در نامه‌ی سرگشاده ٢٠ سازمان حقوق بشری بین‌المللی و ایرانی از مقامات جمهوری اسلامی خواسته شده است که با توجه به شمار بالای مبتلایان و فوت‌شدگان در اثر ابتلا به کرونا زندانیان سیاسی زن را فورا آزاد کنند.

این نامه سرگشاده به امضای چندین نهاد حقوق بشری ایرانی از جمله بنیاد عبدالرحمن برومند، کانون مدافعان حقوق بشر، مرکز حقوق بشر ایران و نیز فدراسیون بین‌المللی جوامع حقوق بشر رسیده است.

نویسندگان این نامه با اشاره به آغاز کسب‌و کار در ایران علی‌رغم وضعیت اسفناک کنونی اعلام کرده‌اند که این وضعیت می‌تواند منجر به بروز موج جدیدی از شیوع کرونا شود.

نویسندگان با یادآوری انتشار گزارش ماه فوریه سازمان ملل در خصوص وضعیت غیربهداشتی زندان‌های ایران و تعداد بیش از ظرفیت زندانیان افزوده‌اند؛ وضعیتی که می‌تواند باعث شیوع سریع بیماری‌های عفونی شود و حالا از اوایل ماه مارس، کرونا هم وارد این لیست شده است.

در این نامه سرگشاده به شرایط نامناسب و غیر بهداشتی زندان زنان اشاره شده و اینکه تعدادی بیشتر از ظرفیت زندان در آنجا نگهداری می‌‌شوند.

به گفته نویسندگان نامه، در هر اتاق زندان زنان ۱۸ زندانی زن هستند که تمامی کارهای روزانه خود از قبیل نشستن، خوابیدن، خوردن و نوشیدن را در همین اتاق و با فاصله‌ای بسیار کم از هم انجام می‌دهند.

این زنان همچنین به وسایل بهداشتی و دارویی نیز دسترسی ندارند و از دادن دارو به بیماران نیز خودداری می‌شود. نویسندگان نامه این عمل را مصداق شکنجه دانسته‌اند. برخی از این زندانیان در اعتراض به این وضعیت دست به اعتصاب غذا نیز زده‌اند.

بر اساس گزارش‌های منتشر شده تا کنون حداقل ۱۰ زندانی در ایران بر اثر کرونا جانشان را از دست داده‌اند. اگرچه نویسندگان نامه تاکید کرده‌اند که نمی‌توانند این آمار را تایید کنند چرا که محققان مستقل دسترسی به زندان‌های ایران ندارند.

مقامات جمهوری اسلامی اعلام کرده‌اند که دهها هزار زندانی را از طریق مرخصی یا عفو آزاد کرده‌اند با این حال نویسندگان این نامه گفته‌اند نمی‌توانند این رقم را تایید کنند. گذشته از این صدها زندانی سیاسی مشمول این آزادی نشده‌اند.

در نامه آمده است: "این بخشی از سیاستی است که به نظر می‌رسد برای شکنجه بیشتر زندانیان سیاسی از طریق نگه داشتن آنها در شرایط خطرناک زندان اتخاذ شده است."

نویسندگان این نامه سرگشاده در پایان نامه خود نوشته‌اند: "بنابراین ما از دولت‌ها، سازمان‌های غیردولتی، روزنامه‌نگاران، سازمان ملل و سایر نهادهای بین‌المللی می‌خواهیم که با افزایش فشار بر مقامات ایران خواهان آزادی فوری زندانیان شناخته‌شده‌ای که نامشان در آخر این نامه آمده  و نیز سایر زندانیان سیاسی به منظور نجات جان آنها شوند."

نویسندگان نامه تاکید کرده‌اند که زنانی که نامشان در لیست این نامه آمده است، مدافعان شناخته‌شده حقوق بشر، وکیل، نویسنده، هنرمند و فعال محیط زیست هستند و برخی از آنها طولانیترین و شدیدترین احکام در تاریخ ایران را گرفته‌اند. این لیست شامل زندانیان ایرانی و نیز دو تابعیتی است.

زینب جلالیان، نسرین ستوده، نرگس محمدی، نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی، آتنا دائمی، فریبا عادلخواه و گلرخ ایرایی از جمله ۵۰ زندانی‌ای هستند که نامشان در این لیست آمده است.

اسامی زندانیان سیاسی زن که در نامه آمده است به این شرح است:

• زندان اوین:

۱. نسرین ستوده

۲. فریبا عادلخواه

۳. کیلی مور گیلبرت

۴. مژگان کشاورز

۵. صبا کرد افشاری

۶. راحله احمدی

۷. یاسمن آریانی

۸. منیره عربشاهی

۹. آتنا دائمی

۱۰. نیلوفر بیانی

۱۱. سپیده کاشانی

۱۲. مریم اکبری منفرد

۱۳. سامانه نوروز مرادی

۱۴. نگین قدمیان

۱۵. زهرا زهتابچی

۱۶. رضوانه خان بیگی

۱۷. الهام برمکی

۱۸. مریم حاج حسینی

۱۹. مریم ابراهیم وند

• زندان‌های دیگر:

۲۰. گلرخ ایرایی ابراهیمی (زندان قرچک)

۲۱. لیلا میرغفاری (زندان قرچک)

۲۲. رها احمدی (زندان قرچک)

۲۳. زهره سرو (زندان قرچک)

۲۴. فاطمه خویشوند (زندان قرچک)

۲۵. نرگس محمدی (زندان زنجان)

۲۶. زینب جلالیان (زندان خوی)

۲۷. فاطمه سپهری (زندان وکیل آباد، مشهد)

۲۸. فاطمه دادوند (زندان بوکان)

۲۹. مژگان صیامی (زندان مرکزی اردبیل)

۳۰. فاطمه اسماء اسماعیل زاده

۳۱. انیس سعادت

۳۲. ژاکا اسماعیل پور

۳۳. شیدا نجفیان

۳۴. سمیرا‌هادیان

۳۵.‌هاجر اردسی

۳۶. حکیمه احمدی

۳۷. فاطمه کهن زاده

۳۸. زری توکلی

۳۹. گیتا حر

۴۰. مریم مختاری

۴۱. ساغر محمدی

۴۲. مژگان اسکندری

۴۳. ناهید بهشید

۴۴. سیمین محمدی

۴۵. احترام شیخی

۴۶. شیدا عابدی

۴۷. معصومه قاسم زاده ملکشاه

۴۸. یلدا فیروزیان

۴۹. فریده جابری

۵۰. معصومه عسکری