جنبش فرهنگ و هنر (TEV-ÇAND) نامه‌ای به خانواده جمعه خلیل ابراهیم (باوه طیار) فرستاد، که در تاریخ ۱۹ ژانویه در پی حمله دولت ترکیه در حین تحصن برای محافظت از سد تشرین به شهادت رسید.

جنبش فرهنگ و هنر در این نامه اظهارات زیر را بیان کرد:

«به خانواده گرامی شهید جمعه خلیل ابراهیم (باوه طیار)؛

همانطور که درگذشت رفیق جمعه برای خانواده‌اش یک فقدان بزرگ و جبران‌ناپذیر است، برای مردم کوردستان و از منظر میهن‌دوستی نیز یک فقدان غیرقابل جبران است. زیرا رفیق جمعه، به همان اندازه که برای خانواده‌اش ارزش داشت، برای مردم کوردستان، میهن‌دوستی و هنر کوردی نیز بسیار باارزش بود. به همین دلیل، ما به عنوان جنبش فرهنگ و هنر، غم و اندوهی بی‌اندازه و عمیق داریم.

دولت اشغالگر ترکیه، هر کورد میهن‌دوست را دشمن می‌بیند و هدف قرار می‌دهد؛ و رفقایی مانند رفیق جمعه را به طور خاص هدف قرار می‌دهد. هر کورد میهن‌دوست از این حقیقت آگاه است. رفیق جمعه نیز این آگاهی را داشت و فعالیت‌هایش را با این آگاهی پیش می‌برد.

رفیق جمعه، در طول زندگی خود، همیشه با ارزش‌های میهن‌اش زندگی کرد. هرگز و به هیچ وجه سازش نکرد و عقب‌نشینی نکرد. با کارها، هنرش و ایستادگی‌اش، همیشه در کنار مردمش قرار گرفت. شهدایی داشت، پدر گریلاهای ارزشمند بود و خانواده‌اش را نیز با همان روح میهن‌دوستی تربیت کرد. فقط به خانواده خودش محدود نماند؛ با هنرش مهمان هر خانه کوردی شد و مسئولیت یک معلم را در گسترش آگاهی میهن‌دوستی به عهده گرفت و در این راه قدم گذاشت. بسیاری از کودکان، جوانان، زنان و مردان از هنر و ایستادگی میهن‌دوستانه او متاثر شدند و خود را آموزش دادند و موضع خود را به نفع مردم تعیین کردند. رفیق جمعه، منبع بزرگی از قدرت و روحیه برای مردم کورد بود.

رفیق جمعه، با هنرش، یک معلم بزرگ و بی‌همتا در تئاتر کوردی نیز بود. با هنر و اقداماتش مانند یک مدرسه بود. با هنرش در قلب هر کورد جا باز کرده بود. یافتن یک کورد میهن‌دوست که رفیق جمعه را نشناسد، هنر او را تماشا نکرده یا تحت تاثیر آن قرار نگرفته باشد، ممکن نیست. حتی یافتن یک هنرمند تئاتر که راه او را دنبال نکند، دشوار است. رفیق جمعه، با هنرش نه تنها ما و جامعه را آموزش داد، بلکه باعث شد به مشکلات فکر کنیم و راه حل را به ما نشان داد. زبانش ساده بود و هنرش را با روحیه‌ای میهن‌دوستانه ارائه می‌داد. رفیق جمعه با هنرش راه تئاتر کوردی را به ما نشان داد و آینده آن را تعیین کرد. به همین دلیل توسط دولت ترکیه هدف قرار گرفته و به شهادت رسید.

رفیق جمعه، پس از خود، زندگی‌ای پاک و راهی روشن برای ما به جا گذاشت. ما به عنوان جنبش فرهنگ و هنر، به میراث رفیق جمعه افتخار می‌کنیم. ما رفیق جمعه، که مردم ما او را با نام باوه طیار می‌شناسند، را به عنوان پیشرویی جاودانه خواهیم پذیرفت و در راهی که او به ما نشان داد، قدم خواهیم گذاشت. همانند کاری که او در طول زندگی‌اش انجام داد، ما نیز هنرش را زنده نگه خواهیم داشت. ما رویای مبارزه و هنر رفیق جمعه -باوه طیار- را به موفقیت خواهیم رساند؛ به سلطه‌ی دولت اشغالگر ترکیه در کوردستان پایان خواهیم داد و پرچم تئاتر کوردی را به اوج خواهیم رساند. خاطره رفیق جمعه همیشه در مبارزه و هنر ما زنده خواهد ماند. بار دیگر در درد خانواده گرامی‌مان سهیم شده و به خانواده‌اش تسلیت می‌گوییم.

با درود و احترام انقلابی از کوه‌های آزاد...»