جمیل بایک، رئیس مشترک شورای اجرایی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک) اظهار داشت: «رویکردهای عمل‌گرایانه نسبت به کوردها و مسئله کوردها به طور کلی در احزاب سیاسی ترکیه برطرف نشده است و آلترناتیو برای دولت با رویکرد صحیح به مسئله کورد امکان پذیر است.
جمیل بایک که مصاحبه‌ای اختصاصی با خبرگزاری فرات (ANF) داشته است، ارزیابی‌هایی را درباره اپوزیسیون ترکیه و رویکرد به مسئله کورد ارائه کرد. بایک با بیان اینکه سیاست‌های دولت آک‌پ-م‌ه‌پ در روژاوا نشان می‌دهد که دولت همچنان به دنبال تعمیق سیاست نسل‌کشی و دستیابی به نتایج است، افزود: «در حال حاضر روندی وجود دارد که در آن جنگ ویژه غالب است. رویکرد دولت و حکومت نسبت به رهبر آپو و مسئله کورد فراتر از کانسپت جنگ ویژه نرفته است.» از سوی دیگر، بایک برخورد صحیح با مسئله کورد را برای اپوزیسیون مهم دانست و گفت: «اگر قرار است در ترکیه سیاست انجام شود و جایگزینی برای دولت وجود داشته باشد، تنها با رویکردی صحیح به مسئله کورد و دفاع از راه‌حل دموکراتیک مسئله کورد امکان‌پذیر است. اگر اپوزیسیون ترکیه نمی‌تواند سیاست جایگزینی برای سیاست دولت ایجاد کند، به این دلیل است که رویکردی صحیح با مسئله کوردها ندارد. اگر سیاست جایگزین دفاع از حداقل اصول دموکراتیک و مبارزه برای آن باشد، راه انجام این کار در ترکیه رویکرد صحیح به مسئله کورد و دفاع از راه‌حل مسئله کورد است.»
بخش سوم گفتگوی ویژه جمیل بایک به شرح زیر است:
*در حالی که سیاست نسل‌کشی علیه کوردها با سرعت تمام ادامه داده می‌شود، سیاست ترکیه در رابطه با مسئله کورد در کنار اظهارات باغچلی در چارچوب مسئله کورد به چه سطحی رسیده است؟ آیا فکر می‌کنید در رویکرد به مسئله برای هر دو حزب حاکم و اپوزیسیون و به ویژه ج‌ه‌پ تفاوت وجود دارد؟
مسئله کورد بزرگترین مسئله ترکیه است. اگر حل شود، انگیزه زیادی به ترکیه می‌دهد، اما اگر حل نشود، به بند و زنجیر بزرگی برای ترکیه تبدیل می‌شود. مسئله کورد در شرایط کنونی یک بند بزرگ است. زیرا رویکرد دولت برای حل مسئله تاکنون توسعه نیافته است. انکار و تخریب به عنوان تنها روش استفاده شده است. بدیهی است که این امر مسئله را بزرگتر می‌کند و نتیجه‌ای جز تشدید غل و زنجیر بر پای ترکیه ندارد. اما با وجود واقف بودن به این موضوع، بر نسل‌کشی کوردها تاکید می‌شود. این نیز رابطه عمیقی با ذهنیت دارد. از سوی دیگر، گروهی هم هستند که از طریق حل نشدن مسئله کورد وجود دارند، به سیاست می‌پردازند و مال و ملک می‌اندوزند. اینها بخش‌هایی هستند که در دولت مستقر شده‌اند.
مسئولیت اصلی تعمیق و حل نشدن مسئله کورد بدون شک سیاست است. سیاست در ترکیه به کیفیتی نرسیده است که مشکلات را حل کند، روش‌ها را توسعه دهد و پیشرفت کند. درک دولت محور و نه جامعه محور از سیاست ادامه یافته است. ایدئولوژی ملی‌گرا و مونیستی دولت-ملت، سیاست ترکیه را مرتجع و ناکارآمد کرده است. یک واقعیت سیاسی در ترکیه وجود دارد که حتی مشکل بزرگی مانند مسئله کورد را در همه ابعادش نمی‌پذیرد. وقتی از گذشته تا امروز نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که تغییر چندانی در سیاست ترکیه ایجاد نشده است. با این حال می‌توان گفت که تغییر خاصی در جامعه ترکیه وجود دارد. با وجود تمام عملیات‌های جنگ ویژه فاشیستی، تغییری در جامعه ترکیه در حال رخ دادن است. به ویژه مبارزه و پارادایم ما تأثیر بسزایی بر جامعه ترکیه دارد. باز هم علیرغم تمامی عملیات‌های انتشار اطلاعات نادرست و ادراک، تحولات روژاوا بر جامعه ترکیه نیز تاثیر می‌گذارد. همچنین باید به سهم سیاست دموکراتیک اشاره کرد. از این نظر، جامعه در ترکیه از سیاست جلوتر است. این یک پارادوکس جدی است. وضعیتی وجود دارد که با واقعیت سیاست در تضاد و تناقض است. با این حال، سیاست باید در خط مقدم باشد.
