ندیم سون عضو کمیته اجرایی حزب کارگران کوردستان (پکک) با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد و در آغاز ارزیابیهایش توطئه ۹ اکتبر ۱۹۹۸ و نیروهای دخیل در این توطئه را محکوم کرد.
ندیم سون به تلاش های رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان برای تحقق وحدت ملی توجه کرد و گفت: "جنبش ما نیز در همین تلاشها شرکت داشت. بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵، رهبر آپو برای برپایی کنگره وحدت ملی پیشنهاد کرد که مسعود بارزانی ریاست را برعهده بگیرد. اما خیانت، سیاست تنگنظرانه و منافع خویشاوندی و خاندانی مانع اجرای یک سیاست ملی در اقصی نقاط کوردستان بود. مبارزه ما برای وحدت ملی هنوز ادامه دارد. از آنجایی که کوردستان باید متحد باشد، اشغالگران به آن حمله کرده و آن را تجزیه کردهاند، برای بیرون راندن اشغالگران از کوردستان باید وحدت ملی حاصل شود، اما مبارزه با احزاب دیگر در کوردستان با توجه به منافع دولت ترکیه منجر به عدم برقراری وحدت ملی شده است. یا با مبارزه علیه احزاب کوردستان بر پایه محاسبات دشمن نمیتوان وحدت ملی برقرار کرد. پکک در طول مبارزات ۵۰ ساله خود، از تمام ارزشهای باشور کوردستان صیانت بعمل آورد. رهبر آپو شبانه روز تلاش کرد تا مفهوم بردهداری را در باشور کوردستان تغییر دهد.
وی همچنین با افراد زیادی برای جامعه کوردستان دیدار کرد. ابراهیم احمد یکی از آنها بود. همانطور که مشخص است ابراهیم احمد در انقلاب مهاباد نقش ویژهای داشت. او در سال ۱۹۵۷ پس از مشاهده خیانت خانواده بارزانی، سیاست دیگری را در پیش گرفت و با رهبر آپو به عنوان یک ارزش کوردستان در گفتگو بود تا اینکه جان خود را از دست داد. همچنین کسانی که در تشییع جنازه او شرکت کردند و او را از اروپا به سلیمانیه آوردند میهندوستان وفادار به جنبش آزادی بودند.
به همین ترتیب، در کنار سیاستمدارانی چون مام جلال، محمد امین پنجوینی، بسیاری از روشنفکران با رهبر آپو دوست شدند. اینها مهم هستند. رهبر آپو و پکک گامهای تاریخی برای توسعه فرهنگ دموکراسی در باشور کوردستان برداشتند.
ندیم سون تصریح کرد که رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان از دهه ۱۹۹۰ به بعد متوجه شد که شکل حکومت خاندان بارزانی در حال حاضر جامعه باشور کوردستان را دچار فرسایش میکند، آنها را بیکار میکند، ارزشهای کورد و کوردستان را حفظ نمیکند، فرهنگ دموکراسی را از بین میبرد و گفت: «به همین دلیل همچنین تصمیم گرفت که پکک در همه مناطق باشور کوردستان فعالیت کند. متاسفانه این برخورد و موضع خانواده بارزانی همچنان ادامه دارد.»
ندیم سون اعلام کرد که دولت ترکیه شبانه روز در روژاوا، شنگال، مخمور، کرکوک، سلیمانی، هولیر با حمایت حزب دمکرات کوردستان (پدک) به مردم حمله میکند و گفت: «کسی که این راه را برای دولت ترکیه هموار کرد، خود پدک است. او میخواهد مرزهای حلب و موصل و کرکوک را به دولت ترکیه بسپارد، آنها برای گرفتن مبلغی ناچیز از دولت ترکیه این کار را انجام میدهند، مردم کوردستان این را میدانند اما سکوت میکنند، ولی در واقع باید علیه آن قیامت بپا کنند.
