اگر سده ٢٠ را سده انقلابها بخوانیم بدون شک مرکز این انقلاب‌ها را باید آمریکای لاتین دانست. در سده بیستم طی سالهای متمادی جنبش‌های انقلابی تشکیل شدند و برای براندازی دیکتاتورها وارد صحنه شدند. این انقلاب‌ها پیشاهنگان بزرگی را همچون چه‌گوارا به خود دیدند که برای "انسان نوین" مبارزه کنند. اما بسیاری از این انسان‌های نوین "مرد" نبودند. در مجموع پس از ١٩۵٠، هزاران زن به نیروهای آزادی‌خواه و انقلابی ملحق شدند.

موضوع اصلی کتاب "جنبش‌های گریلا و زنان" به تمامی به زنان اختصاص داده شده است. کومپیرته به زنانی که در انقلاب‌های نیکاراگوئه، السالوادور و ایالت چیاپاس مکزیک مشارکت کرده و در مبارزه مسلحانه جای گرفته‌اند پرداخته است.

کتاب در چهار فصل به مباحث زیر پرداخته است؛

نقش تازه دختران ساندینو

میدان زنان علیه مدیران نظامی السالوادور

قیام دیگر زنان: ظهور ارتش زاپاتیستا

ارزیابی مجدد جنبش‌های زنان و گریلا: بازگشت به کوبا

مدل سده ٢١؛ ی.پ.ژ

کومپیرته در بخش پایانی کتاب به میزان مشارکت زنان در کشورهایی دیگر در مقایسه با کوبا می‌پردازد که از سال ١٩۵٠ زنان بسیاری به نیروهای گریلا ملحق شده بودند.

بدون شک مدل سده ٢١ این کتاب هم می‌تواند موضوع تازه‌ای باشد و در چنین شرایطی می‌توان گفت که ی.پ.ژ و انقلاب روژاوا جایگاه ویژه‌ای در آن خواهند داشت.