اپوزیسیون باید رویکردی صحیح به مسئله کورد داشته باشد
تغییری در رویکرد دولت وجود ندارد. برعکس، دولت آک‌پ-م‌ه‌پ در تلاش است تا سیاست نسل‌کشی را تعمیق بخشد و آن را به نتیجه برساند. ملموس‌ترین شاخص این امر رویکرد دولت به روژاوا است. در حالی که اینها در حال وقوع است، تلقی از اظهارات دولت باغچلی به عنوان تغییر رویکرد سیاسی بسیار اشتباه است. در حال حاضر روندی وجود دارد که در آن جنگ ویژه غالب است. رویکرد دولت و حکومت نسبت به رهبر آپو و مسئله کورد از کانسپت جنگ ویژه فراتر نرفته است. بنابراین، رویکرد جدیدی برای مسئله کورد توسط دولت و حکومت ایجاد نشده است.
برای سیاست اپوزیسیون مهم است که رویکرد صحیحی به مسئله کورد داشته باشد. اگر قرار است در ترکیه سیاست انجام شود، اگر جایگزینی برای دولت وجود داشته باشد، این تنها با رویکردی صحیح به مسئله کورد و دفاع از راه‌حل دموکراتیک مسئله کورد امکان‌پذیر است. اگر اپوزیسیون ترکیه نمی‌تواند سیاست جایگزینی برای سیاست دولت ایجاد کند، به این دلیل است که رویکرد صحیحی به مسئله کورد ندارد. اگر سیاست جایگزین دفاع از حداقل اصول دموکراتیک و مبارزه برای آن باشد، راه انجام این کار در ترکیه این رویکرد صحیح به مسئله کورد و دفاع از راه‌حل مسئله کورد است. به نظر می‌رسد اخیراً برخی از احزاب مخالف رویکردهای مثبت‌تری نسبت به گذشته داشته‌اند. اگرچه این مثبت است، اما یک رویکرد یکپارچه، مصمم و راه حل محور هنوز ایجاد نشده است. به طور کلی، رویکردهای عمل‌گرایانه به کوردها و مسئله کورد در احزاب سیاسی برطرف نشده است. ذهنیت ناسیونالیستی و مونیستی بر سیاست تأثیر می‌گذارد. این امر مانع از داشتن رویکرد صحیح به مسئله کورد و ایجاد نگرش مبتنی بر حل مسئله کورد می‌شود.
در سیاست دموکراتیک مبارزه‌ای وجود دارد تا اطمینان حاصل شود که سیاست ترکیه از تأثیر ذهنیت ملی‌گرا، مونیستی و دولت‌گرا خارج شود و مبتنی بر رویکردی باشد که واقعیت اجتماعی را در نظر می‌گیرد. می‌توان اظهار داشت که این امر پیامدهایی به خصوص برای احزاب مخالف دارد. هم مبارزه سیاسی و هم استراتژی سیاسی دنبال شده، هم به عنوان ه‌دپ در گذشته و هم اکنون به عنوان دم پارتی، بر احزاب اپوزیسیون ترکیه تأثیر می‌گذارد. در نهایت روش اجرا شده تحت عنوان اجماع شهری در انتخابات محلی نتایج مثبتی به دست آورده است. این رویکردهای توسعه یافته توسط سیاست دموکراتیک بر سبک و سیاست احزاب مخالف تأثیر می‌گذارد.