جوانان کوردستان موج به موج به کشورهای اروپایی میروند. جوانان کوردستان در کشورهای اروپایی چگونه زندگی خواهند کرد؟ این چه سیاست پلیدی است؟ آیا جغرافیای زیباتر و غنیتر از جغرافیای بهدینان، سوران، گرمیان وجود دارد؟ جوانان را از سرزمینهای بینالنهرین به اروپا سوق میدهند. این سیاست خاندان بارزانی است. بنابراین توطئه بینالمللی علیه میهندوستی واقعی، فرهنگ دموکراسی، خط وحدت ملی و جامعه آزادیخواه صورت میگیرد. احزاب، روشنفکران، هنرمندان و نویسندگان باشور کوردستان باید همه اینها را ببینند. میلیونها نفر در جریان توطئه علیه رهبری در سلیمانیه، هولیر، کرکوک، بهدینان، سوران قیام کردند. در آن زمان صیانت بزرگی از رهبر آپو در جریان بود. صدها نفر از رفقای ما از باشور کوردستان به صفوف جنبش ما پیوستند، مدیریت و فرمانده ما شدند و جان خود را فدا کردند. این ارزشهای مردم ما در باشور کوردستان است. رفیق هَلمَت، دیار غریب نزد رهبری بزرگ شد و آموزش دید. نه تنها برای مردم باشور کوردستان، بلکه برای تمام مردم کوردستان پیشاهنگی کردند. مردم باشور کوردستان باید این شهدا را مبنا و نماد خود قرار دهند.
”با کدام جراتی میگویند که پکک را از باشور کوردستان بیرون خواهیم کرد؟“
ندیم سون با بیان اینکه پکک صاحب نگرش و ادراک اینکه «این بخش کوردستان مال من است، این قسمت مال تو» نیست، گفت: کوردستان میهن یک حزب یا یک خاندان نیست، کوردستان میهن کوردها است. ندیم سون گفت: «از زمان تأسیس پکک دستاوردهای زیادی در باشور کوردستان حاصل شده است. آنها شبانهروز میگویند که پکک باید باشور کوردستان را ترک کند. چه کسی خواهد رفت؟ پکک از باشور کوردستان، روژهلات، روژاوا، باکور و همه مردم کوردستان صیانت میکند. پکک پارادایم آزادیخواهانه و اکولوژیکی رهبر آپو را دارد. با کدام جراتی میگویند که پکک را از باشور کوردستان خارج میکنیم. بگذار به گذشته خود نگاه کنند، جدی باشند. جدی نیستند. ما نمیخواهیم از گذشتهشان بحث کنیم. جامعه ما همه چیز را در موردشان میداند.»
همانطور که مردم باشور کوردستان ما در جریان توطئه از رهبر آپو صیانت کردند، اکنون نیز باید همین رویکرد را نشان دهند. با روحیه وحدت ملی همراه با پکک و گریلاها باید از کوردستان در برابر اشغالگران به ویژه در برابر دولت ترکیه دفاع کنند. رویکرد صحیح همین است. این درخواست ما از جوانان کوردستان است. وقتی به کشورهای اروپایی بروند چه خواهند کرد، چگونه زندگی خواهند کرد؟ همه اینها را باید ببیند.
در بیست و پنجمین سالگرد توطئه، تامین آزادی فیزیکی رهبر آپو شرط آزادی و وحدت کوردستان است. تا آزادی فیزیکی رهبر آپو محقق نشود، مسئله کورد حل نخواهد شد، خیانت پایان نخواهد یافت. ما میدانیم که مردم ما به خوبی به این امر واقفند، اما در عین حال وظایف وجدانی و اخلاقی دارند. برخیها برخاسته و از انسانیت و قانون صحبت میکنند، اما حملات نابودگری و قتلعام علیه ما وجود دارد. حملات نسلکشی سیاسی، فرهنگی و فیزیکی وجود دارد. بنابراین اگر جامعه آگاه نباشد، روشنفکران به وظایف خود عمل نکنند، همه دائماً در حال مبارزه نباشند، خطر ادامه خواهد داشت. بر این اساس یاد همه کسانی که در انقلاب باشور کوردستان شرکت کردند و بهای آن را پرداختند، گرامی میداریم و درود میفرستیم.