ابتکار عمل روزنامه‌نگاران آزاد و پلاتفرم زنان مزوپتامیا در سالگرد بمباران روزنامه‌ی ازگور اولکه (سوم دسامبر ۱۹۹۴)، روز گذشته در مقابل ساختمان این روزنامه در منطقه‌ی بایزید کاردگا یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار کردند. در این تجمع یاد ارسین یلدز که در این حمله کشته شد گرامی داشته شد.

ساروهان الوچ سخنگوی حزب دمکراتیک خلق‌ها-ه.د.پ، انور حمزه اغلو سخنگوی مشترک کنگره‌ی دمکراتیک خلقها-ه.د.ک، ارن ککسین رئیس مشترک جمعیت حقوق بشر، آزاد بارش رئیس وقف فرهنگی ایزدی، فاروق ارن نماینده‌ی سندیکای دیسک و تعداد زیادی روزنامه‌نگار در این تجمع حضور داشتند و سخنرانی کردند.

شرکت کنندگان در این تجمع پوستر "رسانه‌ی آزاد ساکت نخواهد شد" و تصاویر ارسین یلدز، موسی عنتر (آپه موسی)، فرهاد تپه و قدری باگدو را در دست گرفتند. سخنگوی پلاتفرم زنان روزنامه‌نگار مزوپتامیا عایشه گونای سخنرانی کند. گونای خاطرنشان کرد که پس از ۲۴ سال تحقیقات در مورد حمله به این روزنامه به هیچ نتیجه‌ای نرسیده است.

این آتش شما را هم خواهد سوزاند

گونای خاطرنشان کرد که روزنامه‌ی ازگور اولکه با تلاشهای بسیار  تاسیس شد و گفت: بعد از روزنامه‌های هالک گرچگی، ینی‌هالک گرچگی، ولاتی نوی، روژف آزاد، ولات و روژف آزاد، علی رغم حملات و تهدیدات روزنامه‌ی ازگور اولکه در ۲٨ آوریل ۱۹۹۴ آغاز به انتشار کرد. بعد از ۲۳۹ روز انتشار، در تاریخ سوم دسامبر ۱۹۹۴ ساختمان بخش تکنیکی روزنامه در کادرگای استانبول هم زمان با دفتر مرکزی در باگااوغلو و دفتر آن در آنکارا با بمب هدف حمله قرار گرفتند. مبارز بخش رسانه ارسین یلدز در این حمله جان باخت. در مقابل این حمله بر علیه مجرمان هیچ کاری انجام نگرفت و روزنامه‌نگاران دستگیر شدند. ۲۴ سال است که تحقیقات به هیچ نتیجه‌ای نرسیده است.

از اولکه حمایت کنید

گونای در ادامه‌ی سخنانش گفت: برخی ازروشنفکران در نوشته‌هایشان از روزنامه‌ی ازگور اولکه حمایت کردند.

۳۵ روزنامه این راه را ادامه دادند

عایشه گونای اعلام کرد، بعد از روزنامه‌ی اوزگور اولکه بر اساس انتشارات آزاد، ۳۵ روزنامه‌ی دیگر آغاز به انتشار کردند و در ۲۳ آگوست ۲۰۱۶ روزنامه‌ی اوزگور لوکچو دمکرات آغاز به کار کرد، اما در ۲٨ مارس ۲۰۱٨ تعطیل شد و برای چاپخانه‌ی گون (روز) توسط رژیم حاکم قیم تعیین شد و تعداد زیادی روزنامه‌نگار دستگیر شدند.

گونای در پایان سخنانش گفت: ما می‌خواهیم رفقایمان فورا آزاد شوند. امروز تعداد زیادی از رفقایمان به دلیل انتشار حقایق در زندان هستند. ما همانند همفکران و همراهان آپه موسی و غربتلی(ها) می‌گوییم: کسانی که دیروز با بمباران می‌خواستند ما را نابود کنند امروز می‌خواهند با زندان صدایمان را خفه کنند. فکر می‌کردند با بمباران از بین می‌رویم اما ما هزاران شدیم و در مقابلشان ایستادیم.