ج‌ه‌پ در انتخابات گذشته به عنوان حزب اول ظاهر شد. از آنجایی که این حزب در انتخابات اول شد، این حزب است که باید بیشترین مسئولیت را برای حل مشکلات بپذیرد. جامعه ترکیه انتظارات خود را به نفع ج‌ه‌پ ابراز کرده است و از ج‌ه‌پ خواست تا با تبدیل شدن به حزب اول مشکلاتش را حل کند. اگر ج‌ه‌پ بر اساس این مسئولیت عمل کند، حمایت بیشتری از جامعه دریافت خواهد کرد. با توجه به اینکه مسئله کورد اساس همه مشکلات ترکیه را تشکیل می‌دهد، آینده ج‌ه‌پ و اینکه آیا یک دولت جایگزین خواهد بود یا خیر، با رویکرد آن به مسئله کورد مشخص خواهد شد. اگر تصور شود که هر مشکلی در ترکیه بدون در نظر گرفتن مسئله کورد مانند گذشته و بدون مبنا قرار دادن راه‌حل دموکراتیک مسئله کورد قابل حل است و در صورت در افتادن به چنین اشتباهی، ایجاد هر گونه پیشرفت از سوی ج‌ه‌پ یا دیگر احزاب مخالف ممکن نخواهد بود. در این راستا، آینده ج‌ه‌پ با رویکرد ج‌ه‌پ به مسئله کورد تعیین خواهد شد. دولت جدید ج‌ه‌پ رویکردهای مثبتی برای حل مسئله کورد دارد. می‌توان گفت که نسبت به گذشته تفاوتی در رویکرد وجود دارد. مهم این است که این را به یک برنامه دموکراتیک تبدیل کنیم.
حتی اثری از دموکراسی بورژوایی باقی نمانده است
*با پایان یافتن انتخابات محلی، سیاست قیم اجرایی شد. این بار دستگیری شهرداران مشترک شهرداری و سیاست قیم به شهرداری‌های ج‌ه‌پ نیز سرایت کرد. آیا ذهنیت قیم فقط غصب شهرداری‌هاست؟
منظور از انتصاب قیم چیست، موضوعی است که بحث گسترده‌ای دارد. مهم این است که در برابر آن موضع داشته باشیم و با آن مبارزه کنیم. البته قیم فقط غصب شهرداری‌ها نیست. این اراده مردم است که توسط قیم غصب شده است. در حال حاضر در ترکیه سیستم و مدیریتی وجود دارد که اراده مردم در آن وجود ندارد. بنابراین مشروع و دموکراتیک نیست. دموکراسی با انتصاب قیم بر شهرداری‌ها توسط دولت، عزل منتخبان و دستگیری و زندانی شدن آنها کاملاً کنار گذاشته شده است. این رویه کار دولت آک‌پ-م‌ه‌پ است. با حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ حتی از دموکراسی نمایندگی که به آن دموکراسی بورژوایی می‌گویند نیز اثری باقی نمانده است.
اینکه رویه قیم علیه شهرداری‌های ج‌ه‌پ شروع شده است، از یک طرف درک دولت را آشکار می‌کند و از طرف دیگر نشان می‌دهد که آنها می‌خواهند ج‌ه‌پ را تعدیل کنند. با این کار، ج‌ه‌پ مرعوب و تهدید می‌شود و مجبور به ترک رابطه خود با دم پارتی می‌شود. زیرا دولت آک‌پ-م‌ه‌پ می‌بیند که اپوزیسیون وابسته به کوردها و نیروهای دموکراتیک ترکیه آلترناتیوی برای خود خواهد بود و از این می‌ترسد. لذا با سیاست انتصاب قیم سعی در جلوگیری از این خطر دارد.
البته سیاست قیم امری بی‌اثر است. این یک سیاست ورشکسته است. مردم در انتخابات محلی ۳۱ مارس پاسخ لازم را به قیم و صاحبان این ذهنیت دادند. به قول مردم قیم‌ها فرستاده (برگردانده) شدند. با این حال، دولت و حکومت از نسل‌کشی کوردها دست برنداشته‌اند، زیرا بر آن اصرار دارند. این دلیل اصلی است که بار دیگر شروع به انتصاب قیم‌هایی کردند که مردم آنها را فرستاده بودند. بنابراین، هرکسی که با رویه قیم مخالف است، ابتدا باید به طور کل‌نگر، مصمم و شجاعانه به مسئله کورد بپردازد. غلبه بر ذهنیت مونیستی، اقتدارگرا، ارتجاعی و توسعه دمکراتیک شدن در ترکیه تنها با حمایت از راه‌حل دموکراتیک مسئله کورد امکان‌پذیر است. تا زمانی که از این امر اجتناب کند، ذهنیت مونیستی، اقتدارگرا و ارتجاعی به طور فزاینده‌ای کل جامعه و سیاست ترکیه را احاطه کرده و خفه خواهد کرد. انتصاب قیم بر شهرداری‌های ج‌ه‌پ به وضوح این واقعیت را آشکار می‌کند.
