دمیر که در کوهستان‌های کوردستان نام روسیدا را به خود اختصاص داد، در رکاب غربت‌اَلی اَرسوز و خلیل داغ شروع به راهپیمایی کرد. امینه دمیر پس از ۱۴ سال حضور در کوه‌های آزاد کوردستان، مانند رفقای دانشگاهی‌اش دوندو گوک، چاغلا یل‌اسر، نَجاتی گونَش، اَرهان اولچَن و بسیاری از رفقایش که نامشان را نیاورده‌ایم به کاروان شهدا می‌پیوندد.