از سوی دیگر، دولت آک‌پ-م‌ه‌پ با انتصاب قیم در تلاش است تا از انتخابات محلی انتقام بگیرد. با این کار او به وضوح مردم را مجازات می‌کند. همچنین مرتکب چنین جنایت آشکاری شده است. جامعه ترکیه به ویژه مردم کورد این واقعیت را می‌بینند و به شدت در برابر آن واکنش نشان می‌دهند. جامعه از رویه قیم و این رویکرد دولت آک‌پ-م‌ه‌پ بسیار آشفته است.ی همچنین سعی می‌کند این ناراحتی را منعکس کند. اما این ناراحتی در جامعه نیاز به ساماندهی و عملیاتی شدن دارد. در مثال وان دیده شده است که وقتی از آن صیانت می‌شود و پیشاهنگی صورت می‌گیرد، واکنش شدیدی ظاهر می‌شود و دولت مجبور به عقب‌نشینی می‌شود. در این زمینه باید صیانت و نگرش قوی‌تری وجود داشته باشد.
مردم کورد از میهن‌دوستی و آزادی دست برنداشتند
*علاوه بر حملات نسل‌کشی سیاسی، حملات جنگ ویژه علیه جامعه، جوانان و زنان کورد ادامه دارد. اما با وجود این، جامعه کورد، زنان و جوانان به خیابان‌ها می‌آیند و واکنش‌های خود را نشان می‌دهند. دولت فاشیستی آک‌پ-م‌ه‌پ در سال ۲۰۲۴ چه کانسپتی را در قبال مردم کورد اجرا کرد؟ مردم کورد باید چه رویکرد و مقاومتی در برابر این داشته باشند؟
نابودی مردم کورد با طرح عملیات فروپاشی پیش‌بینی شده بود. هدف این بود که نسل‌کشی از طریق تخریب همه کانون‌های مقاومت در جامعه انجام شود. برای موفقیت این طرح از یک سو حملات نابودی علیه جنبش و گریلا انجام شد و از سوی دیگر قانون و حقوق کاملاً کنار گذاشته شد و مردم کورد با خشونتی فراتر از گذشته مورد حمله قرار گرفتند. از یک سو، خشونت فیزیکی شدید ایجاد شد. با انتصاب قیم، بازداشت، دستگیری، فشار، شکنجه، زندان و انواع تهدیدها سعی شد جامعه مرعوب شود. حمله به طبیعت کوردستان را باید در محدوده خشونت فیزیکی دانست. حمله بسیار بی‌پروا به طبیعت کوردستان صورت می‌گیرد و این حمله در محدوده نسل‌کشی کوردها است. با این کار جغرافیای کوردستان هم غارت می‌شود و هم غیرقابل سکونت و خالی از سکنه می‌شود. از طرفی می‌خواستند با جنگ ویژه و روانی جامعه را از درون تضعیف کنند. مواد مخدر، فحشا، جاسوسی و انواع روش‌های تضعیف روحیه در این چارچوب توسعه یافت. با چنین روش‌های کثیف ویژه سعی می‌شد زنان و جوانان کورد را تخریب کنند. هدف از بین بردن جامعه از طریق تخریب و خنثی کردن زنان و جوانان بود. مجدداً در این زمینه، فعالیت‌های نادرست و ادراک‌آفرینی در بین مردم تشدید شد. ساختارهای شبه‌نظامی که این جنگ روانی ویژه را اجرا می‌کنند، فرقه‌های جاسوسی همدست، مافیا، سازمان‌های کنترا برگرفته از JITEM، اعتراف‌کنندگان، سازمان‌های ویژه نظامی و پلیس، میت و غیره هستند. سازه‌ها به کوردستان منتقل شدند. آنهم با شدتی فراتر از دهه ۹۰. با این همه تهاجمات جسمی و روانی سعی شد مردم کورد را تحت سلطه خود درآورند. البته این سیاست موفقیت‌آمیز نبود و دولت به نتایجی که انتظار داشت نرسید. مردم کورد از موضع مبارزه، میهن‌دوستی و آزادی دست برنداشته‌اند. چه رسد به عقب‌نشینی، بلکه مبارزه را بیش از پیش افزایش داده است. با کارزار آزادی جهانی، مبارزات خود را بیشتر به همه جهان معرفی کرد و از حمایت مردم جهان و زنان بیشتر برخوردار شد. اما باید بدانیم که دشمن علیه ما از نابودی ما دست برنداشته و همچنان به حملات جنگ ویژه فیزیکی و روانی خود برای نابودی ما ادامه می‌دهد. باز هم باید بدانیم که حملات جنگ ویژه و روانی بیشتر از حملات فیزیکی مخرب است. به همین دلیل است که دشمن روی جنگ ویژه تمرکز می‌کند. با دانستن این موضوع، باید تلاش‌های سازماندهی و آگاهی در برابر سیاست‌های جنگ ویژه دشمن را بیشتر توسعه داد.
راه‌حل معضل آزادی در گرو آزادی زنان است
*یکی از پیامدهای بحران نظام، ظهور گرایش‌های استبدادی، خشونت‌آمیز و طرفدار جنگ در سراسر جهان است. بحران مدرنیته سرمایه‌داری بر جوامعی که شکل می‌دهد نیز تأثیر می‌گذارد. زنان چگونه تحت تأثیر این بحران قرار می‌گیرند؟ چه ارتباطی بین افزایش خشونت علیه زنان و بحران سیستمی وجود دارد؟ این که شعار «ژن، ژیان، آزادی» در مقاومت زنان در برابر مدرنیته سرمایه‌داری ابعاد جهانی پیدا کرده است، به چه معناست؟
ممکن است بین تشدید بحران و افزایش خشونت به طور کلی و خشونت علیه زنان به طور خاص رابطه وجود داشته باشد. اما نظام مدرنیته سرمایه‌داری در حال حاضر سیستمی است که مشکلات، ستم، استثمار و خشونت تولید می‌کند. باز هم در ساختار کلی نظام بحران وجود دارد. از این نظر نباید آن را تنها در شرایط بحرانی آن ارزیابی کرد. از سوی دیگر، نظام مدرنیته سرمایه‌داری نظامی است که ذهنیت مردسالار بیش از هر چیز در آن تعمیق می‌یابد. بنابراین، این نظام است که بیشتر زن‌ستیز است. بسیار قابل درک و معنادار است که کسانی که بیش از همه با چنین نظامی مبارزه می‌کنند، زنان هستند.
البته ما باید سیستم را در مورد خشونت علیه زنان نقد و محکوم کنیم. اما باید بدانیم که این خشونت از طریق مردان وجود دارد و از آنجا متوجه زنان می‌شود. تمام خشونت‌ها علیه زنان توسط مردان انجام می‌شود. در این زمینه، مرد باید ابتدا خود را زیر سوال ببرد و اصلاح کند. مسئله آزادی زن فقط مسئله زن نیست. مشکل تغییر و تحول برای مرد نیز هست. در تحلیل نهایی، این مردان هستند که این مشکل را ایجاد می‌کنند. به عبارت دیگر، این یک ذهنیت و فرهنگ مردانه است. از این نظر، توجه مردان به مسئله آزادی و نشان دادن رویکرد صحیح مهم است. اگر می‌خواهیم آزادی‌خواه باشیم، اگر می‌خواهیم انسان باشیم، اگر می‌خواهیم خوب باشیم، باید بر اساس آزادی زنان خودمان را زیر سوال ببریم و اصلاح کنیم. تا زمانی که ما این کار را انجام ندهیم، منطقی نیست که فقط سیستم را زیر سوال ببریم، آن را نقد کنیم و به عنوان منبع مشکل اشاره کنیم. ما اساساً باید سؤال کنیم که چگونه سیستم خود را از طریق ما ایجاد می‌کند. تا جایی که این کار را انجام دهیم و بر آن غلبه کنیم، آزاد می‌شویم و موفق می‌شویم با زنان به درستی رابطه برقرار کنیم.
مبارزه روزافزون زنان مهم است. راه‌حل مشکل آزادی در گرو رهایی زنان است. با مبارزه برای آزادی زن، نه تنها زنان، بلکه کل جامعه آزاد می‌شوند. در این راستا، همه ما باید با مبارزات آزادی زنان همبستگی داشته باشیم، به این مبارزه بپیوندیم و از آن حمایت کنیم.
اینکه شعار ژن، ژیان، آزادی به شعار مبارزه با مدرنیته سرمایه‌داری تبدیل شده است، بسیار پرمعنا و مهم است. رهبر آپو برای زنان و آزادی زنان ارزش زیادی قائل است. او برای رهایی زنان تلاش زیادی کرد. او پیوند عمیق زن و زندگی را دید و اظهار داشت که باید زندگی را بر این اساس ایجاد کرد. او آزادی را مشارکت در این زندگی و توسعه این زندگی بازتعریف کرد. بر این اساس آزادی زن را آغاز و شرط همه چیز می‌دانست. او انواع قالب‌ها را که از ذهنیت مردانه سرچشمه می‌گرفت درهم شکست. او به جای الگوهای جزمی و سبک زندگی غالب، اصول آزادی و درک زندگی آزاد با زنان را توسعه داد. او در نتیجه عشق به زنان و تعهد به زن و زندگی، بر زندگی آزاد بر اساس آزادی زنان تمرکز کرد. این تمرکزات را به یک چارچوب نظری رساند. چارچوب نظری که توسط رهبر آپو ایجاد شد به مبارزات آزادی زنان نیرو بخشید. از سوی دیگر می‌بینیم که زنان از رهبر آپو صیانت می‌کنند و با قدردانی از وی استقبال می‌کنند.
*در خصوص کوردستان، زنان کورد با سیاست‌های جنگ ویژه‌ای که توسط دولت ترکیه و گروه‌های همدست-ارتجاعی اجرا می‌شود، مواجه هستند. هجمه‌های سیستماتیکی وجود دارد که زنان کورد به دلیل کورد بودن و زن بودن در معرض آن قرار می‌گیرند. از سوی دیگر، خوددفاعی و مقاومت نیز توسط زنان توسعه یافته است. سال ۲۰۲۴ برای زنان کورد چگونه بود؟ در حالیکه زنان نقش پیشاهنگی استراتژیک در انقلاب دارند، چگونه باید با چنین حملاتی مبارزه کنند؟
البته رفقای زن باید به این سوالات پاسخ دهند. می‌توانم بگویم که زنان قدرت زیادی دارند. این واقعیت که هم نظام مدرنیته سرمایه‌داری و هم استعمارگر و نسل‌کش زنان را هدف قرار می‌دهند، از ویژگی‌های شکل‌دهنده، فعال‌کننده و رهایی‌بخش زنان ناشی می‌شود. ترس از این امر خشم و حملات علیه زنان را افزایش می‌دهد.
جوانان باید سوی خود را به میهن و مبارزه معطوف کنند
*دولت‌ها به‌ویژه دولت ترکیه از شیوه‌های جنگ ویژه علیه جوانان کورد، شاید بیش از هر زمان دیگری، از نظر جسمی، روحی، عاطفی، فکری، روانی و... از هر لحاظ آنها را هدف می‌گیرد. وضعیت جوانان کورد در چهار بخش کوردستان و خارج از میهن چگونه است؟ به خصوص در سال ۲۰۲۴ در معرض چه نوع حملات و تهدیداتی قرار دارند؟
حملات مشابهی علیه زنان در مورد جوانان نیز اتفاق می‌افتد. این امر به این دلیل است که جوانان، مانند زنان، پویایی اساسی جامعه هستند. در طول تاریخ، قدرت‌های حاکم به فعالیت‌های شدید برای مهار و کنترل جوانان پرداخته‌اند. از آنجایی که می‌دانستند فقط با فشار و خشونت نمی‌توانند جوانان را کنترل کنند، به ابزارها و روش‌های مختلف متوسل شدند. روش اصلی حاکمان این بود که ذهنیت جوانان را دستکاری کنند و آنها را به خودشان وابسته کنند. به این ترتیب هدف آنها این بود که هم از وضعیت خطرناک بودن آنها جلوگیری کنند و هم از قدرت و انرژی آنها بهره‌مند شوند. استفاده از انرژی و توان جوانان به یکی از مهم‌ترین مسائل سیستم‌های مسلط تبدیل شده است. بقای نظام‌های مسلط و چرخاندن چرخ‌های استثمار بدون بهره‌برداری از انرژی و توان جوانان ممکن نیست.
در نظام مدرنیته سرمایه‌داری، جوانی عمدتاً از طریق انگیزه‌ها کاهش یافته و تحت کنترل در می‌آید. به ویژه در مرحله جامعه مصرف‌گرا، رشد بیش از حد فردگرایی، انحلال معنویت و اخلاق در مواجهه با فردگرایی، طرد کامل جستجوی معنا و ارائه مادیات به عنوان تنها ارزش، پیامدهای بسیار مخربی بر جوانان دارد. تنها با نگاهی به آسیب‌هایی که بر جوانان وارد می‌کند، می‌توان فهمید که نظام و زندگی مدرنیته سرمایه‌داری تا چه اندازه اشتباه، تحقیرکننده و فاسد کننده است.
دولت استعمارگر و نسل‌کش ترکیه با بهره‌گیری از اثرات منفی زندگی مدرنیته سرمایه‌داری بر جامعه و جوانان و تعمیق بیشتر آن با روش‌های جنگ ویژه، سعی دارد جوانان کورد را از مبارزه، میهن‌دوستی، جامعه و زندگی جدا کند. بنابراین، جامعه در برابر انواع حملات نسل‌کشی آسیب‌پذیر می‌شود. از سوی دیگر با آینده جامعه بازی می‌شود. زیرا آینده یک جامعه، جوانان آن جامعه هستند. مسلما جامعه‌ای که دیگر جوانانش به آن تعلق ندارند، آینده‌ای ندارد. هدف دولت ترکیه ایجاد این نتایج در جامعه کورد است.
در حالی که دشمن از یک سو تلاش می‌کند جوانان کورد را به زیر بکشد و با روش‌های جنگ ویژه آنها را از مبارزه و مردم دور کند، از سوی دیگر خواهان خروج جوانان از کوردستان است و آنرا تحمیل می‌کند. برای اینکه این اتفاق بیفتد از یک طرف فشار را زیاد می‌کنند و از طرف دیگر او را از نظر اقتصادی درمانده می‌کنند و به این ترتیب او را مجبور به ترک کوردستان و رفتن به خارج از میهن می‌کنند. این یک روش جنگ ویژه است و در محدوده نسل‌کشی کوردها قرار دارد. دولت ترکیه فعالیت‌هایی برای تحقق این امر در سایر بخش‌ها نیز دارد. جوانانی که به خارج از میهن می‌روند با حملات فاسد، تحقیرآمیز و ویرانگر زندگی مدرنیستی سرمایه‌داری روبرو هستند. آگاهی، سازماندهی و معطوف کردن سوی خود به میهن و مبارزه با این سیاست مدرنیته سرمایه‌داری و دشمن استعمارگر و نسل‌کش برای جوانان کوردستان بسیار مهم است. با این کار باید نقشه‌های دشمن را خنثی کنند.
جوانان باید خود را در برابر جنگ ویژه آموزش دهند
*پ‌ک‌ک به عنوان جنبش جوانان ظهور کرد. رهبر آپو می‌گوید ما با جوانی شروع کردیم، با جوانی پیروز می‌شویم. بر اساس این رسالت، نقش پیشاهنگی راهبردی جوانان کورد در کجای عرصه مبارزات آزادی کوردستان قرار دارد؟ سطح سازماندهی در حوزه اجتماعی چگونه است؟ آنها چه نوع مسئولیت‌هایی در زمینه خوددفاعی در برابر حملات در حال توسعه دارند؟ چشم‌انداز مبارزه سال جدید چگونه باید باشد؟
جنبش ما به عنوان جنبش جوانان ظهور کرد و با حفظ این روحیه و توسعه مبارزه با این روحیه، تحولات زیادی ایجاد کرد و به امروز رسیده است. اکنون ما در این خط مبارزه می‌کنیم و پیشرفت می‌کنیم. شعار رهبر آپو «ما با جوانی شروع کردیم، با جوانی پیروز می‌شویم» خط ایدئولوژیک جنبش ما را بیان می‌کند. این یک گفتمان سیاسی یا سازمانی صرف نیست، بلکه یک رویکرد ایدئولوژیک است. وقتی می‌گوییم جوانی روحیه است، فقط بر پویایی جوانی تاکید نمی‌کنیم. علاوه بر این، ما جوهره و موضع آزادی‌خواهی جوانان را بیان می‌کنیم که آلوده به کثیفی و زنگار و روابط مالکیتی نظام نیست. اگر جنبش ما دائماً جوهره انقلابی خود را توسعه داده و حفظ کرده است، اگر دائماً در آزادی عمیق شده است، نتیجه روحیه جوانی آن است.
جوانان کوردستان در هر مرحله از مبارزات آزادی کوردستان و همه تحولات آن نقش پیشرو داشتند. در واقع گریلا به عنوان جنبش جوانان شکل گرفته و به همین منوال ادامه دارد. از سوی دیگر، رهبر آپو جوانان و زنان را پیشگامان پارادایم معرفی کرد. در این راستا مسئولیت جوانان کوردستان در سومین دوران خودسازی حزب، بیش از پیش افزایش یافته است. سومین دوران خودسازی حزب، دوران سازندگی است. برساخت زندگی جمعی دموکراتیک در چارچوب سازمان کنفدرالیسم دموکراتیک است. آموزش و سازماندهی جامعه بر این اساس است. همچنین توسعه خوددفاعی جامعه است. از آنجایی که برساخت بدون خوددفاعی محقق نمی‌شود، جوانان هم در شکست حمله دشمن و هم در دفاع از جامعه سازمان‌یافته نقش بسزایی دارند. با توجه به حملات دشمن به کوردستان، خوددفاعی برای مردم کورد امری حیاتی شده است. از این نظر، این فوری‌ترین کار است. باز هم حملات و نقشه‌های دولت استعمارگر و نسل‌کش ترکیه علیه روژاوا آشکار است. در مقابل این جوانان فراخوان بسیج دادند. این البته نگرش مناسبی بود. جوانان کوردستان باید برای دفاع از انقلاب روژاوا بر اساس جنگ انقلابی مردمی بسیج شوند. باید به عنوان سازمان‌یافته‌ترین نیرو برای دفاع از انقلاب بپیوندد. باید برای حضور مردم در جنگ دفاعی کار کنند و مردم را در این زمینه آموزش دهند و سازماندهی کنند. آموزش مردم، سازماندهی و توسعه خوددفاعی سه وظیفه اساسی سومین دوران خودسازی حزب ما است. جوانان کوردستان باید در انجام این سه وظیفه اساسی نقش اول را ایفا کنند. باید با انجام این مسئولیت تاریخی به موفقیت تاریخی دست یابند.
خود سازمان‌های جوانان باید در مقابل جنگ ویژه دشمن خود را آموزش و سازماندهی کنند و از جنگ ویژه آگاهی پیدا کنند. باید بتوانند با ابزارها و روش‌های غنی به توده‌های بزرگ جوانان دست یابند و توده‌های جوانان را در برابر جنگ ویژه آموزش دهند و آگاه کنند. همچنین باید به آموزش و افزایش آگاهی مردم در برابر حملات جنگ ویژه بپردازند. از سوی دیگر باید واکنش جامعه در برابر هجمه‌های روانی و ویژه دشمن تقویت شود و جامعه بسیج شود. دشمن ۲۴ ساعته با شیوه‌های جنگی کثیف و بدون توجه به هیچ قانون و حقوقی به جامعه حمله می‌کند و ارزش‌های جامعه را تحقیر می‌کند و سعی می‌کند جامعه را بی‌هوش و سست‌اراده کند. در مقابل این، جوانان باید جامعه را بسیج کنند و آن را در برابر حملات جنگ ویژه به نشان دادن واکنش سوق دهند. به عنوان مثال، جوانان باید موضع قوی‌تر و واضح‌تری نسبت به قیم اتخاذ کنند. تا زمانی که دولت یک گام به عقب بردارد نباید متوقف شوند و باید در حال عملیات و کنش باشند. باید بتوانند با اقدامات خود جامعه را بسیج کنند. اگر دشمن بدون هیچ قانون و حقوقی اراده مردم را غصب کند، هر گونه عکس‌العمل و عملیاتی در مقابل این امر مشروع و ضروری است. همچنین باید موضع‌گیری جوانان علیه شبکه‌های مواد مخدر، فحشا و جاسوسی دشمن باشد. این شبکه‌های کثیف دشمن نباید بتواند وارد کوردستان شوند.»
